< Esias 47 >
1 Come down, sit on the ground, O virgin daughter of Babylon: sit on the ground, O daughter of the Chaldeans: for you shall no more be called tender and luxurious.
Bumaba ka at umupo ka sa alikabok, birheng anak na babae ng Babilonia; maupo ka sa lupa nang walang trono, anak na babae ng mga taga-Caldea. Hindi ka na magiging kaakit-akit at kahali-halina.
2 Take a millstone, grind meal: remove your veil, uncover your white hairs, make bare the leg, pass through the rivers.
Kunin mo ang batong gilingan at gilingin mo ang harina; tanggalin mo ang iyong belo, punitin mo ang iyong magandang kasuotan, alisin mo ang takip ng iyong mga binti, tawirin mo ang mga batis.
3 Your shame shall be uncovered, your reproaches shall be brought to light: I will exact of you due vengeance, I will no longer deliver you to men.
Malalantad ang iyong kahubaran, oo, makikita ang iyong kahihiyan: Maghihiganti ako at walang taong makakaligtas.
4 Your deliverer is the Lord of hosts, the Holy One of Israel is his name.
Ang aming Tagapagligtas, Yahweh ng mga hukbo ang kaniyang pangalan, ang Banal ng Israel.
5 Sit you down pierced with woe, go into darkness, O daughter of the Chaldeans: you shall no more be called the strength of a kingdom.
Maupo ka sa katahimikan at pumunta ka sa kadiliman, anak na babae ng mga taga-Caldea; dahil hindi ka na tatawagin na Reyna ng mga kaharian.
6 I have been provoked with my people; you have defiled mine inheritance: I gave them into your hand, but you did not extend mercy to them: you made the yoke of the aged man very heavy,
Nagalit ako sa aking bayan; dinungisan ko ang aking pamana at binigay ko sila sa iyong kamay, pero hindi mo sila pinakitaan ng awa; nagpatong ka ng napakabigat na pamatok sa mga matatanda.
7 and said, I shall be a princess for ever: you did not perceive these things in your heart, nor did you remember the latter end.
Sinabi mo, “Mamumuno ako bilang pinakamataas na reyna magpakailanman.” Hindi mo isinapuso ang mga bagay na ito, maging inisip kung anong mangyayari sa mga ito.
8 But now hear these words, you luxurious one, [who are] the one that sits [at ease], that is secure, that says in her heart, I am, and there is not another; I shall not sit a widow, neither shall I know bereavement.
Kaya ngayon pakinggan mo ito, ikaw na mahilig sa kasiyahan at nauupo nang may kasiguraduhan, ikaw na sinasabi sa iyong puso, “Nabubuhay ako, at wala akong katulad; hindi ako mauupo bilang isang balo kailanman, maging ang maranasan ang mawalan ng mga anak.”
9 But now these two things shall come upon you suddenly in one day, the loss of children and widowhood shall come suddenly upon you, for your sorcery, for the strength of your enchantments,
Pero ang dalawang bagay na ito ay biglang darating sa iyo sa isang araw: ang pagkawala ng mga anak at pagiging balo; darating sila sa iyo nang buong lakas, sa kabila ng mga pangkukulam mo at maraming mga dasal at anting-anting.
10 for your trusting in wickedness: for you said, I am, and there is not another: know you, the understanding of these things and your harlotry shall be your shame; for you said in your heart, I am, and there is not another.
Nagtiwala ka sa iyong kasamaan; sinabi mo, “Walang nakakakita sa akin;” nililigaw ka ng iyong karunungan at kaalaman, pero sinasabi mo sa iyong puso, “Nabubuhay ako, at walang akong katulad.”
11 And destruction shall come upon you, and you shall not be aware; [there shall be a] pit, and you shall fall into it: and grief shall come upon you, and you shall not be able to be clear; and destruction shall come suddenly upon you, and you shall not know.
Magagapi ka ng sakuna; hindi mo matataboy ito gamit ang iyong mga dasal. Babagsak sa iyo ang pagkawasak; hindi mo ito makakayang salagin. Bigla kang tatamaan ng kalamidad, bago mo pa ito malaman.
12 Stand now with your enchantments, and with the abundance of your sorcery, which you have learned from your youth; if you can be profited.
Magpatuloy ka sa paggamit ng salamangka at maraming pangkukulam na tapat mong binibigkas mula pa nang iyong pagkabata; marahil ay magtatagumpay ka, marahil ay matataboy mo ang sakuna.
13 You are wearied in your counsels. Let now the astrologers of the heaven stand and deliver you, let them that see the stars tell you what is about to come upon you.
Pagod ka na sa marami mong pagsangguni; hayaan mong tumayo at iligtas ka ng mga lalaking iyon—sila na tinatala ang kalangitan at tumitingin sa mga bituin, sila na nagpapahayag ng mga bagong buwan—hayaan mo silang iligtas ka mula sa mangyayari sa iyo.
14 Behold, they all shall be burnt up as sticks in the fire; neither shall they at all deliver their life from the flame. Because you have coals of fire, sit you upon them;
Tingnan mo, sila ay magiging parang mga pinaggapasan. Susunugin sila ng apoy. Hindi nila maliligtas ang mga sarili nila mula sa kamay ng apoy. Walang uling na magpapainit sa kanila at walang apoy para tabihan nila!
15 these shall be your help. You have wearied yourself with traffic from your youth: every man has wandered to his own home, but you shall have no deliverance.
Para sa iyo, wala silang silbi kundi kapaguran, sila na mga nakasama mo sa pangangalakal simula noong kabataan mo pa; gagala sila sa kani-kaniyang landas; kaya walang magliligtas sa iyo.