< Proverbs 30 >

1 The words of Agur the son of Jakeh, [even] the prophecy: the man spake unto Ithiel, even unto Ithiel and Ucal,
Yaqe oğlu Aqurun sözləri, onun kəlamı. Bu adam Yetielə, Yetiel və Ukala belə dedi:
2 Surely I [am] more brutish than [any] man, and have not the understanding of a man.
Həqiqətən, mən hamıdan ağılsızam, İnsan idrakına malik deyiləm.
3 I neither learned wisdom, nor have the knowledge of the holy.
Nə hikmət öyrənmişəm, Nə də Müqəddəsin biliyindən xəbərim var.
4 Who hath ascended up into heaven, or descended? who hath gathered the wind in his fists? who hath bound the waters in a garment? who hath established all the ends of the earth? what [is] his name, and what [is] his son’s name, if thou canst tell?
Kim göylərə qalxıb endi? Kim yeli ovcunda topladı? Kim suları paltarına sarıdı? Yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri kim yaratdı? Adı nədir? Oğlunun adı nədir? Bilirsənmi?
5 Every word of God [is] pure: he [is] a shield unto them that put their trust in him.
Allahın hər bir kəlamı safdır, Ona pənah gətirənlərin sipəri Odur.
6 Add thou not unto his words, lest he reprove thee, and thou be found a liar.
Onun sözünə heç nəyi əlavə etmə, Yoxsa səni tənbeh edər, yalanını çıxarar.
7 Two [things] have I required of thee; deny me [them] not before I die:
Ey Allah, Səndən iki şey istəyirəm, Nə qədər ömrüm var, məndən onları əsirgəmə:
8 Remove far from me vanity and lies: give me neither poverty nor riches; feed me with food convenient for me:
Saxta, yalan sözlər qoy məndən uzaq olsun; Məni nə yoxsul, nə də zəngin et, Ancaq mənə gündəlik çörəyimi ver.
9 Lest I be full, and deny [thee], and say, Who [is] the LORD? or lest I be poor, and steal, and take the name of my God [in vain].
Varlansam, «Rəbb kimdir?» deyə Sənə küfr edərəm, Yoxsul olsam, oğurlaram və Allahımın adını ləkələrəm.
10 Accuse not a servant unto his master, lest he curse thee, and thou be found guilty.
Qul barədə ağasına pis sözlər demə, Yoxsa sənə qarğış edər, bu təqsirlə yüklənərsən.
11 [There is] a generation [that] curseth their father, and doth not bless their mother.
Adam var ki, atasına qarğış edir, Anasına alqış etmir.
12 [There is] a generation [that are] pure in their own eyes, and [yet] is not washed from their filthiness.
Adam var ki, özünü təmiz sanır, Amma murdarlıqdan təmizlənməyib.
13 [There is] a generation, O how lofty are their eyes! and their eyelids are lifted up.
Adam var ki, yuxarıdan aşağı baxar, Təkəbbürlə baxmaq üçün gözlərini qaldırar.
14 [There is] a generation, whose teeth [are as] swords, and their jaw teeth [as] knives, to devour the poor from off the earth, and the needy from [among] men.
Adam var ki, dişləri qılınca bənzər, Elə bil çənəsinə bıçaqlar düzüb, Yer üzündən məzlumları udar, İnsanların içindən fəqirləri məhv edər.
15 The horseleach hath two daughters, [crying], Give, give. There are three [things that] are never satisfied, [yea], four [things] say not, [It is] enough:
Zəlinin iki qızı var, «Ver, ver» deyib bağırar. Üç şey var ki, heç doymaz, Dörd şey var ki, «bəsdir» deməz:
16 The grave; and the barren womb; the earth [that] is not filled with water; and the fire [that] saith not, [It is] enough. (Sheol h7585)
Ölülər diyarı, qısır bətn, Sudan doymayan torpaq, «Bəsdir» deməyən alov. (Sheol h7585)
17 The eye [that] mocketh at [his] father, and despiseth to obey [his] mother, the ravens of the valley shall pick it out, and the young eagles shall eat it.
Kim ki atasına rişxənd edir, Anasının sözünə xor baxır, Dərələrdəki qarğalar onun gözlərini deşəcək, Qartal balaları onun bəbəklərini yeyəcək.
18 There be three [things which] are too wonderful for me, yea, four which I know not:
Mənim ağlım kəsməyən üç şey var, Anlamadığım dörd şey var:
19 The way of an eagle in the air; the way of a serpent upon a rock; the way of a ship in the midst of the sea; and the way of a man with a maid.
Səmada qartalın yolu, Qayada ilanın yolu, Dənizdə gəminin yolu, Kişi ilə gənc qadının yolu.
20 Such [is] the way of an adulterous woman; she eateth, and wipeth her mouth, and saith, I have done no wickedness.
Zinakar qadının da yolu belədir: Yeyər, ağzını silər, «Nə pis iş görmüşəm ki?» deyər.
21 For three [things] the earth is disquieted, and for four [which] it cannot bear:
Yer üç şeydən lərzəyə gəlir, Dörd şey var ki, ona tab gətirmir:
22 For a servant when he reigneth; and a fool when he is filled with meat;
Qulun padşah olması, Sarsağın doyunca çörək tapması,
23 For an odious [woman] when she is married; and an handmaid that is heir to her mistress.
Nifrətəlayiq qadının ərə getməsi, Qarabaşın öz xanımının yerinə keçməsi.
24 There be four [things which are] little upon the earth, but they [are] exceeding wise:
Yer üzündə dörd şey var, Kiçik olsa da, hikməti çoxdur:
25 The ants [are] a people not strong, yet they prepare their meat in the summer;
Qarışqalar qüvvətli olmayan birlikdir, Yemini yayda tədarük edir;
26 The conies [are but] a feeble folk, yet make they their houses in the rocks;
Qayadovşanları da güclü olmayan birlikdir, Evlərini qaya içində tikir;
27 The locusts have no king, yet go they forth all of them by bands;
Çəyirtkələrin şahı yoxdur, Lakin hamısı dəstə-dəstə irəliləyir;
28 The spider taketh hold with her hands, and is in kings’ palaces.
Kərtənkələni əllə tutmaq olur, Amma o, padşah saraylarına çıxır.
29 There be three [things] which go well, yea, four are comely in going:
Üç məxluq var ki, yerişi gözəldir, Dörd məxluq var ki, gedişi gözəldir:
30 A lion [which is] strongest among beasts, and turneth not away for any;
Heyvanların ən güclüsü, Heç nəyin qarşısından geri dönməyən şir,
31 A greyhound; an he goat also; and a king, against whom [there is] no rising up.
Döyüşkən xoruz, təkə, Qoşun qabağına çıxan padşah.
32 If thou hast done foolishly in lifting up thyself, or if thou hast thought evil, [lay] thine hand upon thy mouth.
Əgər özünü ucaltmaqla sarsaqlıq etmisənsə, Fikrində pis niyyətin varsa, əlinlə ağzını tut.
33 Surely the churning of milk bringeth forth butter, and the wringing of the nose bringeth forth blood: so the forcing of wrath bringeth forth strife.
Çünki südü çalxalayanda yağ çıxdığı kimi, Burnu sıxanda qan çıxdığı kimi Qəzəbi qızışdıranda da dava yaranar.

< Proverbs 30 >