Romans 6
1 What shall we say then? Shall we continue in sin, that grace may abound?
| پس چه گوییم؟ آیا در گناه بمانیم تا فیض افزون گردد؟ | ۱ |
2 God forbid. How shall we, that are dead to sin, live any longer therein?
| حاشا! مایانی که از گناه مردیم، چگونه دیگر در آن زیست کنیم؟ | ۲ |
3 Know ye not, that so many of us as were baptized into Jesus Christ were baptized into his death?
| یانمی دانید که جمیع ما که در مسیح عیسی تعمیدیافتیم، در موت او تعمید یافتیم؟ | ۳ |
4 Therefore we are buried with him by baptism into death: that like as Christ was raised up from the dead by the glory of the Father, even so we also should walk in newness of life.
| پس چونکه در موت او تعمید یافتیم، با او دفن شدیم تا آنکه به همین قسمی که مسیح به جلال پدر از مردگان برخاست، ما نیز در تازگی حیات رفتار نماییم. | ۴ |
5 For if we have been planted together in the likeness of his death, we shall be also [in the likeness] of [his] resurrection:
| زیرا اگر بر مثال موت او متحد گشتیم، هرآینه در قیامت وی نیز چنین خواهیم شد. | ۵ |
6 Knowing this, that our old man is crucified with [him], that the body of sin might be destroyed, that henceforth we should not serve sin.
| زیرا این رامی دانیم که انسانیت کهنه ما با او مصلوب شد تاجسد گناه معدوم گشته، دیگر گناه را بندگی نکنیم. | ۶ |
7 For he that is dead is freed from sin.
| زیرا هر‌که مرد، از گناه مبرا شده است. | ۷ |
8 Now if we be dead with Christ, we believe that we shall also live with him:
| پس هرگاه با مسیح مردیم، یقین می‌دانیم که با اوزیست هم خواهیم کرد. | ۸ |
9 Knowing that Christ being raised from the dead dieth no more; death hath no more dominion over him.
| زیرا می‌دانیم که چون مسیح از مردگان برخاست، دیگر نمی میرد و بعداز این موت بر او تسلطی ندارد. | ۹ |
10 For in that he died, he died unto sin once: but in that he liveth, he liveth unto God.
| زیرا به آنچه مرد یک مرتبه برای گناه مرد و به آنچه زندگی می‌کند، برای خدا زیست می‌کند. | ۱۰ |
11 Likewise reckon ye also yourselves to be dead indeed unto sin, but alive unto God through Jesus Christ our Lord.
| همچنین شما نیز خود را برای گناه مرده انگارید، اما برای خدا در مسیح عیسی زنده. | ۱۱ |
12 Let not sin therefore reign in your mortal body, that ye should obey it in the lusts thereof.
| پس گناه در جسم فانی شما حکمرانی نکند تا هوسهای آن را اطاعت نمایید، | ۱۲ |
13 Neither yield ye your members [as] instruments of unrighteousness unto sin: but yield yourselves unto God, as those that are alive from the dead, and your members [as] instruments of righteousness unto God.
| واعضای خود را به گناه مسپارید تا آلات ناراستی شوند، بلکه خود را از مردگان زنده شده به خداتسلیم کنید و اعضای خود را تا آلات عدالت برای خدا باشند. | ۱۳ |
14 For sin shall not have dominion over you: for ye are not under the law, but under grace.
| زیرا گناه بر شما سلطنت نخواهد کرد، چونکه زیر شریعت نیستید بلکه زیرفیض. | ۱۴ |
15 What then? shall we sin, because we are not under the law, but under grace? God forbid.
| پس چه گوییم؟ آیا گناه بکنیم از آنرو که زیر شریعت نیستیم بلکه زیر فیض؟ حاشا! | ۱۵ |
16 Know ye not, that to whom ye yield yourselves servants to obey, his servants ye are to whom ye obey; whether of sin unto death, or of obedience unto righteousness?
| آیانمی دانید که اگر خویشتن را به بندگی کسی تسلیم کرده، او را اطاعت نمایید، شما آنکس را که او رااطاعت می‌کنید بنده هستید، خواه گناه را برای مرگ، خواه اطاعت را برای عدالت. | ۱۶ |
17 But God be thanked, that ye were the servants of sin, but ye have obeyed from the heart that form of doctrine which was delivered you.
| اما شکرخدا را که هرچند غلامان گناه می‌بودید، لیکن الان از دل، مطیع آن صورت تعلیم گردیده‌اید که به آن سپرده شده‌اید. | ۱۷ |
18 Being then made free from sin, ye became the servants of righteousness.
| و از گناه آزاد شده، غلامان عدالت گشته‌اید. | ۱۸ |
19 I speak after the manner of men because of the infirmity of your flesh: for as ye have yielded your members servants to uncleanness and to iniquity unto iniquity; even so now yield your members servants to righteousness unto holiness.
| بطور انسان، به‌سبب ضعف جسم شما سخن می‌گویم، زیرا همچنان‌که اعضای خود را بندگی نجاست و گناه برای گناه سپردید، همچنین الان نیز اعضای خود را به بندگی عدالت برای قدوسیت بسپارید. | ۱۹ |
20 For when ye were the servants of sin, ye were free from righteousness.
| زیراهنگامی که غلامان گناه می‌بودید از عدالت آزادمی بودید. | ۲۰ |
21 What fruit had ye then in those things whereof ye are now ashamed? for the end of those things [is] death.
| پس آن وقت چه ثمر داشتید از آن کارهایی که الان از آنها شرمنده‌اید که انجام آنهاموت است؟ | ۲۱ |
