< Psalms 127 >
1 A Song of degrees for Solomon. Except the LORD build the house, they labour in vain that build it: except the LORD keep the city, the watchman waketh [but] in vain.
Gawas kung si Yahweh ang magtukod sa balay, walay kapuslanan ang paghago niadtong nagtukod niini. Gawas kung si Yahweh ang magbantay sa siyudad, walay pulos ang pagbantay sa mga magbalantay.
2 [It is] vain for you to rise up early, to sit up late, to eat the bread of sorrows: [for] so he giveth his beloved sleep.
Walay pulos alang kanimo ang pagmata ug sayo, nga muoli ug dugay, o ang pagkaon sa tinapay nga hinagoan, kay si Yahweh ang naghatag alang sa iyang hinigugma samtang natulog pa (sila)
3 Lo, children [are] an heritage of the LORD: [and] the fruit of the womb [is his] reward.
Tan-awa, ang mga kabataan panulondon gikan ni Yahweh, ug ang bunga nga anaa sa sabakan ganti usab gikan kaniya.
4 As arrows [are] in the hand of a mighty man; so [are] children of the youth.
Sama sa mga udyong nga anaa sa kamot sa manggugubat, mao usab ang mga anak sa pagkabatan-on.
5 Happy [is] the man that hath his quiver full of them: they shall not be ashamed, but they shall speak with the enemies in the gate.
Pagkabulahan sa tawo kansang iyang baslayan puno niini. Dili siya mapakaulawan kung makig-atubang na siya sa iyang mga kaaway ngadto sa ganghaan.