Job 17
1 I perish, carried away by the wind, and I seek for burial, and obtain [it] not.
| «روح من تلف شده، و روزهایم تمام گردیده، و قبر برای من حاضر است. | ۱ |
2 Weary I entreat; and what have I done? and strangers have stolen my goods.
| به درستی که استهزاکنندگان نزد منند، و چشم من در منازعت ایشان دائم می‌ماند. | ۲ |
3 Who is this? let him join hands with me.
| الان گرو بده و به جهت من نزد خود ضامن باش. والا کیست که به من دست دهد؟ | ۳ |
4 For you have hid their heart from wisdom; therefore you shall not exalt them.
| چونکه دل ایشان را از حکمت منع کرده‌ای، بنابراین ایشان را بلند نخواهی ساخت. | ۴ |
5 He shall promise mischief to [his] companions: but [their] eyes have failed for [their] children.
| کسی‌که دوستان خود را به تاراج تسلیم کند، چشمان فرزندانش تار خواهد شد. | ۵ |
6 But you has made me a byword amount the nations, and I am become a scorn to them.
| مرا نزدامت‌ها مثل ساخته است، و مثل کسی‌که بر رویش آب دهان اندازند شده‌ام. | ۶ |
7 For my eyes are dimmed through pain; I have been grievously beset by all.
| چشم من از غصه کاهیده شده است، و تمامی اعضایم مثل سایه گردیده. | ۷ |
8 Wonder has seized true men upon this; and let the just rise up against the transgressor.
| راستان به‌سبب این، حیران می‌مانند وصالحان خویشتن را بر ریاکاران برمی انگیزانند. | ۸ |
9 But let the faithful hold on his own way, and let him that is pure of hands take courage.
| لیکن مرد عادل به طریق خود متمسک می‌شود، و کسی‌که دست پاک دارد، در قوت ترقی خواهدنمود. | ۹ |
10 Howbeit, do you all strengthen [yourselves] and come now, for I do not find truth in you.
| «اما همه شما برگشته، الان بیایید و در میان شما حکیمی نخواهم یافت. | ۱۰ |
11 My days have passed in groaning, and my heart-strings are broken.
| روزهای من گذشته، و قصدهای من و فکرهای دلم منقطع شده است. | ۱۱ |
12 I have turned the night into day: the light is short because of darkness.
| شب را به روز تبدیل می‌کنند و باوجود تاریکی می‌گویند روشنایی نزدیک است. | ۱۲ |
| وقتی که امید دارم هاویه خانه من می‌باشد، وبستر خود را در تاریکی می‌گسترانم، (Sheol h7585) | ۱۳ |
14 I have called upon death to be my father, and corruption [to be] my mother and sister.
| و به هلاکت می‌گویم تو پدر من هستی و به کرم که تومادر و خواهر من می‌باشی. | ۱۴ |
15 Where then is yet my hope? or [where] shall I see my good?
| پس امید من کجااست؟ و کیست که امید مرا خواهد دید؟ | ۱۵ |
