Matthew 7
1 Judge not, that ye be not judged.
ಯಥಾ ಯೂಯಂ ದೋಷೀಕೃತಾ ನ ಭವಥ, ತತ್ಕೃತೇಽನ್ಯಂ ದೋಷಿಣಂ ಮಾ ಕುರುತ|
2 For with what judgment ye judge, ye shall be judged: and with what measure ye mete, it shall be measured to you again.
ಯತೋ ಯಾದೃಶೇನ ದೋಷೇಣ ಯೂಯಂ ಪರಾನ್ ದೋಷಿಣಃ ಕುರುಥ, ತಾದೃಶೇನ ದೋಷೇಣ ಯೂಯಮಪಿ ದೋಷೀಕೃತಾ ಭವಿಷ್ಯಥ, ಅನ್ಯಞ್ಚ ಯೇನ ಪರಿಮಾಣೇನ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಪರಿಮೀಯತೇ, ತೇನೈವ ಪರಿಮಾಣೇನ ಯುಷ್ಮತ್ಕೃತೇ ಪರಿಮಾಯಿಷ್ಯತೇ|
3 And why beholdest thou the mote that is in thy brother’s eye, but considerest not the beam that is in thine own eye?
ಅಪರಞ್ಚ ನಿಜನಯನೇ ಯಾ ನಾಸಾ ವಿದ್ಯತೇ, ತಾಮ್ ಅನಾಲೋಚ್ಯ ತವ ಸಹಜಸ್ಯ ಲೋಚನೇ ಯತ್ ತೃಣಮ್ ಆಸ್ತೇ, ತದೇವ ಕುತೋ ವೀಕ್ಷಸೇ?
4 Or how wilt thou say to thy brother, Let me pull out the mote out of thine eye; and, behold, a beam [is] in thine own eye?
ತವ ನಿಜಲೋಚನೇ ನಾಸಾಯಾಂ ವಿದ್ಯಮಾನಾಯಾಂ, ಹೇ ಭ್ರಾತಃ, ತವ ನಯನಾತ್ ತೃಣಂ ಬಹಿಷ್ಯರ್ತುಂ ಅನುಜಾನೀಹಿ, ಕಥಾಮೇತಾಂ ನಿಜಸಹಜಾಯ ಕಥಂ ಕಥಯಿತುಂ ಶಕ್ನೋಷಿ?
5 Thou hypocrite, first cast out the beam out of thine own eye; and then shalt thou see clearly to cast out the mote out of thy brother’s eye.
ಹೇ ಕಪಟಿನ್, ಆದೌ ನಿಜನಯನಾತ್ ನಾಸಾಂ ಬಹಿಷ್ಕುರು ತತೋ ನಿಜದೃಷ್ಟೌ ಸುಪ್ರಸನ್ನಾಯಾಂ ತವ ಭ್ರಾತೃ ರ್ಲೋಚನಾತ್ ತೃಣಂ ಬಹಿಷ್ಕರ್ತುಂ ಶಕ್ಷ್ಯಸಿ|
6 Give not that which is holy unto the dogs, neither cast ye your pearls before swine, lest they trample them under their feet, and turn again and rend you.
ಅನ್ಯಞ್ಚ ಸಾರಮೇಯೇಭ್ಯಃ ಪವಿತ್ರವಸ್ತೂನಿ ಮಾ ವಿತರತ, ವರಾಹಾಣಾಂ ಸಮಕ್ಷಞ್ಚ ಮುಕ್ತಾ ಮಾ ನಿಕ್ಷಿಪತ; ನಿಕ್ಷೇಪಣಾತ್ ತೇ ತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಪದೈ ರ್ದಲಯಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಪರಾವೃತ್ಯ ಯುಷ್ಮಾನಪಿ ವಿದಾರಯಿಷ್ಯನ್ತಿ|
7 Ask, and it shall be given you; seek, and ye shall find; knock, and it shall be opened unto you:
ಯಾಚಧ್ವಂ ತತೋ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ದಾಯಿಷ್ಯತೇ; ಮೃಗಯಧ್ವಂ ತತ ಉದ್ದೇಶಂ ಲಪ್ಸ್ಯಧ್ವೇ; ದ್ವಾರಮ್ ಆಹತ, ತತೋ ಯುಷ್ಮತ್ಕೃತೇ ಮುಕ್ತಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
8 For every one that asketh receiveth; and he that seeketh findeth; and to him that knocketh it shall be opened.
ಯಸ್ಮಾದ್ ಯೇನ ಯಾಚ್ಯತೇ, ತೇನ ಲಭ್ಯತೇ; ಯೇನ ಮೃಗ್ಯತೇ ತೇನೋದ್ದೇಶಃ ಪ್ರಾಪ್ಯತೇ; ಯೇನ ಚ ದ್ವಾರಮ್ ಆಹನ್ಯತೇ, ತತ್ಕೃತೇ ದ್ವಾರಂ ಮೋಚ್ಯತೇ|
9 Or what man is there of you, whom if his son ask bread, will he give him a stone?
ಆತ್ಮಜೇನ ಪೂಪೇ ಪ್ರಾರ್ಥಿತೇ ತಸ್ಮೈ ಪಾಷಾಣಂ ವಿಶ್ರಾಣಯತಿ,
10 Or if he ask a fish, will he give him a serpent?
ಮೀನೇ ಯಾಚಿತೇ ಚ ತಸ್ಮೈ ಭುಜಗಂ ವಿತರತಿ, ಏತಾದೃಶಃ ಪಿತಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಕ ಆಸ್ತೇ?
11 If ye then, being evil, know how to give good gifts unto your children, how much more shall your Father which is in heaven give good things to them that ask him?
ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಮ್ ಅಭದ್ರಾಃ ಸನ್ತೋಽಪಿ ಯದಿ ನಿಜಬಾಲಕೇಭ್ಯ ಉತ್ತಮಂ ದ್ರವ್ಯಂ ದಾತುಂ ಜಾನೀಥ, ತರ್ಹಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥಃ ಪಿತಾ ಸ್ವೀಯಯಾಚಕೇಭ್ಯಃ ಕಿಮುತ್ತಮಾನಿ ವಸ್ತೂನಿ ನ ದಾಸ್ಯತಿ?
12 Therefore all things whatsoever ye would that men should do to you, do ye even so to them: for this is the law and the prophets.
ಯೂಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರತೀತರೇಷಾಂ ಯಾದೃಶೋ ವ್ಯವಹಾರೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಿಯಃ, ಯೂಯಂ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ತಾದೃಶಾನೇವ ವ್ಯವಹಾರಾನ್ ವಿಧತ್ತ; ಯಸ್ಮಾದ್ ವ್ಯವಸ್ಥಾಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಂ ವಚನಾನಾಮ್ ಇತಿ ಸಾರಮ್|
13 Enter ye in at the strait gate: for wide [is] the gate, and broad [is] the way, that leadeth to destruction, and many there be which go in thereat:
ಸಙ್ಕೀರ್ಣದ್ವಾರೇಣ ಪ್ರವಿಶತ; ಯತೋ ನರಕಗಮನಾಯ ಯದ್ ದ್ವಾರಂ ತದ್ ವಿಸ್ತೀರ್ಣಂ ಯಚ್ಚ ವರ್ತ್ಮ ತದ್ ಬೃಹತ್ ತೇನ ಬಹವಃ ಪ್ರವಿಶನ್ತಿ|
14 Because strait [is] the gate, and narrow [is] the way, which leadeth unto life, and few there be that find it.
ಅಪರಂ ಸ್ವರ್ಗಗಮನಾಯ ಯದ್ ದ್ವಾರಂ ತತ್ ಕೀದೃಕ್ ಸಂಕೀರ್ಣಂ| ಯಚ್ಚ ವರ್ತ್ಮ ತತ್ ಕೀದೃಗ್ ದುರ್ಗಮಮ್| ತದುದ್ದೇಷ್ಟಾರಃ ಕಿಯನ್ತೋಽಲ್ಪಾಃ|
15 Beware of false prophets, which come to you in sheep’s clothing, but inwardly they are ravening wolves.
ಅಪರಞ್ಚ ಯೇ ಜನಾ ಮೇಷವೇಶೇನ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗಚ್ಛನ್ತಿ, ಕಿನ್ತ್ವನ್ತರ್ದುರನ್ತಾ ವೃಕಾ ಏತಾದೃಶೇಭ್ಯೋ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿಭ್ಯಃ ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ, ಯೂಯಂ ಫಲೇನ ತಾನ್ ಪರಿಚೇತುಂ ಶಕ್ನುಥ|
16 Ye shall know them by their fruits. Do men gather grapes of thorns, or figs of thistles?
ಮನುಜಾಃ ಕಿಂ ಕಣ್ಟಕಿನೋ ವೃಕ್ಷಾದ್ ದ್ರಾಕ್ಷಾಫಲಾನಿ ಶೃಗಾಲಕೋಲಿತಶ್ಚ ಉಡುಮ್ಬರಫಲಾನಿ ಶಾತಯನ್ತಿ?
17 Even so every good tree bringeth forth good fruit; but a corrupt tree bringeth forth evil fruit.
ತದ್ವದ್ ಉತ್ತಮ ಏವ ಪಾದಪ ಉತ್ತಮಫಲಾನಿ ಜನಯತಿ, ಅಧಮಪಾದಪಏವಾಧಮಫಲಾನಿ ಜನಯತಿ|
18 A good tree cannot bring forth evil fruit, neither [can] a corrupt tree bring forth good fruit.
ಕಿನ್ತೂತ್ತಮಪಾದಪಃ ಕದಾಪ್ಯಧಮಫಲಾನಿ ಜನಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ, ತಥಾಧಮೋಪಿ ಪಾದಪ ಉತ್ತಮಫಲಾನಿ ಜನಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
19 Every tree that bringeth not forth good fruit is hewn down, and cast into the fire.
ಅಪರಂ ಯೇ ಯೇ ಪಾದಪಾ ಅಧಮಫಲಾನಿ ಜನಯನ್ತಿ, ತೇ ಕೃತ್ತಾ ವಹ್ನೌ ಕ್ಷಿಪ್ಯನ್ತೇ|
20 Wherefore by their fruits ye shall know them.
ಅತಏವ ಯೂಯಂ ಫಲೇನ ತಾನ್ ಪರಿಚೇಷ್ಯಥ|
21 Not every one that saith unto me, Lord, Lord, shall enter into the kingdom of heaven; but he that doeth the will of my Father which is in heaven.
ಯೇ ಜನಾ ಮಾಂ ಪ್ರಭುಂ ವದನ್ತಿ, ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಸ್ವರ್ಗರಾಜ್ಯಂ ಪ್ರವೇಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ ತನ್ನ, ಕಿನ್ತು ಯೋ ಮಾನವೋ ಮಮ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥಸ್ಯ ಪಿತುರಿಷ್ಟಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರೋತಿ ಸ ಏವ ಪ್ರವೇಕ್ಷ್ಯತಿ|
22 Many will say to me in that day, Lord, Lord, have we not prophesied in thy name? and in thy name have cast out devils? and in thy name done many wonderful works?
ತದ್ ದಿನೇ ಬಹವೋ ಮಾಂ ವದಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ತವ ನಾಮ್ನಾ ಕಿಮಸ್ಮಾಮಿ ರ್ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯಂ ನ ವ್ಯಾಹೃತಂ? ತವ ನಾಮ್ನಾ ಭೂತಾಃ ಕಿಂ ನ ತ್ಯಾಜಿತಾಃ? ತವ ನಾಮ್ನಾ ಕಿಂ ನಾನಾದ್ಭುತಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ನ ಕೃತಾನಿ?
23 And then will I profess unto them, I never knew you: depart from me, ye that work iniquity.
ತದಾಹಂ ವದಿಷ್ಯಾಮಿ, ಹೇ ಕುಕರ್ಮ್ಮಕಾರಿಣೋ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಅಹಂ ನ ವೇದ್ಮಿ, ಯೂಯಂ ಮತ್ಸಮೀಪಾದ್ ದೂರೀಭವತ|
24 Therefore whosoever heareth these sayings of mine, and doeth them, I will liken him unto a wise man, which built his house upon a rock:
ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಮಮೈತಾಃ ಕಥಾಃ ಶ್ರುತ್ವಾ ಪಾಲಯತಿ, ಸ ಪಾಷಾಣೋಪರಿ ಗೃಹನಿರ್ಮ್ಮಾತ್ರಾ ಜ್ಞಾನಿನಾ ಸಹ ಮಯೋಪಮೀಯತೇ|
25 And the rain descended, and the floods came, and the winds blew, and beat upon that house; and it fell not: for it was founded upon a rock.
ಯತೋ ವೃಷ್ಟೌ ಸತ್ಯಾಮ್ ಆಪ್ಲಾವ ಆಗತೇ ವಾಯೌ ವಾತೇ ಚ ತೇಷು ತದ್ಗೇಹಂ ಲಗ್ನೇಷು ಪಾಷಾಣೋಪರಿ ತಸ್ಯ ಭಿತ್ತೇಸ್ತನ್ನ ಪತತಿ
26 And every one that heareth these sayings of mine, and doeth them not, shall be likened unto a foolish man, which built his house upon the sand:
ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಮಮೈತಾಃ ಕಥಾಃ ಶ್ರುತ್ವಾ ನ ಪಾಲಯತಿ ಸ ಸೈಕತೇ ಗೇಹನಿರ್ಮ್ಮಾತ್ರಾ ಽಜ್ಞಾನಿನಾ ಉಪಮೀಯತೇ|
27 And the rain descended, and the floods came, and the winds blew, and beat upon that house; and it fell: and great was the fall of it.
ಯತೋ ಜಲವೃಷ್ಟೌ ಸತ್ಯಾಮ್ ಆಪ್ಲಾವ ಆಗತೇ ಪವನೇ ವಾತೇ ಚ ತೈ ರ್ಗೃಹೇ ಸಮಾಘಾತೇ ತತ್ ಪತತಿ ತತ್ಪತನಂ ಮಹದ್ ಭವತಿ|
28 And it came to pass, when Jesus had ended these sayings, the people were astonished at his doctrine:
ಯೀಶುನೈತೇಷು ವಾಕ್ಯೇಷು ಸಮಾಪಿತೇಷು ಮಾನವಾಸ್ತದೀಯೋಪದೇಶಮ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಮೇನಿರೇ|
29 For he taught them as [one] having authority, and not as the scribes.
ಯಸ್ಮಾತ್ ಸ ಉಪಾಧ್ಯಾಯಾ ಇವ ತಾನ್ ನೋಪದಿದೇಶ ಕಿನ್ತು ಸಮರ್ಥಪುರುಷಇವ ಸಮುಪದಿದೇಶ|
