Esias 2
1 The word which came to Esaias the son of Amos concerning Judea, and concerning Jerusalem.
| کلامی که اشعیا ابن آموص درباره یهودا واورشلیم دید. | ۱ |
2 For in the last days the mountain of the Lord shall be glorious, and the house of God [shall be] on the top of the mountains, and it shall be exalted above the hills; and all nations shall come to it.
| و در ایام آخر واقع خواهد شد که کوه خانه خداوند برقله کوهها ثابت خواهد شد و فوق تلهابرافراشته خواهد گردید و جمیع امت‌ها بسوی آن روان خواهند شد. | ۲ |
3 And many nations shall go and say, Come, and let us go up to the mountain of the Lord, and to the house of the God of Jacob; and he will tell us his way, and we will walk in it: for out of Sion shall go forth the law, and the word of the Lord out of Jerusalem.
| و قوم های بسیار عزیمت کرده، خواهند گفت: «بیایید تا به کوه خداوند و به خانه خدای یعقوب برآییم تا طریق های خویش را به ما تعلیم دهد و به راههای وی سلوک نماییم.» زیرا که شریعت از صهیون و کلام خداوند از اورشلیم صادر خواهد شد. | ۳ |
4 And he shall judge among the nations, and shall rebuke many people: and they shall beat their swords into plowshares, and their spears into sickles: and nation shall not take up sword against nation, neither shall they learn to war any more.
| و اوامت‌ها را داوری خواهد نمود و قوم های بسیاری را تنبیه خواهد کرد و ایشان شمشیرهای خود رابرای گاوآهن و نیزه های خویش را برای اره هاخواهند شکست و امتی بر امتی شمشیر نخواهدکشید و بار دیگر جنگ را نخواهند آموخت. | ۴ |
5 And now, O house of Jacob, come, [and] let us walk in the light of the Lord.
| ای خاندان یعقوب بیایید تا در نور خداوند سلوک نماییم. | ۵ |
6 For he has forsaken his people the house of Israel, because their land is filled as at the beginning with divinations, as the [land] of the Philistines, and many strange children were born to them.
| زیرا قوم خود یعنی خاندان یعقوب را ترک کرده‌ای، چونکه از رسوم مشرقی مملو و مانندفلسطینیان فالگیر شده‌اند و با پسران غربا دست زده‌اند، | ۶ |
7 For their land is filled with silver and gold, and there was no number of their treasures; their land also is filled with horses, and there was no number of chariots.
| و زمین ایشان از نقره و طلا پر شده وخزاین ایشان را انتهایی نیست، و زمین ایشان ازاسبان پر است و ارابه های ایشان را انتهایی نیست؛ | ۷ |
8 And the land is filled with abominations, [even] the works of their hands; and they have worshipped [the works] which their fingers made.
| و زمین ایشان از بتها پر است؛ صنعت دستهای خویش را که به انگشتهای خود ساخته‌اند سجده می‌نمایند. | ۸ |
9 And the mean man bowed down, and the great man was humbled: and I will not pardon them.
| و مردم خم شده و مردان پست می‌شوند. لهذا ایشان را نخواهی آمرزید. | ۹ |
10 Now therefore enter you into the rocks, and hide yourselves in the earth, for fear of the Lord, and by reason of the glory of his might, when he shall arise to strike terribly the earth.
| از ترس خداوند و از کبریای جلال وی به صخره داخل شده، خویشتن را در خاک پنهان کن. | ۱۰ |
11 For the eyes of the Lord are high, but man is low; and the haughtiness of men shall be brought low, and the Lord alone shall be exalted in that day.
| چشمان بلند انسان پست و تکبر مردان خم خواهد شد و در آن روز خداوند به تنهایی متعال خواهد بود. | ۱۱ |
12 For the day of the Lord of hosts shall be upon every one that is proud and haughty, and upon every one that is high and towering, and they shall be brought down;
| زیرا که برای یهوه صبایوت روزی است که بر هرچیز بلند و عالی خواهد آمد و برهرچیز مرتفع، و آنها پست خواهد شد؛ | ۱۲ |
13 and upon every cedar of Libanus, of them that are high and towering, and upon every oak of Basan,
| و برهمه سروهای آزاد بلند و رفیع لبنان و بر تمامی بلوطهای باشان؛ | ۱۳ |
14 and upon every high mountain, and upon every high hill,
| و بر همه کوههای عالی و برجمیع تلهای بلند؛ | ۱۴ |
15 and upon every high tower, and upon every high wall,
| و بر هربرج مرتفع و بر هرحصار منیع؛ | ۱۵ |
16 and upon every ship of the sea, and upon every display of fine ships.
| و برهمه کشتیهای ترشیش وبرهمه مصنوعات مرغوب؛ | ۱۶ |
17 And every man shall be brought low, and the pride of men shall fall: and the Lord alone shall be exalted in that day.
| و کبریای انسان خم شود و تکبر مردان پست خواهد شد. و در آن روز خداوند به تنهایی متعال خواهد بود، | ۱۷ |
18 And they shall hide all [idols] made with hands,
| وبتها بالکل تلف خواهند شد. | ۱۸ |
19 having carried [them] into the caves, and into the clefts of the rocks, and into the caverns of the earth, for fear of the Lord, and by reason of the glory of his might, when he shall arise to strike terribly the earth.
| و ایشان به مغاره های صخره‌ها و حفره های خاک داخل خواهند شد، به‌سبب ترس خداوند وکبریای جلال وی هنگامی که او برخیزد تا زمین را متزلزل سازد. | ۱۹ |
20 For in that day a man shall cast forth his silver and gold abominations, which they made [in order] to worship vanities and bats;
| در آن روز مردمان، بتهای نقره و بتهای طلای خود را که برای عبادت خویش ساخته‌اند، نزد موش کوران و خفاشها خواهندانداخت، | ۲۰ |
21 to enter into the caverns of the solid rock, and into the clefts of the rocks, for fear of the Lord, and by reason of the glory of his might, when he shall arise to strike terribly the earth.
| تا به مغاره های صخره‌ها و شکافهای سنگ خارا داخل شوند، به‌سبب ترس خداوند و کبریای جلال وی هنگامی که او برخیزد تا زمین را متزلزل سازد. | ۲۱ |
| شما از انسانی که نفس او دربینی‌اش می‌باشد دست برکشید زیرا که او به چه چیز محسوب می‌شود؟ | ۲۲ |
