Proverbs 9
1 Wisdom hath builded her house, she hath hewn out her seven pillars:
Ang kaalam nagtukod sa kaugalingon niyang panimalay; naglilok siya ug pito ka mga haligi gikan sa mga bato.
2 She hath killed her beasts; she hath mingled her wine; she hath also furnished her table.
Giandam niya ang iyang mga mananap aron idalit sa panihapon; gisagolan niya ang iyang bino; ug giandam niya ang iyang lamisa.
3 She hath sent forth her maidens: she crieth upon the highest places of the city,
Gisugo niya ang iyang mga sulugoong babaye aron pagdapit ug pagpanawag gikan sa hataas nga bahin sa siyudad:
4 Whoso [is] simple, let him turn in hither: [as for] him that wanteth understanding, she saith to him,
“Paanhia dinhi ang mga wala natudloan!” Miingon siya ngadto sa mga walay alamag.
5 Come, eat of my bread, and drink of the wine [which] I have mingled.
“Dali, kaon sa akong pagkaon, ug pag-inom sa bino nga akong gisagolan.
6 Forsake the foolish, and live; and go in the way of understanding.
Biyai ang yano nimong mga binuhatan, ug pagkinabuhi; paglakaw sa dalan nga adunay salabotan.
7 He that reproveth a scorner getteth to himself shame: and he that rebuketh a wicked [man getteth] himself a blot.
Si bisan kinsa nga mobadlong sa mabugalbugalon nag-awhag ug pagdaogdaog ug si bisan kinsa nga mobadlong sa tawong daotan masakitan.
8 Reprove not a scorner, lest he hate thee: rebuke a wise man, and he will love thee.
Ayaw badlonga ang mabugalbugalon, kay dumtan ka niya; badlonga ang tawong maalamon, ug higugmaon ka niya.
9 Give [instruction] to a wise [man], and he will be yet wiser: teach a just [man], and he will increase in learning.
Hatagi ug pagpanudlo ang tawong maalamon, ug mahimo pa gayod siyang maalamon; tudloi ang tawong matarong, ug madugangan pa ang iyang nakat-onan.
10 The fear of the LORD [is] the beginning of wisdom: and the knowledge of the holy [is] understanding.
Ang pagkahadlok kang Yahweh mao ang sinugdanan sa kaalam ug ang kahibalo sa Balaan mao ang pagsabot.
11 For by me thy days shall be multiplied, and the years of thy life shall be increased.
Kay pinaagi kanako modaghan pa ang imong mga adlaw ug madugangan ang mga tuig sa imong kinabuhi.
12 If thou be wise, thou shalt be wise for thyself: but [if] thou scornest, thou alone shalt bear [it].
Kung maalamon ka, maalam ka sa imong kaugalingon, apan kung magbugalbugal ka, mag-inusara kang magpas-an niini.”
13 A foolish woman [is] clamorous: [she is] simple, and knoweth nothing.
Ang babayeng buangbuang sabaan— wala siya natudloan ug walay nahibaloan.
14 For she sitteth at the door of her house, on a seat in the high places of the city,
Naglingkod siya sa pultahan sa iyang puluy-anan, sa lingkoranan sa hataas nga mga dapit sa lungsod.
15 To call passengers who go right on their ways:
Nagatawag siya niadtong nangagi, ngadto sa mga tawong tul-id nga nagalakaw sa ilang dalan.
16 Whoso [is] simple, let him turn in hither: and [as for] him that wanteth understanding, she saith to him,
“Paanhia dinhi ang mga wala natudloan!” Giingnan niya kadtong mga walay alamag.
17 Stolen waters are sweet, and bread [eaten] in secret is pleasant.
“Tam-is ang kinawat nga tubig ug maayo ang tinapay nga gikaon sa tago.”
