Psalms 107
1 O give thanks unto the LORD, for [he is] good: for his mercy [endureth] for ever.
Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
2 Let the redeemed of the LORD say [so], whom he hath redeemed from the hand of the enemy;
Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
3 And gathered them out of the lands, from the east, and from the west, from the north, and from the south.
Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
4 They wandered in the wilderness in a solitary way; they found no city to dwell in.
Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
5 Hungry and thirsty, their soul fainted in them.
Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
6 Then they cried unto the LORD in their trouble, [and] he delivered them out of their distresses.
Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
7 And he led them forth by the right way, that they might go to a city of habitation.
Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
8 Oh that [men] would praise the LORD [for] his goodness, and [for] his wonderful works to the children of men!
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
9 For he satisfieth the longing soul, and filleth the hungry soul with goodness.
Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
10 Such as sit in darkness and in the shadow of death, [being] bound in affliction and iron;
Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
11 Because they rebelled against the words of God, and contemned the counsel of the most High:
(Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
12 Therefore he brought down their heart with labour; they fell down, and [there was] none to help.
— У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
13 Then they cried unto the LORD in their trouble, [and] he saved them out of their distresses.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
14 He brought them out of darkness and the shadow of death, and brake their bands in sunder.
Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
15 Oh that [men] would praise the LORD [for] his goodness, and [for] his wonderful works to the children of men!
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
16 For he hath broken the gates of brass, and cut the bars of iron in sunder.
Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
17 Fools because of their transgression, and because of their iniquities, are afflicted.
Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
18 Their soul abhorreth all manner of meat; and they draw near unto the gates of death.
Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
19 Then they cry unto the LORD in their trouble, [and] he saveth them out of their distresses.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
20 He sent his word, and healed them, and delivered [them] from their destructions.
У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
21 Oh that [men] would praise the LORD [for] his goodness, and [for] his wonderful works to the children of men!
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
22 And let them sacrifice the sacrifices of thanksgiving, and declare his works with rejoicing.
Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
23 They that go down to the sea in ships, that do business in great waters;
Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
24 These see the works of the LORD, and his wonders in the deep.
Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
25 For he commandeth, and raiseth the stormy wind, which lifteth up the waves thereof.
Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
26 They mount up to the heaven, they go down again to the depths: their soul is melted because of trouble.
Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
27 They reel to and fro, and stagger like a drunken man, and are at their wits’ end.
Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
28 Then they cry unto the LORD in their trouble, and he bringeth them out of their distresses.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
29 He maketh the storm a calm, so that the waves thereof are still.
У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
30 Then are they glad because they be quiet; so he bringeth them unto their desired haven.
Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
31 Oh that [men] would praise the LORD [for] his goodness, and [for] his wonderful works to the children of men!
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
32 Let them exalt him also in the congregation of the people, and praise him in the assembly of the elders.
Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
33 He turneth rivers into a wilderness, and the watersprings into dry ground;
У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
34 A fruitful land into barrenness, for the wickedness of them that dwell therein.
Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
35 He turneth the wilderness into a standing water, and dry ground into watersprings.
У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
36 And there he maketh the hungry to dwell, that they may prepare a city for habitation;
Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
37 And sow the fields, and plant vineyards, which may yield fruits of increase.
Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
38 He blesseth them also, so that they are multiplied greatly; and suffereth not their cattle to decrease.
У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
39 Again, they are minished and brought low through oppression, affliction, and sorrow.
Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
40 He poureth contempt upon princes, and causeth them to wander in the wilderness, [where there is] no way.
У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
41 Yet setteth he the poor on high from affliction, and maketh [him] families like a flock.
Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
42 The righteous shall see [it], and rejoice: and all iniquity shall stop her mouth.
Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
43 Whoso [is] wise, and will observe these [things], even they shall understand the lovingkindness of the LORD.
Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
