< Psalms 81 >

1 To the chief Musician upon Gittith, [A Psalm] of Asaph. Sing aloud unto God our strength: make a joyful noise unto the God of Jacob.
بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، لەسەر ئاوازی گتیت. بۆ ئاساف. هەلهەلە لێدەن بۆ خودا ئەوەی هێزمانە، بە خۆشییەوە هاوار بکەن بۆ خودای یاقوب.
2 Take a psalm, and bring hither the timbrel, the pleasant harp with the psaltery.
ئاوازێک بەرز بکەنەوە و دەف بهێنن، سازێکی ناسک لەگەڵ قیسارە.
3 Blow up the trumpet in the new moon, in the time appointed, on our solemn feast day.
لە جەژنی سەرەمانگ کەڕەنا لێدەن و لە مانگی تابان، بۆ ڕۆژی جەژنەکانمان،
4 For this [was] a statute for Israel, [and] a law of the God of Jacob.
چونکە ئەمە فەرزە لەسەر ئیسرائیل، حوکمی خودای یاقوبە.
5 This he ordained in Joseph [for] a testimony, when he went out through the land of Egypt: [where] I heard a language [that] I understood not.
لە بنەماڵەی یوسفدا کردی بە یاسا، کە لە خاکی میسر دەریهێنا. گوێمان لە دەنگێک بوو بە زمانێک کە لێی تێنەگەیشتین:
6 I removed his shoulder from the burden: his hands were delivered from the pots.
«بارم لەسەر شانەکانی لادا، دەستەکانی لە سەبەتە بەربوون.
7 Thou calledst in trouble, and I delivered thee; I answered thee in the secret place of thunder: I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)
لە تەنگانەدا هاوارت کرد، دەربازم کردیت، لەژێر سێبەری هەورەتریشقە وەڵامم دایتەوە، لە مێرگی مەریبا تاقیم کردیتەوە.
8 Hear, O my people, and I will testify unto thee: O Israel, if thou wilt hearken unto me;
ئەی گەلی من، گوێ بگرە، ئاگادارت دەکەمەوە. ئەی ئیسرائیل، خۆزگە گوێت لە من دەگرت!
9 There shall no strange god be in thee; neither shalt thou worship any strange god.
لەنێو ئێوەدا خوداوەندێکی بێگانە نابێت، کڕنۆش بۆ خوداوەندێکی بیانی نابەیت.
10 I [am] the LORD thy God, which brought thee out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.
من یەزدانی پەروەردگاری تۆم، کە لە خاکی میسر دەرمهێنای، دەمت بکەوە و پڕی دەکەم.
11 But my people would not hearken to my voice; and Israel would none of me.
«بەڵام گەلەکەم گوێی لە قسەم نەگرت، ئیسرائیل منی نەویست.
12 So I gave them up unto their own hearts’ lust: [and] they walked in their own counsels.
منیش ئەوانم دایە دەست کەللەڕەقییەکەی خۆیان، بە ڕاوێژی خۆیان هەڵسوکەوت بکەن.
13 Oh that my people had hearkened unto me, [and] Israel had walked in my ways!
«خۆزگە گەلەکەم بە قسەی منیان دەکرد، ئەگەر ئیسرائیل ڕێگای منیان دەگرتەبەر،
14 I should soon have subdued their enemies, and turned my hand against their adversaries.
هەر زوو دوژمنەکانم بۆ زەلیل دەکردن، دەستم درێژ دەکردە سەر ناحەزانیان!
15 The haters of the LORD should have submitted themselves unto him: but their time should have endured for ever.
ئەوانەی ڕقیان لە یەزدانە، ملکەچی دەبن، هەتاهەتایە کاتی سزایان دەبێت.
16 He should have fed them also with the finest of the wheat: and with honey out of the rock should I have satisfied thee.
باشترین گەنمم دەرخوارد دەدایت، لە تاشەبەردەوە تێر هەنگوینم دەکردیت.»

< Psalms 81 >