Proverbs 29
1 He, that being often reproved hardeneth [his] neck, shall suddenly be destroyed, and that without remedy.
Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
2 When the righteous are in authority, the people rejoice: but when the wicked beareth rule, the people mourn.
Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
3 Whoso loveth wisdom rejoiceth his father: but he that keepeth company with harlots spendeth [his] substance.
Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
4 The king by judgment establisheth the land: but he that receiveth gifts overthroweth it.
Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
5 A man that flattereth his neighbour spreadeth a net for his feet.
Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
6 In the transgression of an evil man [there is] a snare: but the righteous doth sing and rejoice.
Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
7 The righteous considereth the cause of the poor: [but] the wicked regardeth not to know [it].
Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
8 Scornful men bring a city into a snare: but wise [men] turn away wrath.
Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
9 [If] a wise man contendeth with a foolish man, whether he rage or laugh, [there is] no rest.
Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
10 The bloodthirsty hate the upright: but the just seek his soul.
Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
11 A fool uttereth all his mind: but a wise [man] keepeth it in till afterwards.
Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
12 If a ruler hearken to lies, all his servants [are] wicked.
Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
13 The poor and the deceitful man meet together: the LORD lighteneth both their eyes.
Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
14 The king that faithfully judgeth the poor, his throne shall be established for ever.
Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
15 The rod and reproof give wisdom: but a child left [to himself] bringeth his mother to shame.
Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
16 When the wicked are multiplied, transgression increaseth: but the righteous shall see their fall.
Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
17 Correct thy son, and he shall give thee rest; yea, he shall give delight unto thy soul.
Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
18 Where [there is] no vision, the people perish: but he that keepeth the law, happy [is] he.
Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
19 A servant will not be corrected by words: for though he understand he will not answer.
Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
20 Seest thou a man [that is] hasty in his words? [there is] more hope of a fool than of him.
Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
21 He that delicately bringeth up his servant from a child shall have him become [his] son at the length.
Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
22 An angry man stirreth up strife, and a furious man aboundeth in transgression.
Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
23 A man’s pride shall bring him low: but honour shall uphold the humble in spirit.
Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
24 Whoso is partner with a thief hateth his own soul: he heareth cursing, and bewrayeth [it] not.
Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
25 The fear of man bringeth a snare: but whoso putteth his trust in the LORD shall be safe.
Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
26 Many seek the ruler’s favour; but [every] man’s judgment [cometh] from the LORD.
Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
27 An unjust man [is] an abomination to the just: and [he that is] upright in the way [is] abomination to the wicked.
Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.
