Proverbs 1
1 The proverbs of Solomon the son of David, king of Israel;
İsrail padşahı Davud oğlu Süleymanın məsəlləri:
2 To know wisdom and instruction; to perceive the words of understanding;
Hikmət və tərbiyəyə malik olmaq, Müdrik sözləri dərk etmək üçün,
3 To receive the instruction of wisdom, justice, and judgment, and equity;
Salehlik, ədalət, insaf barədə İdrak tərbiyəsi almaq üçün,
4 To give subtilty to the simple, to the young man knowledge and discretion.
Cahillərə uzaqgörənlik, Gənc oğlana bilik və dərrakə vermək üçün;
5 A wise [man] will hear, and will increase learning; and a man of understanding shall attain unto wise counsels:
Qoy hikmətli qulaq asıb müdrikliyini artırsın, Dərrakəli adam sağlam məsləhət alsın.
6 To understand a proverb, and the interpretation; the words of the wise, and their dark sayings.
Bu yolla insanlar məsəl və kinayələri, Hikmətlilərin sözlərini və müəmmalarını anlasınlar.
7 The fear of the LORD [is] the beginning of knowledge: [but] fools despise wisdom and instruction.
Rəbb qorxusu biliyin başlanğıcıdır, Amma səfehlər hikmət və tərbiyəyə xor baxar.
8 My son, hear the instruction of thy father, and forsake not the law of thy mother:
Oğlum, ata tərbiyəsinə qulaq as, Ananın öyrətdiklərini kənara atma.
9 For they [shall be] an ornament of grace unto thy head, and chains about thy neck.
Onlar başını gözəl çələng kimi, Boynunu boyunbağı kimi bəzər.
10 My son, if sinners entice thee, consent thou not.
Oğlum, qoyma səni günahkarlar azdırsın.
11 If they say, Come with us, let us lay wait for blood, let us lurk privily for the innocent without cause:
Desələr ki: «Gəl bizimlə pusqu qurub qan tökək, Nahaq yerə günahsızları güdək,
12 Let us swallow them up alive as the grave; and whole, as those that go down into the pit: (Sheol h7585)
Gəl onları ölülər diyarı kimi diri-diri udaq, Tamam qəbirə düşənlərə bənzəsinlər. (Sheol h7585)
13 We shall find all precious substance, we shall fill our houses with spoil:
Onda çoxlu qiymətli sərvət taparıq, Evlərimizi talan malı ilə doldurarıq.
14 Cast in thy lot among us; let us all have one purse:
Bizə qoşul, Qoy kisəmiz bir olsun»,
15 My son, walk not thou in the way with them; refrain thy foot from their path:
Oğlum, onlara qoşulma, Yollarına ayaq basma.
16 For their feet run to evil, and make haste to shed blood.
Çünki onların ayaqları pisliyə tərəf qaçar, Qan tökməyə tələsər.
17 Surely in vain the net is spread in the sight of any bird.
Bir quşun gözü önündə Tələ qurmaq faydasızdır.
18 And they lay wait for their [own] blood; they lurk privily for their [own] lives.
Çünki onların qurduğu pusqu öz qanlarını tökmək üçündür, Güdməkləri öz canları üçündür.
19 So [are] the ways of every one that is greedy of gain; [which] taketh away the life of the owners thereof.
Tamahkarın yolu həmişə belədir, Tamahı onun canını alar.
20 Wisdom crieth without; she uttereth her voice in the streets:
Hikmət bayırda ucadan çağırır, Meydanlarda onun səsi ucalır.
21 She crieth in the chief place of concourse, in the openings of the gates: in the city she uttereth her words, [saying],
O, səsli-küylü küçələrin başında çağırır, Şəhər darvazalarında deyir:
22 How long, ye simple ones, will ye love simplicity? and the scorners delight in their scorning, and fools hate knowledge?
«Ey cahillər, nə vaxtadək Cəhaləti sevəcəksiniz? Nə vaxtadək rişxəndçilər rişxənddən zövq alacaq, Axmaqların bilikdən zəhləsi gedəcək?
23 Turn you at my reproof: behold, I will pour out my spirit unto you, I will make known my words unto you.
Məzəmmətimdən düzəlsəydiniz, Ruhumu üstünüzə tökərdim, Sözlərimi sizə bildirərdim.
24 Because I have called, and ye refused; I have stretched out my hand, and no man regarded;
Sizi çağıranda məni rədd etdiniz, Əlimi uzadanda əhəmiyyət vermədiniz.
25 But ye have set at nought all my counsel, and would none of my reproof:
Bütün nəsihətlərimi boş saydınız, Məzəmmətlərimi qəbul etmədiniz.
26 I also will laugh at your calamity; I will mock when your fear cometh;
Ona görə də sizin üzərinizə bəla gələndə güləcəyəm, Dəhşət sizi bürüyəndə,
27 When your fear cometh as desolation, and your destruction cometh as a whirlwind; when distress and anguish cometh upon you.
Tufan kimi dəhşət sizə hücum çəkəndə, Sizə qasırğa kimi bəla gələndə, Dara, əziyyətə düşəndə istehza edəcəyəm.
28 Then shall they call upon me, but I will not answer; they shall seek me early, but they shall not find me:
O vaxt məni çağıranlara cavab verməyəcəyəm, Səylə axtarsalar da, məni tapa bilməyəcəklər.
29 For that they hated knowledge, and did not choose the fear of the LORD:
Çünki onlar biliyə nifrət etdilər, Rəbdən qorxmaq istəmədilər,
30 They would none of my counsel: they despised all my reproof.
Nəsihətimi istəmədilər, Hər məzəmmətimi rədd etdilər.
31 Therefore shall they eat of the fruit of their own way, and be filled with their own devices.
Buna görə də öz yollarının bəhrəsini yeyəcəklər, Öz nəsihətləri ilə doyacaqlar.
32 For the turning away of the simple shall slay them, and the prosperity of fools shall destroy them.
Cahili özbaşınalığı öldürəcək, Axmağı laqeydliyi məhv edəcək.
33 But whoso hearkeneth unto me shall dwell safely, and shall be quiet from fear of evil.
Mənə qulaq asanlarsa əmin-amanlıqda yaşayacaq, Rahatlıq tapacaq, pislikdən qorxmayacaq».
