Psalms 83

1 A Song [or] Psalm of Asaph. Keep not thou silence, O God: hold not thy peace, and be not still, O God.

۱ سرود و مزمور آساف ای خدا تو را خاموشی نباشد! ای خداساکت مباش و میارام!

2 For, lo, thine enemies make a tumult: and they that hate thee have lifted up the head.

۲ زیرا اینک دشمنانت شورش می‌کنند و آنانی که از تو نفرت دارند، سر خود را برافراشته‌اند.

3 They have taken crafty counsel against thy people, and consulted against thy hidden ones.

۳ بر قوم تو مکایدمی اندیشند وبر پناه آوردگان تو مشورت می‌کنند.

4 They have said, Come, and let us cut them off from [being] a nation; that the name of Israel may be no more in remembrance.

۴ و می‌گویند: «بیایید ایشان را هلاک کنیم تا قومی نباشند و نام اسرائیل دیگر مذکور نشود.»

5 For they have consulted together with one consent: they are confederate against thee:

۵ زیرا به یک دل با هم مشورت می‌کنند و برضد تو عهد بسته‌اند.

6 The tabernacles of Edom, and the Ishmaelites; of Moab, and the Hagarenes;

۶ خیمه های ادوم واسماعیلیان و موآب و هاجریان.

7 Gebal, and Ammon, and Amalek; the Philistines with the inhabitants of Tyre;

۷ جبال و عمون و عمالیق و فلسطین با ساکنان صور.

8 Assur also is joined with them: they have holpen the children of Lot. (Selah)

۸ آشور نیز باایشان متفق شدند و بازویی برای بنی لوطگردیدند، سلاه.

9 Do unto them as [unto] the Midianites; as [to] Sisera, as [to] Jabin, at the brook of Kison:

۹ بدیشان عمل نما چنانکه به مدیان کردی. چنانکه به سیسرا و یابین در وادی قیشون.

10 [Which] perished at Endor: they became [as] dung for the earth.

۱۰ که در عیندور هلاک شدند و سرگین برای زمین گردیدند.

11 Make their nobles like Oreb, and like Zeeb: yea, all their princes as Zebah, and as Zalmunna:

۱۱ سروران ایشان را مثل غراب و ذئب گردان و جمیع امرای ایشان را مثل ذبح وصلمناع.

12 Who said, Let us take to ourselves the houses of God in possession.

۱۲ که می‌گفتند: «مساکن خدا را برای خویشتن تصرف نماییم.»

13 O my God, make them like a wheel; as the stubble before the wind.

۱۳ ‌ای خدای من، ایشان را چون غبار گردبادبساز و مانند کاه پیش روی باد.

14 As the fire burneth a wood, and as the flame setteth the mountains on fire;

۱۴ مثل آتشی که جنگل را می‌سوزاند و مثل شعله‌ای که کوهها را مشتعل می‌سازد.

15 So persecute them with thy tempest, and make them afraid with thy storm.

۱۵ همچنان ایشان را به تند بادخود بران و به طوفان خویش ایشان را آشفته گردان.

16 Fill their faces with shame; that they may seek thy name, O LORD.

۱۶ رویهای ایشان را به ذلت پر کن تا نام تورا‌ای خداوند بطلبند.

17 Let them be confounded and troubled for ever; yea, let them be put to shame, and perish:

۱۷ خجل و پریشان بشوندتا ابدالاباد و شرمنده و هلاک گردند.

18 That [men] may know that thou, whose name alone [is] JEHOVAH, [art] the most high over all the earth.

۱۸ و بدانندتو که اسمت یهوه می‌باشد، به تنها بر تمامی زمین متعال هستی.