Psalms 95
1 O come, let us sing unto the LORD: let us make a joyful noise to the rock of our salvation.
Komið! Við skulum lofsyngja Drottni! Hrópum gleðióp til heiðurs kletti hjálpræðisins!
2 Let us come before his presence with thanksgiving, and make a joyful noise unto him with psalms.
Komum fram fyrir hann með þakkargjörð, syngjum honum lofgjörðarsálm.
3 For the LORD [is] a great God, and a great King above all gods.
Því að Drottinn er mikill Guð og æðri öllum sem menn kalla guði.
4 In his hand [are] the deep places of the earth: the strength of the hills [is] his also.
Hann hefur upphugsað djúp jarðar og hannað hin hæstu fjöll.
5 The sea [is] his, and he made it: and his hands formed the dry [land].
Hann gerði hafið og myndaði þurrlendið, allt er hans!
6 O come, let us worship and bow down: let us kneel before the LORD our maker.
Komið! Föllum fram fyrir Drottni, skapara okkar,
7 For he [is] our God; and we [are] the people of his pasture, and the sheep of his hand. To day if ye will hear his voice,
því að hann er okkar Guð. Við erum hjörðin hans og hann er hirðir okkar. Ó, að þið vilduð heyra kall hans í dag og koma til hans.
8 Harden not your heart, as in the provocation, [and] as [in] the day of temptation in the wilderness:
Forherðið ekki hjörtu ykkar eins og Ísraelsmenn gerðu hjá Meriba og Massa í eyðimörkinni.
9 When your fathers tempted me, proved me, and saw my work.
Þar drógu feður ykkar orð mín í efa – sömu menn og sáu mig gera mörg kraftaverk. Þeir freistuðu mín, kvörtuðu og reyndu á þolinmæði mína.
10 Forty years long was I grieved with [this] generation, and said, It [is] a people that do err in their heart, and they have not known my ways:
„Í fjörutíu ár hafði ég viðbjóð á þessari kynslóð, “segir Drottinn Guð. „Hjörtu þeirra allra voru langt í burtu frá mér og ekki vildu þeir halda lög mín.
11 Unto whom I sware in my wrath that they should not enter into my rest.
Þá hét ég því að þeir skyldu aldrei komast inn í fyrirheitna landið, staðinn sem ég hafði ætlað þeim til hvíldar.“
