Proverbs 9
1 Wisdom hath builded her house, she hath hewn out her seven pillars:
Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
2 She hath killed her beasts; she hath mingled her wine; she hath also furnished her table.
У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
3 She hath sent forth her maidens: she crieth upon the highest places of the city,
Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
4 Whoso [is] simple, let him turn in hither: [as for] him that wanteth understanding, she saith to him,
«И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
5 Come, eat of my bread, and drink of the wine [which] I have mingled.
Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
6 Forsake the foolish, and live; and go in the way of understanding.
Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
7 He that reproveth a scorner getteth to himself shame: and he that rebuketh a wicked [man getteth] himself a blot.
Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
8 Reprove not a scorner, lest he hate thee: rebuke a wise man, and he will love thee.
Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
9 Give [instruction] to a wise [man], and he will be yet wiser: teach a just [man], and he will increase in learning.
Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
10 The fear of the LORD [is] the beginning of wisdom: and the knowledge of the holy [is] understanding.
Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
11 For by me thy days shall be multiplied, and the years of thy life shall be increased.
Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
12 If thou be wise, thou shalt be wise for thyself: but [if] thou scornest, thou alone shalt bear [it].
Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
13 A foolish woman [is] clamorous: [she is] simple, and knoweth nothing.
Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
14 For she sitteth at the door of her house, on a seat in the high places of the city,
У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
15 To call passengers who go right on their ways:
Удул өтүп кетиватқанларға:
16 Whoso [is] simple, let him turn in hither: and [as for] him that wanteth understanding, she saith to him,
«Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
17 Stolen waters are sweet, and bread [eaten] in secret is pleasant.
«Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
