Psalms 73
1 A Psalm of Asaph. Truly God [is] good to Israel, [even] to such as are of a clean heart.
Ang salmo ni Asaf. Tinuod gayod nga ang Dios maayo ngadto sa Israel, niadtong adunay putli ug kasingkasing.
2 But as for me, my feet were almost gone; my steps had well nigh slipped.
Apan alang kanako, hapit madalin-as ang akong mga tiil; ang akong mga tiil hapit madalin-as samtang ako naglakaw
3 For I was envious at the foolish, [when] I saw the prosperity of the wicked.
tungod kay nasina ako sa mga garboso sa dihang nakita ko ang pag-uswag sa mga daotan.
4 For [there are] no bands in their death: but their strength [is] firm.
Tungod kay wala silay kasakitan hangtod sa ilang kamatayon, apan mga kusgan (sila) ug maayo ang ginakaon.
5 They [are] not in trouble [as other] men; neither are they plagued like [other] men.
Gawasnon (sila) gikan sa mga kabug-aton sa ubang tawo; wala (sila) gisakit sama sa ubang tawo.
6 Therefore pride compasseth them about as a chain; violence covereth them [as] a garment.
Ang garbo gidayandayan kanila sama sa kuwentas sa ilang liog; ang kasamok gibisti kanila sama sa kupo.
7 Their eyes stand out with fatness: they have more than heart could wish.
Tungod sa pagkabuta miabot ang sala; ang daotang mga panghunahuna milahos sa ilang mga kasingkasing.
8 They are corrupt, and speak wickedly [concerning] oppression: they speak loftily.
Nagbugalbugal (sila) ug nagsulti ug daotan; sa ilang pagkagarboso nagbahad (sila) sa pagdaugdaog.
9 They set their mouth against the heavens, and their tongue walketh through the earth.
Ang ilang mga baba nagsulti batok sa kalangitan, ug ang ilang mga dila nagmartsa sa tibuok kalibotan.
10 Therefore his people return hither: and waters of a full [cup] are wrung out to them.
Busa mibalik ang iyang katawhan ngadto kanila ug ang kadagaya sa katubigan nahubas.
11 And they say, How doth God know? and is there knowledge in the most High?
Miingon (sila) “Giunsa man pagkasayod sa Dios? Aduna bay kahibalo diha sa Labing Halangdon?”
12 Behold, these [are] the ungodly, who prosper in the world; they increase [in] riches.
Timan-i kini: mga daotan kini nga katawhan; kanunay silang walay pagpakabana, nahimong hilabihan ka dato.
13 Verily I have cleansed my heart [in] vain, and washed my hands in innocency.
Tinuod gayod nga kawang lamang nga akong gipanalipdan kining akong kasingkasing ug gihugasan ang akong mga kamot sa pagkawalay sala.
14 For all the day long have I been plagued, and chastened every morning.
Tungod kay sa tanang adlaw gisakit ako ug gipanton sa matag buntag.
15 If I say, I will speak thus; behold, I should offend [against] the generation of thy children.
Kung misulti ako, “Akong isulti kining mga butanga,” unya akong gibudhian kining kaliwatan sa imong mga anak.
16 When I thought to know this, it [was] too painful for me;
Bisan gisulayan ko sa pagsabot kining mga butanga, lisod kaayo kini alang kanako.
17 Until I went into the sanctuary of God; [then] understood I their end.
Unya miadto ako sa puluy-anan sa Dios ug nasabtan ko ang ilang dangatan.
18 Surely thou didst set them in slippery places: thou castedst them down into destruction.
Tinuod gayod gibutang nimo (sila) sa danlog nga mga dapit; gihatod nimo (sila) sa kalaglagan.
19 How are they [brought] into desolation, as in a moment! they are utterly consumed with terrors.
Naunsa nga nahimo silang kamingawan sa usa ka higayon! Moabot ang ilang kataposan ug matapos (sila) sa makalilisang nga paagi.
20 As a dream when [one] awaketh; [so], O Lord, when thou awakest, thou shalt despise their image.
Sama (sila) sa damgo nga sa pagkahuman ang tawo mahigmata; O Ginoo, sa dihang ikaw mobangon, dili na nimo hunahunaon kadtong mga damgoha.
21 Thus my heart was grieved, and I was pricked in my reins.
Tungod kay ang akong kasingkasing nagmasulob-on, ug nasamdan ako pag-ayo.
22 So foolish [was] I, and ignorant: I was [as] a beast before thee.
Usa ako ka walay alamag ug kulang sa panabot; sama lang ako sa usa ka walay pagbati nga mananap sa imong atubangan.
23 Nevertheless I [am] continually with thee: thou hast holden [me] by my right hand.
Apan kanunay akong magauban kanimo; gigunitan mo ang akong tuong kamot.
24 Thou shalt guide me with thy counsel, and afterward receive me [to] glory.
Giyahi ako sa imong mga tambag ug human niana dawata ako sa himaya.
25 Whom have I in heaven [but thee]? and [there is] none upon earth [that] I desire beside thee.
Kinsa may ako nga anaa sa langit apan ikaw? Walay bisan usa sa kalibotan nga akong gitinguha kung dili ikaw.
26 My flesh and my heart faileth: [but] God [is] the strength of my heart, and my portion for ever.
Ang akong unod ug ang akong kasingkasing maluya man, apan ang Dios mao ang kusog sa akong kasingkasing hangtod sa kahangtoran.
27 For, lo, they that are far from thee shall perish: thou hast destroyed all them that go a whoring from thee.
Kadtong halayo gikan kanimo mangalaglag; gun-obon mo kadtong tanan nga wala nagmatinud-anon kanimo.
28 But [it is] good for me to draw near to God: I have put my trust in the Lord GOD, that I may declare all thy works.
Apan alang kanako, ang gikinahanglan kong buhaton mao ang pagdangop kanimo Dios. Gihimo nakong dalangpanan si Yahweh nga Ginoo. Akong imantala ang tanan nimong gibuhat.
