Psalms 83

1 A Song [or] Psalm of Asaph. Keep not thou silence, O God: hold not thy peace, and be not still, O God.

گۆرانییەک، زەبوورێکی ئاساف. ئەی خودایە، بێدەنگ مەبە، کپ مەبە، خودایە، هێدی مەبە.

2 For, lo, thine enemies make a tumult: and they that hate thee have lifted up the head.

ئەوەتا دوژمنانت هەرایانە، ناحەزانت لە دژت ڕاپەڕیون.

3 They have taken crafty counsel against thy people, and consulted against thy hidden ones.

ڕاوێژ دەکەن لە دژی گەلەکەت، پیلان دەگێڕن لە دژی ئەوانەی تۆ پەنات داون.

4 They have said, Come, and let us cut them off from [being] a nation; that the name of Israel may be no more in remembrance.

دەڵێن: «با لەناو نەتەوەکان بیانسڕینەوە، لەمەودوا ناوی ئیسرائیل باس نەکرێت.»

5 For they have consulted together with one consent: they are confederate against thee:

بە هاوبیری پێکەوە پیلان دەگێڕن، لە دژی تۆ پەیمانیان بەستووە.

6 The tabernacles of Edom, and the Ishmaelites; of Moab, and the Hagarenes;

خێوەتەکانی ئەدۆم و ئیسماعیلییەکان، مۆئاب و هاجەرییەکان،

7 Gebal, and Ammon, and Amalek; the Philistines with the inhabitants of Tyre;

جوبەیل و عەمۆن و عەمالێق، فەلەستیە لەگەڵ دانیشتووی سور.

8 Assur also is joined with them: they have holpen the children of Lot. (Selah)

هەروەها ئاشوریش چووەتە پاڵیان، بوونە بازووی بەهێزی نەوەی لوت.

9 Do unto them as [unto] the Midianites; as [to] Sisera, as [to] Jabin, at the brook of Kison:

هەروەک چیت لە میدیان کرد ئاوایان لێ بکە، هەروەک چیت لە سیسرا و یاڤین کرد لە ڕووباری قیشۆن،

10 [Which] perished at Endor: they became [as] dung for the earth.

کە لە کانی دۆر فەوتان، بوون بە زبڵ بۆ زەوی.

11 Make their nobles like Oreb, and like Zeeb: yea, all their princes as Zebah, and as Zalmunna:

گەورەکانیان وەک عۆرێڤ و زئێڤ لێ بکە، هەموو میرەکانیان وەک زەڤەح و زەلموناع،

12 Who said, Let us take to ourselves the houses of God in possession.

ئەوانەی گوتیان: «لەوەڕگاکانی خودا دەکەینە موڵکی خۆمان.»

13 O my God, make them like a wheel; as the stubble before the wind.

ئەی خودای من، بیانکە بە تەپوتۆز، وەک کای دەم بایان لێ بکە.

14 As the fire burneth a wood, and as the flame setteth the mountains on fire;

وەک چۆن ئاگر دارستان دەسووتێنێت، وەک گڕ چیا دەسووتێنێت،

15 So persecute them with thy tempest, and make them afraid with thy storm.

ئاوا بە ڕەشەبای خۆت ڕاویان بنێ، بە گەردەلوولی خۆت هوڕیان بکە.

16 Fill their faces with shame; that they may seek thy name, O LORD.

ئەی یەزدان، ڕوویان بە ڕیسوایی داپۆشە، تاکو بەدوای ناوتدا بگەڕێن.

17 Let them be confounded and troubled for ever; yea, let them be put to shame, and perish:

هەتاهەتایە شەرمەزار و پەرێشانن، ڕیسوا دەبن و دەفەوتێن.

18 That [men] may know that thou, whose name alone [is] JEHOVAH, [art] the most high over all the earth.

با بزانن کە تۆ، ئەوەی ناوت یەزدانە، لەسەر هەموو زەوی تەنها تۆ هەرەبەرزیت!