Psalms 18
1 To the chief Musician, [A Psalm] of David, the servant of the LORD, who spake unto the LORD the words of this song in the day [that] the LORD delivered him from the hand of all his enemies, and from the hand of Saul: And he said, I will love thee, O LORD, my strength.
| برای سالار مغنیان، مزمور داود بنده خداوند که کلام این سرود را به خداوند گفت، در روزی که خداوند او را از دست همه دشمنانش و از دست شاول رهایی داد. پس گفت: ای خداوند! ای قوت من! تو را محبت می نمایم. | ۱ |
2 The LORD [is] my rock, and my fortress, and my deliverer; my God, my strength, in whom I will trust; my buckler, and the horn of my salvation, [and] my high tower.
| خداوند صخره من است وملجا و نجات‌دهنده من. خدایم صخره من است که در او پناه می‌برم. سپر من و شاخ نجاتم و قلعه بلند من. | ۲ |
3 I will call upon the LORD, [who is worthy] to be praised: so shall I be saved from mine enemies.
| خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس، از دشمنانم رهایی خواهم یافت. | ۳ |
4 The sorrows of death compassed me, and the floods of ungodly men made me afraid.
| رسنهای موت مرا احاطه کرده، و سیلابهای شرارت مرا ترسانیده بود. | ۴ |
| رسنهای گور دور مراگرفته بود و دامهای موت پیش روی من درآمده. (Sheol h7585) | ۵ |
6 In my distress I called upon the LORD, and cried unto my God: he heard my voice out of his temple, and my cry came before him, [even] into his ears.
| در تنگی خود خداوند را خواندم و نزد خدای خویش استغاثه نمودم. او آواز مرا از هیکل خودشنید و استغاثه من به حضورش به گوش وی رسید. | ۶ |
7 Then the earth shook and trembled; the foundations also of the hills moved and were shaken, because he was wroth.
| زمین متزلزل و مرتعش شده، اساس کوههابلرزید و متزلزل گردید چونکه خشم او افروخته شد. | ۷ |
8 There went up a smoke out of his nostrils, and fire out of his mouth devoured: coals were kindled by it.
| دخان از بینی او برآمد و نار از دهانش ملتهب گشت و آتشها از آن افروخته گردید. | ۸ |
9 He bowed the heavens also, and came down: and darkness [was] under his feet.
| آسمان را خم کرده، نزول فرمود و زیر پای وی تاریکی غلیظ می‌بود. | ۹ |
10 And he rode upon a cherub, and did fly: yea, he did fly upon the wings of the wind.
| برکروبی سوار شده، پرواز نمود و بر بالهای باد طیران کرد. | ۱۰ |
11 He made darkness his secret place; his pavilion round about him [were] dark waters [and] thick clouds of the skies.
| تاریکی را پرده خود و خیمه‌ای گرداگرد خویش بساخت، تاریکی آبها و ابرهای متراکم را. | ۱۱ |
12 At the brightness [that was] before him his thick clouds passed, hail [stones] and coals of fire.
| از تابش پیش روی وی ابرهایش می‌شتافتند، تگرگ و آتشهای افروخته. | ۱۲ |
13 The LORD also thundered in the heavens, and the Highest gave his voice; hail [stones] and coals of fire.
| و خداوند از آسمان رعد کرده، حضرت اعلی آواز خود را بداد، تگرگ و آتشهای افروخته را. | ۱۳ |
14 Yea, he sent out his arrows, and scattered them; and he shot out lightnings, and discomfited them.
| پس تیرهای خود را فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت، و برقها بینداخت وایشان را پریشان نمود. | ۱۴ |
15 Then the channels of waters were seen, and the foundations of the world were discovered at thy rebuke, O LORD, at the blast of the breath of thy nostrils.
| آنگاه عمق های آب ظاهر شد و اساس ربع مسکون مکشوف گردید، از تنبیه تو‌ای خداوند، از نفخه باد بینی تو! | ۱۵ |
16 He sent from above, he took me, he drew me out of many waters.
| پس، از اعلی فرستاده، مرا برگرفت و ازآبهای بسیار بیرون کشید. | ۱۶ |
17 He delivered me from my strong enemy, and from them which hated me: for they were too strong for me.
| و مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد و از خصمانم، زیرا که از من تواناتر بودند. | ۱۷ |
18 They prevented me in the day of my calamity: but the LORD was my stay.
| در روز بلای من پیش رویم درآمدند، لیکن خداوند تکیه گاه من بود. | ۱۸ |
19 He brought me forth also into a large place; he delivered me, because he delighted in me.
| و مرابجای وسیع بیرون آورد؛ مرا نجات داد زیرا که درمن رغبت می‌داشت. | ۱۹ |
20 The LORD rewarded me according to my righteousness; according to the cleanness of my hands hath he recompensed me.
| خداوند موافق عدالتم مرا جزا داد و به حسب طهارت دستم مرا مکافات رسانید. | ۲۰ |
21 For I have kept the ways of the LORD, and have not wickedly departed from my God.
| زیراکه راههای خداوند را نگاه داشته، و به خدای خویش عصیان نورزیده‌ام، | ۲۱ |
22 For all his judgments [were] before me, and I did not put away his statutes from me.
| و جمیع احکام اوپیش روی من بوده است و فرائض او را از خوددور نکرده‌ام، | ۲۲ |
23 I was also upright before him, and I kept myself from mine iniquity.
| و نزد او بی‌عیب بوده‌ام وخویشتن را از گناه خود نگاه داشته‌ام. | ۲۳ |
24 Therefore hath the LORD recompensed me according to my righteousness, according to the cleanness of my hands in his eyesight.
| پس خداوند مرا موافق عدالتم پاداش داده است و به حسب طهارت دستم در نظر وی. | ۲۴ |
25 With the merciful thou wilt shew thyself merciful; with an upright man thou wilt shew thyself upright;
| خویشتن رابا رحیم، رحیم می‌نمایی، و با مرد کامل، خود راکامل می‌نمایی. | ۲۵ |
26 With the pure thou wilt shew thyself pure; and with the froward thou wilt shew thyself froward.
| خویشتن را با طاهر، طاهرمی نمایی و با مکار، به مکر رفتار می‌کنی. | ۲۶ |
27 For thou wilt save the afflicted people; but wilt bring down high looks.
| زیراقوم مظلوم را خواهی رهانید و چشمان متکبران را به زیر خواهی انداخت. | ۲۷ |
28 For thou wilt light my candle: the LORD my God will enlighten my darkness.
| زیرا که تو چراغ مراخواهی افروخت؛ یهوه خدایم تاریکی مرا روشن خواهد گردانید. | ۲۸ |
29 For by thee I have run through a troop; and by my God have I leaped over a wall.
| زیرا به مدد تو بر فوجها حمله می‌برم و به خدای خود از حصارها برمی جهم. | ۲۹ |
30 [As for] God, his way [is] perfect: the word of the LORD is tried: he [is] a buckler to all those that trust in him.
| و اما خدا طریق او کامل است و کلام خداوندمصفی. او برای همه متوکلان خود سپر است، | ۳۰ |
31 For who [is] God save the LORD? or who [is] a rock save our God?
| زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره‌ای غیر از خدای ما؟ | ۳۱ |
32 [It is] God that girdeth me with strength, and maketh my way perfect.
| خدایی که کمر مرابه قوت بسته و راههای مرا کامل گردانیده است. | ۳۲ |
33 He maketh my feet like hinds’ [feet], and setteth me upon my high places.
| پایهای مرا مثل آهو ساخته و مرا به مقامهای اعلای من برپا داشته است. | ۳۳ |
34 He teacheth my hands to war, so that a bow of steel is broken by mine arms.
| دستهای مرا برای جنگ تعلیم داده است، که کمان برنجین به بازوی من خم شد. | ۳۴ |
35 Thou hast also given me the shield of thy salvation: and thy right hand hath holden me up, and thy gentleness hath made me great.
| سپر نجات خود را به من داده‌ای. دست راستت عمود من شده و مهربانی تو مرابزرگ ساخته است. | ۳۵ |
36 Thou hast enlarged my steps under me, that my feet did not slip.
| قدمهایم را زیرم وسعت دادی که پایهای من نلغزید. | ۳۶ |
37 I have pursued mine enemies, and overtaken them: neither did I turn again till they were consumed.
| دشمنان خود راتعاقب نموده، بدیشان خواهم رسید و تا تلف نشوند بر نخواهم گشت. | ۳۷ |
38 I have wounded them that they were not able to rise: they are fallen under my feet.
| ایشان را فرو خواهم کوفت که نتوانند برخاست و زیر پاهای من خواهند افتاد. | ۳۸ |
39 For thou hast girded me with strength unto the battle: thou hast subdued under me those that rose up against me.
| زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت بسته‌ای و مخالفانم را زیر پایم انداخته‌ای. | ۳۹ |
40 Thou hast also given me the necks of mine enemies; that I might destroy them that hate me.
| گردنهای دشمنانم را به من تسلیم کرده‌ای تاخصمان خود را نابود بسازم. | ۴۰ |
41 They cried, but [there was] none to save [them: even] unto the LORD, but he answered them not.
| فریاد برآوردنداما رهاننده‌ای نبود نزد خداوند، ولی ایشان رااجابت نکرد. | ۴۱ |
42 Then did I beat them small as the dust before the wind: I did cast them out as the dirt in the streets.
| ایشان را چون غبار پیش بادساییده‌ام؛ مثل گل کوچه‌ها ایشان را دور ریخته‌ام. | ۴۲ |
43 Thou hast delivered me from the strivings of the people; [and] thou hast made me the head of the heathen: a people [whom] I have not known shall serve me.
| مرا از منازعه قوم رهانیده، سر امت هاساخته‌ای. قومی را که نشناخته بودم، مرا خدمت می‌نمایند. | ۴۳ |
44 As soon as they hear of me, they shall obey me: the strangers shall submit themselves unto me.
| به مجرد شنیدن مرا اطاعت خواهند کرد؛ فرزندان غربا نزد من تذلل خواهندنمود. | ۴۴ |
45 The strangers shall fade away, and be afraid out of their close places.
| فرزندان غربا پژمرده می‌شوند و درقلعه های خود خواهند لرزید. | ۴۵ |
46 The LORD liveth; and blessed [be] my rock; and let the God of my salvation be exalted.
| خداوند زنده است و صخره من متبارک باد، و خدای نجات من متعال! | ۴۶ |
47 [It is] God that avengeth me, and subdueth the people under me.
| خدایی که برای من انتقام می‌گیرد وقوم‌ها را زیر من مغلوب می‌سازد. | ۴۷ |
48 He delivereth me from mine enemies: yea, thou liftest me up above those that rise up against me: thou hast delivered me from the violent man.
| مرا ازدشمنانم رهانیده، برخصمانم بلند کرده‌ای و ازمرد ظالم مرا خلاصی داده‌ای! | ۴۸ |
49 Therefore will I give thanks unto thee, O LORD, among the heathen, and sing praises unto thy name.
| لهذا‌ای خداوند تو را در میان امت‌ها حمد خواهم گفت وبه نام تو سرود خواهم خواند. | ۴۹ |
50 Great deliverance giveth he to his king; and sheweth mercy to his anointed, to David, and to his seed for evermore.
| که نجات عظیمی به پادشاه خود داده و به مسیح خویش رحمت نموده است. یعنی به داود و ذریت او تاابدالاباد. | ۵۰ |
