Psalms 102
1 A Prayer of the afflicted, when he is overwhelmed, and poureth out his complaint before the LORD. Hear my prayer, O LORD, and let my cry come unto thee.
Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
2 Hide not thy face from me in the day [when] I am in trouble; incline thine ear unto me: in the day [when] I call answer me speedily.
Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
3 For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as an hearth.
Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
4 My heart is smitten, and withered like grass; so that I forget to eat my bread.
Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
5 By reason of the voice of my groaning my bones cleave to my skin.
Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
6 I am like a pelican of the wilderness: I am like an owl of the desert.
İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
7 I watch, and am as a sparrow alone upon the house top.
Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
8 Mine enemies reproach me all the day; [and] they that are mad against me are sworn against me.
Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
9 For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping,
Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
10 Because of thine indignation and thy wrath: for thou hast lifted me up, and cast me down.
Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
11 My days [are] like a shadow that declineth; and I am withered like grass.
Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
12 But thou, O LORD, shalt endure for ever; and thy remembrance unto all generations.
Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
13 Thou shalt arise, [and] have mercy upon Zion: for the time to favour her, yea, the set time, is come.
Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
14 For thy servants take pleasure in her stones, and favour the dust thereof.
Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
15 So the heathen shall fear the name of the LORD, and all the kings of the earth thy glory.
Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
16 When the LORD shall build up Zion, he shall appear in his glory.
Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
17 He will regard the prayer of the destitute, and not despise their prayer.
Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
18 This shall be written for the generation to come: and the people which shall be created shall praise the LORD.
Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
19 For he hath looked down from the height of his sanctuary; from heaven did the LORD behold the earth;
«Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
20 To hear the groaning of the prisoner; to loose those that are appointed to death;
Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
21 To declare the name of the LORD in Zion, and his praise in Jerusalem;
Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
22 When the people are gathered together, and the kingdoms, to serve the LORD.
Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
23 He weakened my strength in the way; he shortened my days.
Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
24 I said, O my God, take me not away in the midst of my days: thy years [are] throughout all generations.
Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
25 Of old hast thou laid the foundation of the earth: and the heavens [are] the work of thy hands.
Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
26 They shall perish, but thou shalt endure: yea, all of them shall wax old like a garment; as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed:
Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
27 But thou [art] the same, and thy years shall have no end.
Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
28 The children of thy servants shall continue, and their seed shall be established before thee.
Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
