Chronicles II 15
1 And Azarias the son of Oded—upon him came the Spirit of the Lord,
Mikunsad ang espiritu sa Dios kang Azaria ang anak nga lalaki ni Oded.
2 and he went out to meet Asa, and all Juda and Benjamin, and said, Hear me, Asa, and all Juda and Benjamin. The Lord [is] with you, while you are with him; and if you seek him out, he will be found of you; but if you forsake him, he will forsake you.
Miadto siya aron makigkita kang Asa ug miingon kaniya, “Paminaw kanako, Asa, ug ang tibuok Juda ug Benjamin: mag-uban si Yahweh kaninyo, samtang anaa kamo kaniya. Kung pangitaon ninyo siya, makaplagan ninyo siya; apan kung isalikway ninyo siya, isalikway usab kamo niya.
3 And Israel [has been] a long time without the true God, and without a priest to expound [the truth], and without the law.
Karon sa hataas nga higayon, walay tinuod nga Dios ang Israel, walay magtutudlo nga pari, ug walay balaod.
4 But he shall turn them to the Lord God of Israel, and he will be found of them.
Apan sa dihang anaa sila sa kalisdanan mibalik sila ngadto kang Yahweh, ang Dios sa Israel, ug nangita kaniya, nakaplagan nila siya.
5 And in that time there is no peace to one going out, or to one coming in, for the terror of the Lord is upon all that inhabit the lands.
Niadtong panahona walay kalinaw alang kaniya nga milakaw palayo, ni alang kaniya nga mianhi; hinuon, dakong mga kasamok ang anaa sa tanang lumolupyo sa kayutaan.
6 And nation shall fight against nation, and city against city; for God has confounded them with every [kind of] affliction.
Nadugmok sila sa pino, nasod batok nasod, ug siyudad batok siyudad, kay gisamok sila sa Dios pinaagi sa tanang matang sa mga pag-antos.
7 But be you strong, and let not your hands be weakened: for there is a reward for your work.
Apan pagmalig-on, ug ayaw tugoti nga maluya ang imong mga kamot, kay pagagantihan ang imong mga buhat.”
8 And when [Asa] heard these words, and the prophesy of Adad the prophet, then he strengthened himself, and cast out the abominations from all the land of Juda and Benjamin, and from the cities which Jeroboam possessed, in mount Ephraim, and he renewed the altar of the Lord, which was before the temple of the Lord.
Sa dihang nadungog ni Asa kining mga pulong, ang panagna ni Oded nga propeta, nagmaisogon siya ug gipakuha ang mangil-ad nga mga butang gikan sa tanang kayutaan sa Juda ug Benjamin, ug gikan sa mga siyudad nga iyang nabihag gikan sa kabungtoran sa Efraim, ug gitukod niya pag-usab ang halaran ni Yahweh, nga anaa sa atubangan sa portiko sa balay ni Yahweh.
9 And he assembled Juda and Benjamin, and the strangers that lived with him, of Ephraim, and of Manasse, and of Symeon: for many of Israel were joined to him, when they saw that the Lord his God was with him.
Gitigom niya ang tibuok Juda ug Benjamin, ug kadtong nagpuyo uban kanila—mga tawo nga gikan sa Efraim ug Manases, ug gikan sa Simeon. Kay mianha sila kaniya gikan sa Israel nga hilabihan kadaghan, sa dihang nakita nila nga si Yahweh nga iyang Dios nag-uban kaniya.
10 And they assembled at Jerusalem in the third month, in the fifteenth year of the reign of Asa.
Busa nagtigom sila sa Jerusalem sa ikatulo ka bulan, sa ikanapulo ug lima ka tuig sa paghari ni Asa.
11 And he sacrificed to the Lord in that day of the spoils which they brought, seven hundred calves and seven thousand sheep.
Naghalad sila kang Yahweh nianang adlawa sa pipila ka mga inilog nga ilang gidala: 700 ka mga torong baka ug 7, 000 ka mga karnero ug mga kanding.
12 And he entered into a covenant that they should seek the Lord God of their fathers with all their heart and with all their soul.
Misulod sila sa usa ka kasabotan aron sa pagpangita kang Yahweh, ang Dios sa ilang mga katigulangan, sa bug-os nilang kasingkasing ug sa bug-os nilang kalag.
13 And that whoever should not seek the Lord God of Israel, should die, whether young or old, whether man or woman.
Nagkauyon sila nga si bisan kinsa ang magdumili sa pagpangita kang Yahweh, ang Dios sa Israel, kinahanglan nga pagapatyon, bisan kining tawhana ubos man o bantogan, lalaki man o babaye.
14 And they swore to the Lord with a loud voice, and with trumpets, and with cornets.
Nanumpa sila kang Yahweh uban sa makusog nga tingog, uban sa panagsinggit, ug inubanan sa mga budyong ug mga sungay.
15 And all Juda rejoiced concerning the oath: for they swore with all their heart, and they sought him with all their desires; and he was found of them: and the Lord gave them rest round about.
Nagmaya ang tibuok Juda sa pagpakigsaad, kay nanumpa sila inubanan sa bug-os nilang kasingkasing, ug nangita sila sa Dios inubanan sa hilabihan nilang tinguha, ug nakaplagan nila siya. Gihatagan sila ni Yahweh ug kalinaw sa tibuok nilang palibot.
16 And he removed Maacha his mother from being priestess to Astarte; and he cut down the idol, and burnt it in the brook of Kedron.
Gikuha usab niya si Maaca, ang iyang apohan nga babaye, gikan sa iyang pagkarayna, tungod kay naghimo siya ug usa ka dulomtanang hulagway nga poste ni Ashera. Giputol ni Asa ang dulomtanang hulagway, gidugmok kini sa pino ug gisunog kini didto sa lugot sa Kidron.
17 Nevertheless they removed not the high places: they still existed in Israel: nevertheless the heart of Asa was perfect all his days.
Apan wala kuhaa ang anaa sa hataas nga mga dapit sa Israel. Apan bisan pa niana, ang kasingkasing ni Asa hingpit nga nagmatinud-anon sa tanan niyang mga adlaw.
18 And he brought in the holy things of David his father, and the holy things of the house of God, silver, and gold, and vessels.
Gidala niya ngadto sa balay sa Dios ang mga butang sa iyang amahan ug ang iyang mga butang nga nahisakop kang Yahweh: plata ug bulawan nga mga butang.
19 And there was no war [waged] with him until the thirty-fifth year of the reign of Asa.
Wala nay kagubot hangtod sa ika-35 ka tuig sa paghari ni Asa.
