< Psalms 104 >

1 Bless the LORD, O my soul. O LORD my God, thou art very great; thou art clothed with honour and majesty.
Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;
2 Who coverest [thyself] with light as [with] a garment: who stretchest out the heavens like a curtain:
Vi, kiu estas ĉirkaŭkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la ĉielon kiel tapiŝon;
3 Who layeth the beams of his chambers in the waters: who maketh the clouds his chariot: who walketh upon the wings of the wind:
Kiu aranĝas sur la akvo Siajn ĉambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;
4 Who maketh his angels spirits; his ministers a flaming fire:
Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;
5 [Who] laid the foundations of the earth, [that] it should not be removed for ever.
Kiu fondis la teron sur ĝiaj fundamentoj, Ke ĝi neniam ŝanceliĝos.
6 Thou coveredst it with the deep as [with] a garment: the waters stood above the mountains.
La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;
7 At thy rebuke they fled; at the voice of thy thunder they hasted away.
De Via minaco ĝi kuras, De la voĉo de Via tondro ĝi forrapidas.
8 They go up by the mountains; they go down by the valleys unto the place which thou hast founded for them.
Ĝi leviĝas sur montojn, malleviĝas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por ĝi.
9 Thou hast set a bound that they may not pass over; that they turn not again to cover the earth.
Vi faris limon, kiun ĝi ne superpaŝos, Por ke ĝi ne revenu por kovri la teron.
10 He sendeth the springs into the valleys, [which] run among the hills.
Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;
11 They give drink to every beast of the field: the wild asses quench their thirst.
Ili trinkigas ĉiujn kampajn bestojn; Sovaĝaj azenoj kvietigas sian soifon.
12 By them shall the fowls of the heaven have their habitation, [which] sing among the branches.
Apud ili loĝas la birdoj ĉielaj, El inter la branĉoj ili sonigas sian voĉon.
13 He watereth the hills from his chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.
Vi trinkigas la montojn el Viaj ĉambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satiĝas la tero.
14 He causeth the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man: that he may bring forth food out of the earth;
Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdaĵon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.
15 And wine [that] maketh glad the heart of man, [and] oil to make [his] face to shine, and bread [which] strengtheneth man’s heart.
Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizaĝo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.
16 The trees of the LORD are full [of sap; ] the cedars of Lebanon, which he hath planted;
Satiĝas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;
17 Where the birds make their nests: [as for] the stork, the fir trees [are] her house.
Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian loĝejon sur abioj;
18 The high hills [are] a refuge for the wild goats; [and] the rocks for the conies.
La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifuĝejo por la hirakoj.
19 He appointed the moon for seasons: the sun knoweth his going down.
Li aranĝis la lunon laŭ la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.
20 Thou makest darkness, and it is night: wherein all the beasts of the forest do creep [forth].
Vi sendas mallumon, kaj fariĝas nokto, Dum kiu vagas ĉiuj arbaraj bestoj;
21 The young lions roar after their prey, and seek their meat from God.
La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian manĝaĵon.
22 The sun ariseth, they gather themselves together, and lay them down in their dens.
Kiam leviĝas la suno, Ili sin kaŝas kaj kuŝiĝas en siaj loĝejoj.
23 Man goeth forth unto his work and to his labour until the evening.
Eliras homo por sia okupiĝo, Por sia laboro ĝis la vespero.
24 O LORD, how manifold are thy works! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo; La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.
25 [So is] this great and wide sea, wherein [are] things creeping innumerable, both small and great beasts.
Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampaĵoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;
26 There go the ships: [there is] that leviathan, [whom] thou hast made to play therein.
Tie iras ŝipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke ĝi tie ludu.
27 These wait all upon thee; that thou mayest give [them] their meat in due season.
Ĉiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili manĝon en ĝia tempo.
28 [That] thou givest them they gather: thou openest thine hand, they are filled with good.
Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satiĝas de bonaĵo.
29 Thou hidest thy face, they are troubled: thou takest away their breath, they die, and return to their dust.
Vi kaŝas Vian vizaĝon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.
30 Thou sendest forth thy spirit, they are created: and thou renewest the face of the earth.
Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreiĝas; Kaj Vi renovigas la vizaĝon de la tero.
31 The glory of the LORD shall endure for ever: the LORD shall rejoice in his works.
Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo ĝoju pri Siaj faritaĵoj.
32 He looketh on the earth, and it trembleth: he toucheth the hills, and they smoke.
Li ekrigardas la teron, kaj ĝi tremas; Li ektuŝas la montojn, kaj ili fumiĝas.
33 I will sing unto the LORD as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.
Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.
34 My meditation of him shall be sweet: I will be glad in the LORD.
Agrabla estu al Li mia meditado; Mi ĝojos pri la Eternulo.
35 Let the sinners be consumed out of the earth, and let the wicked be no more. Bless thou the LORD, O my soul. Praise ye the LORD.
Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!

< Psalms 104 >