Proverbs 14
1 Every wise woman buildeth her house: but the foolish plucketh it down with her hands.
Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
2 He that walketh in his uprightness feareth the LORD: but [he that is] perverse in his ways despiseth him.
Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
3 In the mouth of the foolish [is] a rod of pride: but the lips of the wise shall preserve them.
Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
4 Where no oxen [are], the crib [is] clean: but much increase [is] by the strength of the ox.
Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
5 A faithful witness will not lie: but a false witness will utter lies.
Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
6 A scorner seeketh wisdom, and [findeth it] not: but knowledge [is] easy unto him that understandeth.
Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
7 Go from the presence of a foolish man, when thou perceivest not [in him] the lips of knowledge.
Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
8 The wisdom of the prudent [is] to understand his way: but the folly of fools [is] deceit.
Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
9 Fools make a mock at sin: but among the righteous [there is] favour.
Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
10 The heart knoweth his own bitterness; and a stranger doth not intermeddle with his joy.
Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
11 The house of the wicked shall be overthrown: but the tabernacle of the upright shall flourish.
Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
12 There is a way which seemeth right unto a man, but the end thereof [are] the ways of death.
Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
13 Even in laughter the heart is sorrowful; and the end of that mirth [is] heaviness.
Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
14 The backslider in heart shall be filled with his own ways: and a good man [shall be satisfied] from himself.
Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
15 The simple believeth every word: but the prudent [man] looketh well to his going.
Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
16 A wise [man] feareth, and departeth from evil: but the fool rageth, and is confident.
Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
17 [He that is] soon angry dealeth foolishly: and a man of wicked devices is hated.
Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
18 The simple inherit folly: but the prudent are crowned with knowledge.
Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
19 The evil bow before the good; and the wicked at the gates of the righteous.
Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
20 The poor is hated even of his own neighbour: but the rich [hath] many friends.
Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
21 He that despiseth his neighbour sinneth: but he that hath mercy on the poor, happy [is] he.
Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
22 Do they not err that devise evil? but mercy and truth [shall be] to them that devise good.
Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
23 In all labour there is profit: but the talk of the lips [tendeth] only to penury.
Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
24 The crown of the wise [is] their riches: [but] the foolishness of fools [is] folly.
Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
25 A true witness delivereth souls: but a deceitful [witness] speaketh lies.
Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
26 In the fear of the LORD [is] strong confidence: and his children shall have a place of refuge.
Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
27 The fear of the LORD [is] a fountain of life, to depart from the snares of death.
Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
28 In the multitude of people [is] the king’s honour: but in the want of people [is] the destruction of the prince.
Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
29 [He that is] slow to wrath [is] of great understanding: but [he that is] hasty of spirit exalteth folly.
Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
30 A sound heart [is] the life of the flesh: but envy the rottenness of the bones.
Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
31 He that oppresseth the poor reproacheth his Maker: but he that honoureth him hath mercy on the poor.
Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
32 The wicked is driven away in his wickedness: but the righteous hath hope in his death.
Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
33 Wisdom resteth in the heart of him that hath understanding: but [that which is] in the midst of fools is made known.
Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
34 Righteousness exalteth a nation: but sin [is] a reproach to any people.
Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
35 The king’s favour [is] toward a wise servant: but his wrath is [against] him that causeth shame.
Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.
