Titus 3

1 Put them in mind to be subject to principalities and powers, to obey magistrates, to be ready to every good work,

ತೇ ಯಥಾ ದೇಶಾಧಿಪಾನಾಂ ಶಾಸಕಾನಾಞ್ಚ ನಿಘ್ನಾ ಆಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಣ್ಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮೈ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮಣೇ ಸುಸಜ್ಜಾಶ್ಚ ಭವೇಯುಃ

2 To speak evil of no man, to be no brawlers, [but] gentle, shewing all meekness unto all men.

ಕಮಪಿ ನ ನಿನ್ದೇಯು ರ್ನಿವ್ವಿರೋಧಿನಃ ಕ್ಷಾನ್ತಾಶ್ಚ ಭವೇಯುಃ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಪ್ರತಿ ಚ ಪೂರ್ಣಂ ಮೃದುತ್ವಂ ಪ್ರಕಾಶಯೇಯುಶ್ಚೇತಿ ತಾನ್ ಆದಿಶ|

3 For we ourselves also were sometimes foolish, disobedient, deceived, serving divers lusts and pleasures, living in malice and envy, hateful, [and] hating one another.

ಯತಃ ಪೂರ್ವ್ವಂ ವಯಮಪಿ ನಿರ್ಬ್ಬೋಧಾ ಅನಾಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಣೋ ಭ್ರಾನ್ತಾ ನಾನಾಭಿಲಾಷಾಣಾಂ ಸುಖಾನಾಞ್ಚ ದಾಸೇಯಾ ದುಷ್ಟತ್ವೇರ್ಷ್ಯಾಚಾರಿಣೋ ಘೃಣಿತಾಃ ಪರಸ್ಪರಂ ದ್ವೇಷಿಣಶ್ಚಾಭವಾಮಃ|

4 But after that the kindness and love of God our Saviour toward man appeared,

ಕಿನ್ತ್ವಸ್ಮಾಕಂ ತ್ರಾತುರೀಶ್ವರಸ್ಯ ಯಾ ದಯಾ ಮರ್ತ್ತ್ಯಾನಾಂ ಪ್ರತಿ ಚ ಯಾ ಪ್ರೀತಿಸ್ತಸ್ಯಾಃ ಪ್ರಾದುರ್ಭಾವೇ ಜಾತೇ

5 Not by works of righteousness which we have done, but according to his mercy he saved us, by the washing of regeneration, and renewing of the Holy Ghost;

ವಯಮ್ ಆತ್ಮಕೃತೇಭ್ಯೋ ಧರ್ಮ್ಮಕರ್ಮ್ಮಭ್ಯಸ್ತನ್ನಹಿ ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯ ಕೃಪಾತಃ ಪುನರ್ಜನ್ಮರೂಪೇಣ ಪ್ರಕ್ಷಾಲನೇನ ಪ್ರವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನೋ ನೂತನೀಕರಣೇನ ಚ ತಸ್ಮಾತ್ ಪರಿತ್ರಾಣಾಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಃ

6 Which he shed on us abundantly through Jesus Christ our Saviour;

ಸ ಚಾಸ್ಮಾಕಂ ತ್ರಾತ್ರಾ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟೇನಾಸ್ಮದುಪರಿ ತಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಪ್ರಚುರತ್ವೇನ ವೃಷ್ಟವಾನ್|

7 That being justified by his grace, we should be made heirs according to the hope of eternal life. (aiōnios g166)

ಇತ್ಥಂ ವಯಂ ತಸ್ಯಾನುಗ್ರಹೇಣ ಸಪುಣ್ಯೀಭೂಯ ಪ್ರತ್ಯಾಶಯಾನನ್ತಜೀವನಸ್ಯಾಧಿಕಾರಿಣೋ ಜಾತಾಃ| (aiōnios g166)

8 [This is] a faithful saying, and these things I will that thou affirm constantly, that they which have believed in God might be careful to maintain good works. These things are good and profitable unto men.

ವಾಕ್ಯಮೇತದ್ ವಿಶ್ವಸನೀಯಮ್ ಅತೋ ಹೇತೋರೀಶ್ವರೇ ಯೇ ವಿಶ್ವಸಿತವನ್ತಸ್ತೇ ಯಥಾ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯನುತಿಷ್ಠೇಯುಸ್ತಥಾ ತಾನ್ ದೃಢಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯೇತಿ ಮಮಾಭಿಮತಂ| ತಾನ್ಯೇವೋತ್ತಮಾನಿ ಮಾನವೇಭ್ಯಃ ಫಲದಾನಿ ಚ ಭವನ್ತಿ|

9 But avoid foolish questions, and genealogies, and contentions, and strivings about the law; for they are unprofitable and vain.

ಮೂಢೇಭ್ಯಃ ಪ್ರಶ್ನವಂಶಾವಲಿವಿವಾದೇಭ್ಯೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾ ವಿತಣ್ಡಾಭ್ಯಶ್ಚ ನಿವರ್ತ್ತಸ್ವ ಯತಸ್ತಾ ನಿಷ್ಫಲಾ ಅನರ್ಥಕಾಶ್ಚ ಭವನ್ತಿ|

10 A man that is an heretick after the first and second admonition reject;

ಯೋ ಜನೋ ಬಿಭಿತ್ಸುಸ್ತಮ್ ಏಕವಾರಂ ದ್ವಿರ್ವ್ವಾ ಪ್ರಬೋಧ್ಯ ದೂರೀಕುರು,

11 Knowing that he that is such is subverted, and sinneth, being condemned of himself.

ಯತಸ್ತಾದೃಶೋ ಜನೋ ವಿಪಥಗಾಮೀ ಪಾಪಿಷ್ಠ ಆತ್ಮದೋಷಕಶ್ಚ ಭವತೀತಿ ತ್ವಯಾ ಜ್ಞಾಯತಾಂ|

12 When I shall send Artemas unto thee, or Tychicus, be diligent to come unto me to Nicopolis: for I have determined there to winter.

ಯದಾಹಮ್ ಆರ್ತ್ತಿಮಾಂ ತುಖಿಕಂ ವಾ ತವ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರೇಷಯಿಷ್ಯಾಮಿ ತದಾ ತ್ವಂ ನೀಕಪಲೌ ಮಮ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗನ್ತುಂ ಯತಸ್ವ ಯತಸ್ತತ್ರೈವಾಹಂ ಶೀತಕಾಲಂ ಯಾಪಯಿತುಂ ಮತಿಮ್ ಅಕಾರ್ಷಂ|

13 Bring Zenas the lawyer and Apollos on their journey diligently, that nothing be wanting unto them.

ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕಃ ಸೀನಾ ಆಪಲ್ಲುಶ್ಚೈತಯೋಃ ಕಸ್ಯಾಪ್ಯಭಾವೋ ಯನ್ನ ಭವೇತ್ ತದರ್ಥಂ ತೌ ಯತ್ನೇನ ತ್ವಯಾ ವಿಸೃಜ್ಯೇತಾಂ|

14 And let ours also learn to maintain good works for necessary uses, that they be not unfruitful.

ಅಪರಮ್ ಅಸ್ಮದೀಯಲೋಕಾ ಯನ್ನಿಷ್ಫಲಾ ನ ಭವೇಯುಸ್ತದರ್ಥಂ ಪ್ರಯೋಜನೀಯೋಪಕಾರಾಯಾ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯನುಷ್ಠಾತುಂ ಶಿಕ್ಷನ್ತಾಂ|

15 All that are with me salute thee. Greet them that love us in the faith. Grace [be] with you all. Amen.

ಮಮ ಸಙ್ಗಿನಃ ಸವ್ವೇ ತ್ವಾಂ ನಮಸ್ಕುರ್ವ್ವತೇ| ಯೇ ವಿಶ್ವಾಸಾದ್ ಅಸ್ಮಾಸು ಪ್ರೀಯನ್ತೇ ತಾನ್ ನಮಸ್ಕುರು; ಸರ್ವ್ವೇಷು ಯುಷ್ಮಾಸ್ವನುಗ್ರಹೋ ಭೂಯಾತ್| ಆಮೇನ್|