Job 10
1 Weary in my soul, I will pour my words with groans upon him: I will speak being straitened in the bitterness of my soul.
Ang akong kalag gikapuyan na sa akong kinabuhi; Ipagula ko ang akong kaguol; ako mosulti sa kapait sa akong kalag.
2 And I will say to the Lord, Do not teach me to be impious; and therefore have you thus judged me?
Akong ingnon ang Dios: Ayaw ako pagsiloti; Itudlo kanako kong unsay hinungdan sa imong pagpakiglalis kanako.
3 Is it good before you if I be unrighteous? for you have disowned the work of your hands, and attended to the counsel of the ungodly.
Maayo ba alang kanimo nga ikaw magalupig, Nga ikaw magabiay-biay sa buhat sa imong kamot, Ug magadan-ag sa ibabaw sa ginatambag sa mga dautan?
4 Or do you see as a mortal sees? or will you look as a man sees?
Aduna ba ikaw ing mga mata nga unod? Kun ang imong pagtan-aw, sama ba sa tinan-awan sa tawo?
5 Or is your life human, or your years [the years] of a man,
Ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa tawo, Kun ang imong katuigan ingon ba sa mga adlaw sa tawo,
6 that you have enquired into mine iniquity, and searched out my sins?
Nga ikaw nagapangita man sa akong kadautan, Ug nagasusi sa akong sala,
7 For you know that I have not committed iniquity: but who is he that can deliver out of your hands?
Bisan ikaw nahibalo nga ako dili man dautan, Ug walay bisan kinsa nga arang makakuha gikan sa imong kamot?
8 Your hands have formed me and made me; afterwards you did change [your mind], and strike me.
Ang imong mga kamot nagbuhat kanako ug nag-umol kanako, Sa tingub sa nagalibut; apan ikaw magapukan man kanako.
9 Remember that you have made me [as] clay, and you do turn me again to earth.
Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo, nga ingon sa lapok imo akong giumol; Ug imo ba akong dad-on pag-usab sa abug?
10 Hast you not poured me out like milk, and curdled me like cheese?
Wala ba ako ibubo nimo ingon sa gatas, Ug gipagahi sama sa queso?
11 And you did clothe me with skin and flesh, and frame me with bones and sinews.
Imo akong gibistihan sa panit ug unod, Ug imo akong gitagik sa mga bukog ug mga ugat.
12 And you did bestow upon me life and mercy, and your oversight has preserved my spirit.
Ikaw naghatag kanako sa kinabuhi ug mahigugmaong-kalolot, Ug ang imong pagmatoto nakagbantay sa akong espiritu.
13 Having these things in yourself, I know that you can do all things; for nothing is impossible with you.
Apan kining mga butanga imong gitipigan sa imong kasingkasing; Ako nahibalo nga kini anaa ra kanimo:
14 And if I should sin, you watch me; and you have not cleared me from iniquity.
Kong ako makasala, nan ikaw magatimaan kanako, Ug ikaw dili kanako magpagawas sa akong kasal-anan.
15 Or if I should be ungodly, woe is me: and if I should be righteous, I can’t lift myself up, for I am full of dishonor.
Kong ako dautan man, alaut ako; Kong ako matarung, dili lamang ako mopaitaas sa akong ulo, Kay puno man sa kaulawan, Ug nagatan-aw sa akong kagul-anan.
16 For I am hunted like a lion for slaughter; for again you have changed and are terribly destroying me;
Kong ang akong ulo magapataas sa iyang kaugalingon, ikaw, ingon sa usa ka leon magapangita kanako; Ug ikaw nagapadayag na usab kanako, sa imong kaugalingon, ingon nga kahibulongan.
17 renewing against me my torture: and you have dealt with me in great anger, and you have brought trials upon me.
Imong ginabag-o ang imong mga pagpamatuod batok kanako, Ug ginadugangan mo ang imong kasuko batok kanako: Ang mga kausaban ug kagubatan ania uban kanako.
18 Why then did you bring me out of the womb? and why did I not die, and no eye see me,
Busa ngano man nga imo akong gipagula gikan sa tiyan? Patay na unta ako, ug walay mata unta nga nakakita kanako.
19 and I become as if I had not been? for why was I not carried from the womb to the grave?
Ako maingon unta, ingon sa wala ako matawo; Gihatud na unta ako gikan sa tago-angkan ngadto sa lubnganan.
20 Is not the time of my life short? suffer me to rest a little,
Dili ba diyutay da ang akong mga adlaw? nan humonong ka, Ug pasagdi ako aron nga makabaton ako ug diyutayng kalipay,
21 before I go whence I shall not return, to a land of darkness and gloominess;
Sa dili pa ako mogikan nga gikan didto dili na mobalik, Ngadto sa yuta sa kangitngitan ug sa landong sa kamatayon;
22 to a land of perpetual darkness, where there is no light, neither [can any one] see the life of mortals.
Ang yuta mangitngit ingon sa tungang gabii, Sa yuta sa landong sa kamatayon, ug walay kahusay, Ug diin ang suga ingon sa tungang gabii.
