Psalms 44

1 To the chief Musician for the sons of Korah, Maschil. We have heard with our ears, O God, our fathers have told us, [what] work thou didst in their days, in the times of old.

Narinig namin ng aming mga pakinig, Oh Dios, isinaysay sa amin ng aming mga magulang, kung anong gawa ang iyong ginawa sa kanilang mga kaarawan, ng mga kaarawan ng una.

2 [How] thou didst drive out the heathen with thy hand, and plantedst them; [how] thou didst afflict the people, and cast them out.

Iyong itinaboy ng iyong kamay ang mga bansa, nguni't itinatag mo (sila) iyong dinalamhati ang mga bayan, nguni't iyong pinangalat (sila)

3 For they got not the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them: but thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance, because thou hadst a favour unto them.

Sapagka't hindi nila tinamo ang lupain na pinakaari sa pamamagitan ng kanilang sariling tabak, ni iniligtas man (sila) ng kanilang sariling kamay: kundi ng iyong kanan, at ng iyong bisig, at ng liwanag ng iyong mukha, sapagka't iyong nilingap (sila)

4 Thou art my King, O God: command deliverances for Jacob.

Ikaw ang aking Hari, Oh Dios: magutos ka ng kaligtasan sa Jacob.

5 Through thee will we push down our enemies: through thy name will we tread them under that rise up against us.

Dahil sa iyo'y itutulak namin ang aming mga kaaway: sa iyong pangalan ay yayapakan namin (sila) na nagsisibangon laban sa amin.

6 For I will not trust in my bow, neither shall my sword save me.

Sapagka't hindi ako titiwala sa aking busog, ni ililigtas man ako ng aking tabak.

7 But thou hast saved us from our enemies, and hast put them to shame that hated us.

Nguni't iniligtas mo kami sa aming mga kaaway, at inilagay mo (sila) sa kahihiyan na nangagtatanim sa amin.

8 In God we boast all the day long, and praise thy name for ever. (Selah)

Sa Dios ay naghahambog kami buong araw, at mangagpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailan man. (Selah)

9 But thou hast cast off, and put us to shame; and goest not forth with our armies.

Nguni't ngayo'y itinakuwil mo kami, at inilagay mo kami sa kasiraang puri; at hindi ka lumalabas na kasama ng aming mga hukbo.

10 Thou makest us to turn back from the enemy: and they which hate us spoil for themselves.

Iyong pinatatalikod kami sa kaaway: at silang nangagtatanim sa amin ay nagsisisamsam ng sa ganang kanilang sarili.

11 Thou hast given us like sheep [appointed] for meat; and hast scattered us among the heathen.

Iyong ibinigay kaming gaya ng mga tupa na pinaka pagkain; at pinangalat mo kami sa mga bansa.

12 Thou sellest thy people for nought, and dost not increase [thy wealth] by their price.

Iyong ipinagbibili ang iyong bayan na walang bayad, at hindi mo pinalago ang iyong kayamanan sa pamamagitan ng kanilang halaga.

13 Thou makest us a reproach to our neighbours, a scorn and a derision to them that are round about us.

Ginawa mo kaming katuyaan sa aming mga kapuwa, isang kasabihan at kadustaan nila na nangasa palibot namin.

14 Thou makest us a byword among the heathen, a shaking of the head among the people.

Iyong ginawa kaming kawikaan sa gitna ng mga bansa, at kaugaan ng ulo sa gitna ng mga bayan.

15 My confusion [is] continually before me, and the shame of my face hath covered me,

Buong araw ay nasa harap ko ang aking kasiraang puri, at ang kahihiyan ng aking mukha ay tumakip sa akin,

16 For the voice of him that reproacheth and blasphemeth; by reason of the enemy and avenger.

Dahil sa tinig niya na dumuduwahagi at tumutungayaw; dahil sa kaaway at sa manghihiganti.

17 All this is come upon us; yet have we not forgotten thee, neither have we dealt falsely in thy covenant.

Lahat ng ito'y dumating sa amin; gayon ma'y hindi namin kinalimutan ka, ni gumawa man kami na may karayaan sa iyong tipan.

18 Our heart is not turned back, neither have our steps declined from thy way;

Ang aming puso ay hindi tumalikod, ni ang amin mang mga hakbang ay humiwalay sa iyong daan;

19 Though thou hast sore broken us in the place of dragons, and covered us with the shadow of death.

Na kami ay iyong lubhang nilansag sa dako ng mga chakal, at tinakpan mo kami ng lilim ng kamatayan.

20 If we have forgotten the name of our God, or stretched out our hands to a strange god;

Kung aming nilimot ang pangalan ng aming Dios, O aming iniunat ang aming mga kamay sa ibang dios;

21 Shall not God search this out? for he knoweth the secrets of the heart.

Hindi ba sisiyasatin ito ng Dios? Sapagka't nalalaman niya ang mga lihim ng puso.

22 Yea, for thy sake are we killed all the day long; we are counted as sheep for the slaughter.

Oo, dahil sa iyo ay pinapatay kami buong araw; kami ay nabilang na parang mga tupa sa patayan.

23 Awake, why sleepest thou, O Lord? arise, cast [us] not off for ever.

Ikaw ay gumising, bakit ka natutulog, Oh Panginoon? Ikaw ay bumangon, huwag mo kaming itakuwil magpakailan man.

24 Wherefore hidest thou thy face, [and] forgettest our affliction and our oppression?

Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha, at kinalilimutan mo ang aming kadalamhatian at aming kapighatian?

25 For our soul is bowed down to the dust: our belly cleaveth unto the earth.

Sapagka't ang aming kaluluwa ay nakasubsob sa alabok: ang aming katawan ay nadidikit sa lupa.

26 Arise for our help, and redeem us for thy mercies’ sake.

Ikaw ay bumangon upang kami ay tulungan, at tubusin mo kami dahil sa iyong kagandahang-loob.