Psalms 22
1 To the chief Musician upon Aijeleth Shahar, A Psalm of David. My God, my God, why hast thou forsaken me? [why art thou so] far from helping me, [and from] the words of my roaring?
Przewodnikowi chóru, na Ajjelet haszahar. Psalm Dawida. Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? [Czemu] jesteś [tak] daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?
2 O my God, I cry in the daytime, but thou hearest not; and in the night season, and am not silent.
Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.
3 But thou [art] holy, [O thou] that inhabitest the praises of Israel.
Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.
4 Our fathers trusted in thee: they trusted, and thou didst deliver them.
Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.
5 They cried unto thee, and were delivered: they trusted in thee, and were not confounded.
Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.
6 But I [am] a worm, and no man; a reproach of men, and despised of the people.
Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.
7 All they that see me laugh me to scorn: they shoot out the lip, they shake the head, [saying],
Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, [mówiąc]:
8 He trusted on the LORD [that] he would deliver him: let him deliver him, seeing he delighted in him.
Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.
9 But thou [art] he that took me out of the womb: thou didst make me hope [when I was] upon my mother’s breasts.
Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.
10 I was cast upon thee from the womb: thou [art] my God from my mother’s belly.
Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.
11 Be not far from me; for trouble [is] near; for [there is] none to help.
Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by [mnie] wspomógł.
12 Many bulls have compassed me: strong [bulls] of Bashan have beset me round.
Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.
13 They gaped upon me [with] their mouths, [as] a ravening and a roaring lion.
Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.
14 I am poured out like water, and all my bones are out of joint: my heart is like wax; it is melted in the midst of my bowels.
Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.
15 My strength is dried up like a potsherd; and my tongue cleaveth to my jaws; and thou hast brought me into the dust of death.
Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.
16 For dogs have compassed me: the assembly of the wicked have inclosed me: they pierced my hands and my feet.
Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi.
17 I may tell all my bones: they look [and] stare upon me.
Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni patrzą na mnie, przypatrują się.
18 They part my garments among them, and cast lots upon my vesture.
Dzielą między siebie moje szaty i o moją tunikę rzucają losy.
19 But be not thou far from me, O LORD: O my strength, haste thee to help me.
Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek.
20 Deliver my soul from the sword; my darling from the power of the dog.
Ocal od miecza moją duszę, od mocy psów cenną [duszę] moją.
21 Save me from the lion’s mouth: for thou hast heard me from the horns of the unicorns.
Wybaw mnie z lwiej paszczy, [bo] i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś.
22 I will declare thy name unto my brethren: in the midst of the congregation will I praise thee.
Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia.
23 Ye that fear the LORD, praise him; all ye the seed of Jacob, glorify him; and fear him, all ye the seed of Israel.
Chwalcie PANA, wy, którzy się go boicie; wysławiajcie go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się go, wszyscy potomkowie Izraela.
24 For he hath not despised nor abhorred the affliction of the afflicted; neither hath he hid his face from him; but when he cried unto him, he heard.
Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy [ten] do niego wołał, wysłuchał go.
25 My praise [shall be] of thee in the great congregation: I will pay my vows before them that fear him.
Od ciebie [pochodzi] moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją.
26 The meek shall eat and be satisfied: they shall praise the LORD that seek him: your heart shall live for ever.
Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki.
27 All the ends of the world shall remember and turn unto the LORD: and all the kindreds of the nations shall worship before thee.
Przypomną sobie i nawrócą się do PANA wszystkie krańce ziemi i oddadzą pokłon przed twoim obliczem wszystkie rodziny narodów.
28 For the kingdom [is] the LORD’s: and he [is] the governor among the nations.
Do PANA bowiem należy królestwo i on panuje nad narodami.
29 All [they that be] fat upon earth shall eat and worship: all they that go down to the dust shall bow before him: and none can keep alive his own soul.
Wszyscy bogaci ziemi będą jeść i oddawać mu pokłon, upadną przed jego obliczem wszyscy, którzy zstępują w proch, którzy nie mogą swej duszy zachować przy życiu.
30 A seed shall serve him; it shall be accounted to the Lord for a generation.
Potomstwo będzie mu służyć i będzie poczytane Panu za pokolenie.
31 They shall come, and shall declare his righteousness unto a people that shall be born, that he hath done [this].
Przyjdą i ludowi, który się narodzi, opowiedzą jego sprawiedliwość – że on tak uczynił.
