< Deuteronomy 7 >

1 And when the Lord your God shall bring you into the land, into which you go to possess it, and shall remove great nations from before you, the Chettite, and Gergesite, and Amorite, and Chananite, and Pherezite, and Evite, and Jebusite, seven nations [more] numerous and stronger than you,
چون یهوه، خدایت، تو را به زمینی که برای تصرفش به آنجا می‌روی درآورد، وامتهای بسیار را که حتیان و جرجاشیان و اموریان و کنعانیان و فرزیان و حویان و یبوسیان، هفت امت بزرگتر و عظیم تر از تو باشند، از پیش تواخراج نماید.۱
2 and the Lord your God shall deliver them into your hands, then you shall strike them: you shall utterly destroy them: you shall not make a covenant with them, neither shall you pity them:
و چون یهوه خدایت، ایشان را به‌دست تو تسلیم نماید، و تو ایشان را مغلوب سازی، آنگاه ایشان را بالکل هلاک کن، و با ایشان عهد مبند و بر ایشان ترحم منما.۲
3 neither shall you contract marriages with them: you shall not give your daughter to his son, and you shall not take his daughter to your son.
و با ایشان مصاهرت منما؛ دختر خود را به پسر ایشان مده، و دختر ایشان را برای پسر خود مگیر.۳
4 For he will draw away your son from me, and he will serve other gods; and the Lord will be very angry with you, and will soon utterly destroy you.
زیراکه اولاد تو را از متابعت من برخواهند گردانید، تاخدایان غیر را عبادت نمایند، و غضب خداوندبرشما افروخته شده، شما را بزودی هلاک خواهد ساخت.۴
5 But thus shall you do to them; you shall destroy their altars, and shall break down their pillars, and shall cut down their groves, and shall burn with fire the graven images of their gods.
بلکه با ایشان چنین عمل نمایید؛ مذبحهای ایشان را منهدم سازید، وتمثالهای ایشان را بشکنید و اشیریم ایشان را قطع نمایید، و بتهای تراشیده ایشان را به آتش بسوزانید.۵
6 For you are a holy people to the Lord your God; and the Lord your God chose you to be to him a peculiar people beyond all nations that [are] upon the face of the earth.
زیرا که تو برای یهوه، خدایت، قوم مقدس هستی. یهوه خدایت تو را برگزیده است تااز جمیع قومهایی که بر روی زمین‌اند، قوم مخصوص برای خود او باشی.۶
7 It was not because you are more numerous than all [other] nations that the Lord preferred you, and the Lord made choice of you: for you are fewer in number than all [other] nations.
خداوند دل خود را با شما نبست و شما رابرنگزید از این سبب که از سایر قومها کثیرتربودید، زیرا که شما از همه قومها قلیلتر بودید.۷
8 But because the Lord loved you, and as keeping the oath which he sware to your fathers, the Lord brought you out with a strong hand, and the Lord redeemed you from the house of bondage, out of the hand of Pharao king of Egypt.
لیکن از این جهت که خداوند شما را دوست می‌داشت، و می‌خواست قسم خود را که برای پدران شما خورده بود، بجا آورد، پس خداوند شما را با دست قوی بیرون آورد، و از خانه بندگی از دست فرعون، پادشاه مصر، فدیه داد.۸
9 You shall know therefore, that the Lord your God, he [is] God, a faithful God, who keeps covenant and mercy for them that love him, and for those that keep his commandments to a thousand generations,
پس بدان که یهوه، خدای تو، اوست خدا، خدای امین که عهد و رحمت خود را با آنانی که او را دوست می‌دارند و اوامر او را بجا می‌آورند تا هزار پشت نگاه می‌دارد.۹
10 and who recompenses them that hate him to their face, to destroy them utterly; and will not be slack with them that hate him: he will recompense them to their face.
و آنانی را که او را دشمن دارند، بر روی ایشان مکافات رسانیده، ایشان را هلاک می‌سازد. و به هرکه او را دشمن دارد، تاخیرننموده، او را بر رویش مکافات خواهد رسانید.۱۰
11 You shall keep therefore the commands, and the ordinances, and these judgments, which I command you this day to do.
پس اوامر و فرایض و احکامی را که من امروزبه جهت عمل نمودن به تو امر می‌فرمایم نگاه دار.۱۱
12 And it shall come to pass when you shall have heard these ordinances, and shall have kept and done them, that the Lord your God shall keep for you the covenant and the mercy, which he sware to your fathers.
پس اگر این احکام را بشنوید و آنها را نگاه داشته، بجا آورید، آنگاه یهوه خدایت عهد ورحمت را که برای پدرانت قسم خورده است، باتو نگاه خواهد داشت.۱۲
13 And he will love you, and bless you, and multiply you; and he will bless the off-spring of your body, and the fruit of your land, your corn, and your wine, and your oil, the herds of your oxen, and the flocks of your sheep, on the land which the Lord sware to your fathers to give to you.
و تو را دوست داشته، برکت خواهد داد، و خواهد افزود، و میوه بطن توو میوه زمین تو را و غله و شیره و روغن تو را ونتاج رمه تو را و بچه های گله تو را، در زمینی که برای پدرانت قسم خورد که به تو بدهد، برکت خواهد داد.۱۳
14 You shall be blessed beyond all nations; there shall not be among you an impotent or barren one, or among your cattle.
از همه قومها مبارک تر خواهی شد، و در میان شما و بهایم شما، نر یا ماده، نازادنخواهد بود.۱۴
15 And the Lord your God shall remove from you all sickness; and none of the evil diseases of Egypt, which you have seen, and all that you have known, will he lay upon you; but he will lay them upon all that hate you.
و خداوند هر بیماری را از تو دورخواهد کرد، و هیچکدام از مرضهای بد مصر راکه می‌دانی، برتو عارض نخواهد گردانید، بلکه برتمامی دشمنانت آنها را خواهد آورد.۱۵
16 And you shall eat all the spoils of the nations which the Lord your God gives you; your eye shall not spare them, and you shall not serve their gods; for this is an offense to you.
وتمامی قومها را که یهوه بدست تو تسلیم می‌کندهلاک ساخته، چشم تو برآنها ترحم ننماید، وخدایان ایشان را عبادت منما، مبادا برای تو دام باشد.۱۶
17 But if you should say in your heart, This nation [is] greater than I, how shall I be able to destroy them utterly?
و اگر در دلت گویی که این قومها از من زیاده‌اند، چگونه توانم ایشان را اخراج نمایم؟۱۷
18 you shall not fear them; you shall surely remember all that the Lord your God did to Pharao and to all the Egyptians:
از ایشان مترس بلکه آنچه را یهوه خدایت بافرعون و جمیع مصریان کرد، نیکو بیاد آور.۱۸
19 the great temptations which your eyes have seen, those signs and great wonders, the strong hand, and the high arm; how the Lord your God brought you forth: so the Lord your God will do to all the nations, whom you fear in their presence.
یعنی تجربه های عظیمی را که چشمانت دیده است، و آیات و معجزات و دست قوی و بازوی دراز را که یهوه، خدایت، تو را به آنها بیرون آورد. پس یهوه، خدایت، با همه قومهایی که از آنهامی ترسی، چنین خواهد کرد.۱۹
20 And the Lord your God shall send against them the hornets, until they that are left and they that are hidden from you be utterly destroyed.
و یهوه خدایت نیز زنبورها در میان ایشان خواهد فرستاد، تاباقی ماندگان و پنهان شدگان ایشان از حضور توهلاک شوند.۲۰
21 You shall not be wounded before them, because the Lord your God in the midst of you [is] a great and powerful God.
از ایشان مترس زیرا یهوه خدایت که در میان توست، خدای عظیم و مهیب است.۲۱
22 And the Lord your God shall consume these nations before you by little and little: you shall not be able to consume them speedily, lest the land become desert, and the wild beasts of the field be multiplied against you.
و یهوه، خدایت، این قومها را از حضورتو به تدریج اخراج خواهد نمود، ایشان را بزودی نمی توانی تلف نمایی مبادا وحوش صحرا برتوزیاد شوند.۲۲
23 And the Lord your God shall deliver them into your hands, and you shall destroy them with a great destruction, until you shall have utterly destroyed them.
لیکن یهوه خدایت، ایشان را به‌دست تو تسلیم خواهد کرد، و ایشان را به اضطراب عظیمی پریشان خواهد نمود تا هلاک شوند.۲۳
24 And he shall deliver their kings into your hands, and you shall destroy their name from that place; none shall stand up in opposition before you, until you shall have utterly destroyed them.
و ملوک ایشان را بدست تو تسلیم خواهد نمود، تا نام ایشان را از زیر آسمان محوسازی، و کسی یارای مقاومت با تو نخواهدداشت تا ایشان را هلاک سازی.۲۴
25 You shall burn with fire the graven images of their gods: you shall not covet [their] silver, neither shall you take to yourself gold from them, lest you should offend thereby, because it is an abomination to the Lord your God.
و تمثالهای خدایان ایشان را به آتش بسوزانید، به نقره وطلایی که بر آنهاست، طمع مورز، و برای خودمگیر، مبادا از آنها به دام گرفتار شوی، چونکه نزد یهوه، خدای تو، مکروه است.۲۵
26 And you shall not bring an abomination into your house, so should you be an accursed thing like it; you shall utterly hate it, and altogether abominate it, because it is an accursed thing.
و چیزمکروه را به خانه خود میاور، مبادا مثل آن حرام شوی، از آن نهایت نفرت و کراهت دار چونکه حرام است.۲۶

< Deuteronomy 7 >