Job 31
1 I made a covenant with mine eyes, and I will not think upon a virgin.
Nagbuhat ako ug kasabotan sa akong mga mata; nganong motan-aw man ako nga adunay kaibog sa usa ka ulay?
2 Now what portion has God given from above? and is there an inheritance [given] of the Mighty One from the highest?
Kay unsa man ang bahin gikan sa Dios sa kahitas-an, ang panulondon gikan sa Gamhanan sa kahitas-an?
3 Alas! destruction to the unrighteous, and rejection to them that do iniquity.
Nagtuo ako kaniadto nga ang kalamidad alang lamang sa mga tawong dili matarong, ug ang katalagman alang lamang sa magbubuhat ug daotan.
4 Will he not see my way, and number all my steps?
Wala ba nakita sa Dios ang akong mga dalan ug giihap ang akong mga lakang?
5 But if I had gone with scorners, and if too my foot has hasted to deceit:
Kung wala ako naglakaw sa kamatuoran, kung ang akong tiil nagdali ug lakaw padulong sa pagpanglimbong,
6 (for I am weighed in a just balance, and the Lord knows my innocence: )
timbanga ako sa sakto aron nga mahibaw-an sa Dios ang akong baroganan.
7 if my foot has turned aside out of the way, or if mine heart has followed mine eye, and if too I have touched gifts with my hands;
Kung ang akong lakang misimang palayo sa husto nga dalan, kung ang akong kasingkasing milakaw sunod sa akong mga mata, kung adunay kahugawan nga mitapot sa akong kamot,
8 then let me sow, and let others eat; and let me be uprooted on the earth.
patamna ako ug ipakaon kini sa uban; sa pagkatinuod, tugoti nga ibton ang ani gikan sa akong uma.
9 If my heart has gone forth after another man's wife, and if I laid wait at her doors;
Kung nadani ang akong kasingkasing sa ubang babaye, kung naghulat ako sa pultahan sa akong silingan alang sa iyang asawa,
10 then let my wife also please another, and let my children be brought low.
tugoti nga mogaling ug trigo ang akong asawa alang sa ubang lalaki, ug tugoti nga ang ubang mga lalaki modulog uban kaniya.
11 For the rage of anger is not to be controlled, [in the case] of defiling [another] man's wife.
Tungod kay daotan kaayo kana nga salaod; sa pagkatinuod, mao kini nga salaod ang pahamtangan sa mga maghuhukom.
12 For it is a fire burning on every side, and whoever it attacks, it utterly destroys.
Tungod kay mao kana ang kalayo nga maglamoy sa tanan alang sa Sheol ug magsunog sa tanan nakong ani.
13 And if too I despised the judgment of my servant or [my] handmaid, when they pleaded with me;
Kung wala nako panumbalinga ang hangyo alang sa hustisya gikan sa akong mga lalaki ug babaye nga sulugoon sa dihang nakiglalis sila kanako,
14 what then shall I do if the Lord should try me? and if also he should at all visit me, can I make an answer?
unsa man ang akong buhaton sa dihang makigbatok ang Dios kanako aron pasanginlan ako? Kon moabot siya aron sa paghukom kanako, unsaon ko man siya pagtubag?
15 Were not they too formed as I also was formed in the womb? yes, we were formed in the same womb.
Dili ba ang usa nga nagbuhat kanako sa tagoangkan nagbuhat man usab kanila? Dili ba usa lang man siya nga naghulma kanato sulod sa tagoangkan?
16 But the helpless missed not whatever need they had, and I did not cause the eye of the widow to fail.
Kung akong gipugngan ang mga tawong kabos sa ilang tinguha, o kung ako ang hinungdan nga magdulom ang panan-aw sa biyuda gikan sa mga paghilak,
17 And if too I ate my morsel alone, and did not impart [of it] to the orphan;
o kung nagkaon ako ug gamay unya wala nako gitugotan ang mga walay amahan sa pagkaon usab niini—
18 (for I nourished [them] as a father from my youth and guided [them] from my mother's womb.)
tungod kay sukad sa akong pagkabatan-on siya nga walay ginikanan nagdako uban kanako ingon nga adunay amahan, ug gigiyahan ko ang iyang inahan, nga usa ka biyuda, gikan sa tagoangkan sa akong kaugalingong inahan.
19 And if too I overlooked the naked as he was perishing, and did not clothe him;
Kung aduna akoy bisan kinsa nga nakita nga namatay tungod sa kakulangon ug bisti, o kung akong nakita nga walay bisti ang nanginahanglan nga tawo,
20 and if the poor did not bless me, and their shoulders were [not] warmed with the fleece of my lambs;
kung ang iyang kasingkasing wala nakapanalangin kanako tungod kay wala siya nasul-oban sa balhibo sa akong mga karnero,
21 if I lifted my hand against an orphan, trusting that my strength was far superior [to his]:
kung akong gialsa ang akong kamot batok sa mga tawong walay amahan tungod kay akong nakita ang akong pagtabang sa ganghaan sa siyudad, hukmi gayod ako!
22 let them my shoulder start from the blade-bone, and my arm be crushed off from the elbow.
Unya tugoti ang akong bukton nga matanggal gikan sa abaga, ug tugoti nga mabali ang akong bukton gikan sa buko-buko niini.
23 For the fear of the Lord constrained me, and I can’t bear up by reason of his burden.
Kay gikahadlokan ko ang kalaglagan gikan sa Dios; tungod sa paghunahuna sa iyang kahalangdon, nabuhat ko unta kadtong mga butanga.
24 If I made gold my treasure, and if too I trusted the precious stone;
Kung gihimo nako nga paglaom ang bulawan, ug kung nag-ingon ako sa lunsayng bulawan nga, 'Ikaw ang akong gisaligan',
25 and if too I rejoiced when my wealth was abundant, and if too I laid my hand on innumerable [treasures]:
kung nagmaya ako tungod sa kadako sa akong bahandi, kay nakakuha ang akong kamot ug daghang mga kabtangan, hukmi ako!
26 (do we not see the shining sun eclipsed, and the moon waning? for they have not [power to continue]: )
Kung akong nakita ang adlaw nga nagsidlak, o ang bulan nga naglakaw sa iyang kahayag,
27 and if my heart was secretly deceived, and if I have laid my hand upon my mouth and kissed it:
ug kung ang akong kasingkasing nadani sa tago, unya gihalokan nako ang akong kamot sa pagsimba kanila—
28 let this also then be reckoned to me as the greatest iniquity: for I [should] have lied against the Lord Most High.
usa usab kini ka sala nga silotan sa mga maghuhukom, tungod kay ako untang isalikway ang Dios sa kahitas-an.
29 And if too I was glad at the fall of mine enemies, and mine heart said, Aha!
Kung nagmaya ako sa pagkalaglag ni bisan kinsa nga nasilag kanako o akong gipasidunggan ang akong kaugalingon sa dihang naabtan siya sa katalagman, hukmi ako!
30 let then mine ear hear my curse, and let me be a byword among my people in my affliction.
Sa pagkatinuod, wala man gani nako gitugotan ang akong baba sa pagpakasala pinaagi sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang tunglo.
31 And if too my handmaids have often said, Oh that we might be satisfied with his flesh; (whereas I was very kind:
Kung ang mga kalalakin-an sa akong tolda wala nakaingon, 'Kinsa man ang makakaplag ug si bisan kinsa nga wala nabusog sa pagkaon ni Job?'
32 for the stranger did not lodge without, and my door was opened to every one that came: )
(bisan ang mga langyaw wala nakapuyo sa plasa sa siyudad tungod kay kanunay nakong ginaablihan ang pultahan alang sa mga magpapanaw), ug kung wala gayod, hukmi ako!
33 or if too having sinned unintentionally, I hid my sin;
Kung, sama sa katawhan, gitagoan ko ang akong mga sala, pinaagi sa pagbutang sa akong pagkasad-an sulod sa akong kupo
34 (for I did not stand in awe of a great multitude, so as not to declare boldly before them: ) and if too I permitted a poor man to go out of my door with an empty bosom:
— tungod kay nahadlok ako sa kadaghanan, kay ang kalagot sa mga pamilya nakapalisang kanako, ug hinungdan nga nagpakahilom ako ug wala nagaadto sa gawas, hukmi ako!
35 (Oh that I had a hearer, ) and if I had not feared the hand of the Lord; and [as to] the written charge which I had against any one,
O, kung aduna untay maminaw kanako! Tan-awa, ania ang akong pirma; tugoti nga motubag kanako ang Labing Gamhanan! Kung anaa unta kanako ang silot nga gisulat sa akong kaaway!
36 I would place [it] as a chaplet on my shoulders, and read it.
Sigurado nga dayag nako kining pas-anon; sul-obon ko kini ingon nga korona.
37 And if I did not read it and return it, having taken nothing from the debtor:
Ibutyag ko kaniya ang gidaghanon sa akong mga lakang; mosaka ako ingon nga prinsipe nga walay kahadlok.
38 If at any time the land groaned against me, and if its furrows mourned together;
Kung mohilak ang akong yuta batok kanako, ug modanguyngoy,
39 and if I ate its strength alone without price, and if I too grieved the heart of the owner of the soil, by taking [anything] from [him]:
kung kaonon ko ang abot niini ug dili kini bayran o ako ang hinungdan nga mawad-an sa kinabuhi ang tag-iya niini,
40 then let the nettle come up to me instead of wheat, and a bramble instead of barley. And Job ceased speaking.
tugoti nga motubo ang tunok kaysa trigo ug sagbot kaysa sebada.” Nahuman na ang mga pulong ni Job.
