Psalms 14

1 To the chief Musician, [A Psalm] of David. The fool hath said in his heart, [There is] no God. They are corrupt, they have done abominable works, [there is] none that doeth good.

Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Akılsız içinden, “Tanrı yok!” der. İnsanlar bozuldu, iğrençlik aldı yürüdü, İyilik eden yok.

2 The LORD looked down from heaven upon the children of men, to see if there were any that did understand, [and] seek God.

RAB göklerden bakar oldu insanlara, Akıllı, Tanrı'yı arayan biri var mı diye.

3 They are all gone aside, they are [all] together become filthy: [there is] none that doeth good, no, not one.

Hepsi saptı, Tümü yozlaştı, İyilik eden yok, Bir kişi bile!

4 Have all the workers of iniquity no knowledge? who eat up my people [as] they eat bread, and call not upon the LORD.

Suç işleyenlerin hiçbiri görmüyor mu? Halkımı ekmek yer gibi yiyor, RAB'be yakarmıyorlar.

5 There were they in great fear: for God [is] in the generation of the righteous.

Dehşete düşecekler yeryüzünde, Çünkü Tanrı doğruların yanındadır.

6 Ye have shamed the counsel of the poor, because the LORD [is] his refuge.

Mazlumun tasarılarını boşa çıkarırdınız, Ama RAB onun sığınağıdır.

7 Oh that the salvation of Israel [were come] out of Zion! when the LORD bringeth back the captivity of his people, Jacob shall rejoice, [and] Israel shall be glad.

Keşke İsrail'in kurtuluşu Siyon'dan gelse! RAB halkını eski gönencine kavuşturunca, Yakup soyu sevinecek, İsrail halkı coşacak.