Psalms 62
1 To the chief Musician, to Jeduthun, A Psalm of David. Truly my soul waiteth upon God: from him [cometh] my salvation.
Ég bíð rólegur og þögull eftir hjálp Drottins.
2 He only [is] my rock and my salvation; [he is] my defence; I shall not be greatly moved.
Hann einn er bjarg mitt og lausnari, vörn mín og vígi. Ég hef ekkert að óttast.
3 How long will ye imagine mischief against a man? ye shall be slain all of you: as a bowing wall [shall ye be, and as] a tottering fence.
En hvað um þessa menn sem ásaka mig þegar veldi mitt stendur höllum fæti, vilja mig feigan og ljúga og pretta til að steypa mér af stóli.
4 They only consult to cast [him] down from his excellency: they delight in lies: they bless with their mouth, but they curse inwardly. (Selah)
Þeir tala fagurgala, satt er það, en hata mig í hjörtum sínum!
5 My soul, wait thou only upon God; for my expectation [is] from him.
En ég stend þögull frammi fyrir fyrir Drottni og vænti hjálpar hans. Hann einn getur hjálpað.
6 He only [is] my rock and my salvation: [he is] my defence; I shall not be moved.
Já, hann einn er bjarg mitt, og lausnari, vörn mín og vígi. Ég hef ekkert að óttast.
7 In God [is] my salvation and my glory: the rock of my strength, [and] my refuge, [is] in God.
Öryggi mitt og farsæld er í hendi Drottins. Hann einn er skjól mitt og klettur – þangað kemst óvinurinn ekki!
8 Trust in him at all times; [ye] people, pour out your heart before him: God [is] a refuge for us. (Selah)
Þú þjóð mín, treystu Drottni. Segið honum óskir ykkar, hann getur uppfyllt þær!
9 Surely men of low degree [are] vanity, [and] men of high degree [are] a lie: to be laid in the balance, they [are] altogether [lighter] than vanity.
Mennirnir miklast og hrokast í hégóma sínum. Einn þykist öðrum meiri, en hann metur alla jafnt.
10 Trust not in oppression, and become not vain in robbery: if riches increase, set not your heart [upon them].
Safnið ekki auði með svikum og ránum og treystið ekki illa fengnu fé.
11 God hath spoken once; twice have I heard this; that power [belongeth] unto God.
Treystið Drottni! Minnist þess aftur og aftur að Drottins er styrkurinn.
12 Also unto thee, O Lord, [belongeth] mercy: for thou renderest to every man according to his work.
Já, hjá þér Drottinn, er miskunn og þú launar sérhverjum eftir verkum hans.
