Job 29
1 And Job continued and said in his parable,
Kaj plue Ijob parolis siajn sentencojn, kaj diris:
2 Oh that I were as in months past, wherein God preserved me!
Ho, se estus al mi tiel, kiel en la antaŭaj monatoj, Kiel en la tempo, kiam Dio min gardis;
3 As when his lamp shone over my head; when by his light I walked through darkness.
Kiam Lia lumilo lumis super mia kapo; Kaj sub Lia lumo mi povis iri en mallumo;
4 [As] when I steadfastly pursued my ways, when God took care of my house.
Kiel estis al mi en la tagoj de mia juneco, Kiam la ŝirmado de Dio estis super mia tendo;
5 When I was very fruitful, and my children were about me;
Kiam la Plejpotenculo estis ankoraŭ kun mi, Kaj ĉirkaŭ mi estis miaj infanoj;
6 when my ways were moistened with butter, and the mountains flowed for me with milk.
Kiam miaj paŝoj laviĝadis en butero, Kaj la roko verŝadis al mi fluojn da oleo!
7 When I went forth early in the city, and the seat was placed for me in the streets.
Kiam mi eliris el la pordego al la urbo Kaj aranĝis al mi sidon sur la placo,
8 The young men saw me, and hid themselves: and all the old men stood up.
Vidis min junuloj kaj kaŝis sin, Kaj maljunuloj leviĝis kaj staris;
9 And the great men ceased speaking, and laid their finger on their mouth.
Eminentuloj ĉesis paroli Kaj metis la manon sur sian buŝon;
10 And they that heard [me] blessed me, and their tongue clave to their throat.
La voĉo de altranguloj sin kaŝis, Kaj ilia lango algluiĝis al ilia palato.
11 For the ear heard, and blessed me; and the eye saw me, and turned aside.
Kiam orelo aŭdis, ĝi nomis min feliĉa; Kiam okulo vidis, ĝi gloris min;
12 For I saved the poor out of the hand of the oppressor, and helped the fatherless who had no helper.
Ĉar mi savadis kriantan malriĉulon, Kaj orfon, kiu ne havis helpanton.
13 Let the blessing of the perishing one come upon me; yes, the mouth of the widow has blessed me.
Beno de pereanto venadis sur min, Kaj la koro de vidvino estis ĝojigata de mi.
14 Also I put on righteousness, and clothed myself with judgment like a mantle.
Virteco estis mia vesto, Kaj mia justeco vestis min kiel mantelo kaj kapornamo.
15 I was the eye of the blind, and the foot of the lame.
Mi estis okuloj por la blindulo, Kaj piedoj por la lamulo;
16 I was the father of the helpless; and I searched out the cause which I knew not.
Mi estis patro por la malriĉuloj, Kaj juĝan aferon de homoj nekonataj mi esploradis;
17 And I broke the jaw teeth of the unrighteous; I plucked the spoil out of the midst of their teeth.
Mi rompadis la makzelojn al maljustulo, Kaj el liaj dentoj mi elŝiradis la kaptitaĵon.
18 And I said, My age shall continue as the stem of a palm tree; I shall live a long while.
Kaj mi pensis: En mia nesto mi mortos, Kaj grandnombraj kiel sablo estos miaj tagoj;
19 [My] root was spread out by the water, and the dew would lodge on my crop.
Mia radiko estas malkovrita por la akvo, Kaj roso noktas sur miaj branĉoj.
20 My glory was fresh in me, and by bow prospered in his hand.
Mia gloro estas ĉiam nova, Kaj mia pafarko ĉiam refortiĝas en mia mano.
21 [Men] heard me, and gave heed, and they were silent at my counsel.
Oni aŭskultadis min kaj atendadis, Kaj silentadis, kiam mi donadis konsilojn.
22 At my word they spoke not again, and they were very gland whenever I spoke to them.
Post miaj vortoj oni ne plu parolis; Kaj miaj vortoj gutadis sur ilin.
23 As the thirsty earth expecting the rain, so they [waited for] my speech.
Oni atendadis min kiel la pluvon, Kaj malfermadis sian buŝon, kiel por malfrua pluvo.
24 Were I to laugh on them, they would not believe [it]; and the light of my face has not failed.
Se mi iam ridis al ili, ili ne kredis tion; Kaj la lumo de mia vizaĝo ne falis.
25 I chose out their way, and sat chief, and lived as a king in the midst of warriors, as one comforting mourners.
Kiam mi iris al ili, mi sidis sur la ĉefa loko; Mi loĝis kiel reĝo inter taĉmentoj, Kiel konsolanto de funebruloj.
