Psalms 77
1 To the chief Musician, to Jeduthun, A Psalm of Asaph. I cried unto God with my voice, [even] unto God with my voice; and he gave ear unto me.
Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.
2 In the day of my trouble I sought the Lord: my sore ran in the night, and ceased not: my soul refused to be comforted.
W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.
3 I remembered God, and was troubled: I complained, and my spirit was overwhelmed. (Selah)
Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)
4 Thou holdest mine eyes waking: I am so troubled that I cannot speak.
Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.
5 I have considered the days of old, the years of ancient times.
Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.
6 I call to remembrance my song in the night: I commune with mine own heart: and my spirit made diligent search.
Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:
7 Will the Lord cast off for ever? and will he be favourable no more?
Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?
8 Is his mercy clean gone for ever? doth [his] promise fail for evermore?
Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?
9 Hath God forgotten to be gracious? hath he in anger shut up his tender mercies? (Selah)
Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)
10 And I said, This [is] my infirmity: [but I will remember] the years of the right hand of the most High.
I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.
11 I will remember the works of the LORD: surely I will remember thy wonders of old.
Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.
12 I will meditate also of all thy work, and talk of thy doings.
I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:
13 Thy way, O God, [is] in the sanctuary: who [is so] great a God as [our] God?
Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?
14 Thou [art] the God that doest wonders: thou hast declared thy strength among the people.
Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.
15 Thou hast with [thine] arm redeemed thy people, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)
Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)
16 The waters saw thee, O God, the waters saw thee; they were afraid: the depths also were troubled.
Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.
17 The clouds poured out water: the skies sent out a sound: thine arrows also went abroad.
Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.
18 The voice of thy thunder [was] in the heaven: the lightnings lightened the world: the earth trembled and shook.
Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.
19 Thy way [is] in the sea, and thy path in the great waters, and thy footsteps are not known.
Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.
20 Thou leddest thy people like a flock by the hand of Moses and Aaron.
Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.
