Zechariah 7
1 And it came to pass in the fourth year of king Darius, [that] the word of the LORD came unto Zechariah in the fourth [day] of the ninth month, [even] in Chisleu;
Sa ikaupat nga tuig nga paghari ni Haring Darius, sa ikaupat nga adlaw sa Kislev (ikasiyam kini nga bulan), miabot ang pulong ni Yahweh kang Zacarias.
2 When they had sent unto the house of God Sherezer and Regem-melech, and their men, to pray before the LORD,
Gipadala sa katawhan sa Betel si Sharezer ug si Regem Melec ug ang ilang mga kalalakin-an aron sa pagpakilouy sa atubangan ni Yahweh.
3 [And] to speak unto the priests which [were] in the house of the LORD of hosts, and to the prophets, saying, Should I weep in the fifth month, separating myself, as I have done these so many years?
Nakigsulti sila sa mga pari nga anaa sa balay ni Yahweh nga labawng makagagahom ug sa mga propeta; miingon sila, “Magbangotan ba kami sa ikalimang bulan pinaagi sa pagpuasa, sama sa among gibuhat sa daghang mga katuigan?”
4 Then came the word of the LORD of hosts unto me, saying,
Busa miabot kanako ang pulong ni Yahweh nga labawng makagagahom, nga nag-ingon,
5 Speak unto all the people of the land, and to the priests, saying, When ye fasted and mourned in the fifth and seventh [month], even those seventy years, did ye at all fast unto me, [even] to me?
“Pakigsulti sa tanang katawhan sa yuta ug sa mga pari ug pag-ingon, “Sa dihang nagpuasa ug nagsubo kamo sa ikalima ug sa ikapitong bulan sulod sa 70 ka katuigan, tinud-anay ba kamo nga nagpuasa alang kanako?
6 And when ye did eat, and when ye did drink, did not ye eat [for yourselves], and drink [for yourselves]?
Sa dihang mikaon ug miinom kamo, wala ba kamo nagkaon ug nag-inom alang sa inyong kaugalingon?
7 [Should ye] not [hear] the words which the LORD hath cried by the former prophets, when Jerusalem was inhabited and in prosperity, and the cities thereof round about her, when [men] inhabited the south and the plain?
Dili ba sama man niini nga mga pulong ang gipamulong ni Yahweh pinaagi sa baba sa kanhing mga propeta, sa dihang namuyo pa kamo nga mauswagon didto sa Jerusalem ug sa kasikbit nga mga siyudad ug namuyo sa Negev, ug sa tiilan sa mga bungtod didto sa kasadpan?”
8 And the word of the LORD came unto Zechariah, saying,
Miabot ang pulong ni Yahweh kang Zacarias, nga nag-ingon,
9 Thus speaketh the LORD of hosts, saying, Execute true judgment, and shew mercy and compassions every man to his brother:
“Miingon niini si Yahweh nga labawng makagagahom, 'Paghukom uban sa matuod nga hustisya, sa kasabotan sa pagkamatinud-anon, ug sa kaluoy. Ipabuhat kini sa matag tawo ngadto sa iyang igsoon.
10 And oppress not the widow, nor the fatherless, the stranger, nor the poor; and let none of you imagine evil against his brother in your heart.
Ang biyuda ug ilo, ang langyaw, ug ang tawong kabos—ayaw sila daugdaoga, ug ayaw tugoti ang bisan kinsa kaninyo nga maglaraw ug daotan sulod sa inyong kasingkasing batok sa uban.'
11 But they refused to hearken, and pulled away the shoulder, and stopped their ears, that they should not hear.
Apan nagdumili sila sa pagpaminaw ug nagmagahi sa ilang mga abaga. Gisampongan nila ang ilang mga dalunggan aron nga dili sila makadungog.
12 Yea, they made their hearts [as] an adamant stone, lest they should hear the law, and the words which the LORD of hosts hath sent in his spirit by the former prophets: therefore came a great wrath from the LORD of hosts.
Gipagahi nila ang ilang mga kasingkasing sama sa bato aron nga dili nila madungog ang balaod o ang mga pulong ni Yahweh nga labawng makagagahom. Gipadala niya kini nga mga mensahe ngadto sa katawhan pinaagi sa iyang Espiritu kaniadto, pinaagi sa baba sa mga propeta. Apan nagdumili sa pagpaminaw ang katawhan, busa nasuko pag-ayo kanila si Yahweh nga labawng makagagahom.
13 Therefore it is come to pass, [that] as he cried, and they would not hear; so they cried, and I would not hear, saith the LORD of hosts:
Nahitabo kini sa dihang mitawag siya, wala sila namati. Sa sama usab nga paagi,” miingon si Yahweh nga labawng makagagahom, “Mosangpit sila kanako apan dili ako mamati.
14 But I scattered them with a whirlwind among all the nations whom they knew not. Thus the land was desolate after them, that no man passed through nor returned: for they laid the pleasant land desolate.
Tungod kay katagon ko sila pinaagi sa alimpulos ngadto sa tanang kanasoran nga wala pa nila nakita, ug mahimong biniyaan ang yuta. Tungod kay walay moagi sa yuta o mobalik niini tungod kay gihimong biniyaang yuta sa katawhan ang maanindot nga yuta.”
