< Proverbs 18 >

1 Through desire a man, having separated himself, seeketh [and] intermeddleth with all wisdom.
می باشد، و به هر حکمت صحیح مجادله می‌کند.۱
2 A fool hath no delight in understanding, but that his heart may discover itself.
احمق از فطانت مسرور نمی شود، مگر تاآنکه عقل خود را ظاهر سازد.۲
3 When the wicked cometh, [then] cometh also contempt, and with ignominy reproach.
هنگامی که شریر می‌آید، حقارت هم می‌آید، و با اهانت، خجالت می‌رسد.۳
4 The words of a man’s mouth [are as] deep waters, [and] the wellspring of wisdom [as] a flowing brook.
سخنان دهان انسان آب عمیق است، وچشمه حکمت، نهر جاری است.۴
5 [It is] not good to accept the person of the wicked, to overthrow the righteous in judgment.
طرفداری شریران برای منحرف ساختن داوری عادلان نیکو نیست.۵
6 A fool’s lips enter into contention, and his mouth calleth for strokes.
لبهای احمق به منازعه داخل می‌شود، ودهانش برای ضربها صدا می‌زند.۶
7 A fool’s mouth [is] his destruction, and his lips [are] the snare of his soul.
دهان احمق هلاکت وی است، و لبهایش برای جان خودش دام است.۷
8 The words of a talebearer [are] as wounds, and they go down into the innermost parts of the belly.
سخنان نمام مثل لقمه های شیرین است، و به عمق شکم فرو می‌رود.۸
9 He also that is slothful in his work is brother to him that is a great waster.
او نیز که در کار خود اهمال می‌کند برادرهلاک کننده است.۹
10 The name of the LORD [is] a strong tower: the righteous runneth into it, and is safe.
اسم خداوند برج حصین است که مرد عادل در آن می‌دود و ایمن می‌باشد.۱۰
11 The rich man’s wealth [is] his strong city, and as an high wall in his own conceit.
توانگری شخص دولتمند شهر محکم اواست، و در تصور وی مثل حصار بلند است.۱۱
12 Before destruction the heart of man is haughty, and before honour [is] humility.
پیش از شکستگی، دل انسان متکبرمی گردد، و تواضع مقدمه عزت است.۱۲
13 He that answereth a matter before he heareth [it], it [is] folly and shame unto him.
هر‌که سخنی را قبل از شنیدنش جواب دهد برای وی حماقت و عار می‌باشد.۱۳
14 The spirit of a man will sustain his infirmity; but a wounded spirit who can bear?
روح انسان بیماری او را متحمل می‌شود، اما روح شکسته را کیست که متحمل آن بشود.۱۴
15 The heart of the prudent getteth knowledge; and the ear of the wise seeketh knowledge.
دل مرد فهیم معرفت را تحصیل می‌کند، وگوش حکیمان معرفت را می‌طلبد.۱۵
16 A man’s gift maketh room for him, and bringeth him before great men.
هدیه شخص، از برایش وسعت پیدامی کند و او را به حضور بزرگان می‌رساند.۱۶
17 [He that is] first in his own cause [seemeth] just; but his neighbour cometh and searcheth him.
هر‌که در دعوی خود اول آید صادق می‌نماید، اما حریفش می‌آید و او را می‌آزماید.۱۷
18 The lot causeth contentions to cease, and parteth between the mighty.
قرعه نزاعها را ساکت می‌نماید و زورآوران را از هم جدا می‌کند.۱۸
19 A brother offended [is harder to be won] than a strong city: and [their] contentions [are] like the bars of a castle.
برادر رنجیده از شهر قوی سختتر است، ومنازعت با او مثل پشت بندهای قصر است.۱۹
20 A man’s belly shall be satisfied with the fruit of his mouth; [and] with the increase of his lips shall he be filled.
دل آدمی از میوه دهانش پر می‌شود و ازمحصول لبهایش، سیر می‌گردد.۲۰
21 Death and life [are] in the power of the tongue: and they that love it shall eat the fruit thereof.
موت و حیات در قدرت زبان است، و آنانی که آن را دوست می‌دارند میوه‌اش را خواهندخورد.۲۱
22 [Whoso] findeth a wife findeth a good [thing], and obtaineth favour of the LORD.
هر‌که زوجه‌ای یابد چیز نیکو یافته است، ورضامندی خداوند را تحصیل کرده است.۲۲
23 The poor useth intreaties; but the rich answereth roughly.
مرد فقیر به تضرع تکلم می‌کند، اما شخص دولتمند به سختی جواب می‌دهد.۲۳
24 A man [that hath] friends must shew himself friendly: and there is a friend [that] sticketh closer than a brother.
کسی‌که دوستان بسیار دارد خویشتن راهلاک می‌کند، اما دوستی هست که از برادرچسبنده تر می‌باشد.۲۴

< Proverbs 18 >