< Luke 24 >

1 Now upon the first [day] of the week, very early in the morning, they came unto the sepulchre, bringing the spices which they had prepared, and certain [others] with them.
Pierwszego [dnia] tygodnia wczesnym rankiem przyszły do grobu, niosąc wonności, które przygotowały, a z nimi i inne [kobiety];
2 And they found the stone rolled away from the sepulchre.
I zastały kamień odwalony od grobowca.
3 And they entered in, and found not the body of the Lord Jesus.
A wszedłszy [do środka], nie znalazły ciała Pana Jezusa.
4 And it came to pass, as they were much perplexed thereabout, behold, two men stood by them in shining garments:
A gdy zakłopotały się z tego powodu, nagle dwaj mężowie stanęli przy nich w lśniących szatach.
5 And as they were afraid, and bowed down [their] faces to the earth, they said unto them, Why seek ye the living among the dead?
I przestraszone, schyliły twarze ku ziemi, a [oni] powiedzieli do nich: Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych?
6 He is not here, but is risen: remember how he spake unto you when he was yet in Galilee,
Nie ma go tu, ale powstał [z martwych]. Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, gdy był jeszcze w Galilei:
7 Saying, The Son of man must be delivered into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.
Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzesznych ludzi i ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.
8 And they remembered his words,
I przypomniały sobie jego słowa.
9 And returned from the sepulchre, and told all these things unto the eleven, and to all the rest.
A wróciwszy od grobu, oznajmiły to wszystko jedenastu i wszystkim pozostałym.
10 It was Mary Magdalene, and Joanna, and Mary [the mother] of James, and other [women that were] with them, which told these things unto the apostles.
A były to: Maria Magdalena i Joanna, Maria, [matka] Jakuba, i inne z nimi, które opowiedziały to apostołom.
11 And their words seemed to them as idle tales, and they believed them not.
Lecz ich słowa wydały im się niczym baśnie i nie uwierzyli im.
12 Then arose Peter, and ran unto the sepulchre; and stooping down, he beheld the linen clothes laid by themselves, and departed, wondering in himself at that which was come to pass.
Wtedy Piotr wstał i pobiegł do grobu. A gdy się nachylił, zobaczył płótna leżące osobno i odszedł, dziwiąc się temu, co się stało.
13 And, behold, two of them went that same day to a village called Emmaus, which was from Jerusalem [about] threescore furlongs.
A tego samego dnia dwaj z nich szli do wioski zwanej Emmaus, która była [oddalona] o sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy.
14 And they talked together of all these things which had happened.
I rozmawiali ze sobą o tym wszystkim, co się stało.
15 And it came to pass, that, while they communed [together] and reasoned, Jesus himself drew near, and went with them.
A gdy tak rozmawiali i wspólnie się zastanawiali, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi.
16 But their eyes were holden that they should not know him.
Lecz ich oczy były zakryte, żeby go nie poznali.
17 And he said unto them, What manner of communications [are] these that ye have one to another, as ye walk, and are sad?
I zapytał ich: Cóż to za rozmowy prowadzicie między sobą w drodze? [Dlaczego] jesteście smutni?
18 And the one of them, whose name was Cleopas, answering said unto him, Art thou only a stranger in Jerusalem, and hast not known the things which are come to pass there in these days?
A jeden [z nich], któremu było na imię Kleofas, odpowiedział mu: Czy jesteś tylko przychodniem w Jerozolimie i nie wiesz, co się tam w tych dniach stało?
19 And he said unto them, What things? And they said unto him, Concerning Jesus of Nazareth, which was a prophet mighty in deed and word before God and all the people:
I zapytał ich: O czym? A oni mu odpowiedzieli: O Jezusie z Nazaretu, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie przed Bogiem i całym ludem;
20 And how the chief priests and our rulers delivered him to be condemned to death, and have crucified him.
Jak naczelni kapłani i nasi przywódcy wydali go na śmierć i ukrzyżowali.
21 But we trusted that it had been he which should have redeemed Israel: and beside all this, to day is the third day since these things were done.
A my spodziewaliśmy się, że on odkupi Izraela. Lecz po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak to się stało.
22 Yea, and certain women also of our company made us astonished, which were early at the sepulchre;
Nadto niektóre z naszych kobiet zdumiały nas: były wcześnie rano przy grobie;
23 And when they found not his body, they came, saying, that they had also seen a vision of angels, which said that he was alive.
A nie znalazłszy jego ciała, przyszły, mówiąc, że miały widzenie aniołów, którzy powiedzieli, iż on żyje.
24 And certain of them which were with us went to the sepulchre, and found [it] even so as the women had said: but him they saw not.
Wówczas niektórzy z naszych poszli do grobu i zastali [wszystko] tak, jak mówiły kobiety, ale jego nie widzieli.
25 Then he said unto them, O fools, and slow of heart to believe all that the prophets have spoken:
Wtedy on powiedział do nich: O głupi i serca nieskorego do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy!
26 Ought not Christ to have suffered these things, and to enter into his glory?
Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć i wejść do swojej chwały?
27 And beginning at Moses and all the prophets, he expounded unto them in all the scriptures the things concerning himself.
I zaczynając od Mojżesza i wszystkich proroków, wykładał im, co było o nim [napisane] we wszystkich Pismach.
28 And they drew nigh unto the village, whither they went: and he made as though he would have gone further.
I zbliżyli się do wsi, do której szli, a on zachowywał się tak, jakby miał iść dalej.
29 But they constrained him, saying, Abide with us: for it is toward evening, and the day is far spent. And he went in to tarry with them.
Lecz oni go przymusili, mówiąc: Zostań z nami, bo zbliża się wieczór i dzień się już kończy. Wszedł więc, aby z nimi zostać.
30 And it came to pass, as he sat at meat with them, he took bread, and blessed [it], and brake, and gave to them.
A gdy siedział z nimi [za stołem], wziął chleb, pobłogosławił i łamiąc, podawał im.
31 And their eyes were opened, and they knew him; and he vanished out of their sight.
Wtedy otworzyły się im oczy i poznali go, lecz on zniknął im z oczu.
32 And they said one to another, Did not our heart burn within us, while he talked with us by the way, and while he opened to us the scriptures?
I mówili między sobą: Czy nasze serce nie pałało w nas, gdy rozmawiał z nami w drodze i otwierał nam Pisma?
33 And they rose up the same hour, and returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and them that were with them,
A wstawszy o tej godzinie, wrócili do Jerozolimy i zastali zgromadzonych jedenastu i tych, którzy z nimi [byli].
34 Saying, The Lord is risen indeed, and hath appeared to Simon.
Ci mówili: Pan naprawdę zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi.
35 And they told what things [were done] in the way, and how he was known of them in breaking of bread.
Oni zaś opowiedzieli, co się stało w drodze i jak go poznali przy łamaniu chleba.
36 And as they thus spake, Jesus himself stood in the midst of them, and saith unto them, Peace [be] unto you.
A gdy to mówili, sam Jezus stanął pośród nich i powiedział do nich: Pokój wam.
37 But they were terrified and affrighted, and supposed that they had seen a spirit.
A oni się zlękli i przestraszeni myśleli, że widzą ducha.
38 And he said unto them, Why are ye troubled? and why do thoughts arise in your hearts?
I zapytał ich: Czemu się boicie i czemu myśli budzą się w waszych sercach?
39 Behold my hands and my feet, that it is I myself: handle me, and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye see me have.
Popatrzcie na moje ręce i nogi, że to jestem ja. Dotknijcie mnie i zobaczcie, bo duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że ja mam.
40 And when he had thus spoken, he shewed them [his] hands and [his] feet.
Kiedy to powiedział, pokazał im ręce i nogi.
41 And while they yet believed not for joy, and wondered, he said unto them, Have ye here any meat?
Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i dziwili się, zapytał ich: Macie tu coś do jedzenia?
42 And they gave him a piece of a broiled fish, and of an honeycomb.
I podali mu kawałek pieczonej ryby i plaster miodu.
43 And he took [it], and did eat before them.
A on wziął i jadł przy nich.
44 And he said unto them, These [are] the words which I spake unto you, while I was yet with you, that all things must be fulfilled, which were written in the law of Moses, and [in] the prophets, and [in] the psalms, concerning me.
Potem powiedział do nich: To są słowa, które mówiłem do was, będąc jeszcze z wami, że musi się wypełnić wszystko, co jest o mnie napisane w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach.
45 Then opened he their understanding, that they might understand the scriptures,
Wtedy otworzył ich umysły, żeby rozumieli Pisma.
46 And said unto them, Thus it is written, and thus it behoved Christ to suffer, and to rise from the dead the third day:
I powiedział im: Tak jest napisane i tak Chrystus musiał cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;
47 And that repentance and remission of sins should be preached in his name among all nations, beginning at Jerusalem.
I w jego imieniu ma być głoszona pokuta i przebaczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy.
48 And ye are witnesses of these things.
A wy jesteście tego świadkami.
49 And, behold, I send the promise of my Father upon you: but tarry ye in the city of Jerusalem, until ye be endued with power from on high.
A oto ja ześlę na was obietnicę mego Ojca, a wy zostańcie w mieście Jerozolimie, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka.
50 And he led them out as far as to Bethany, and he lifted up his hands, and blessed them.
I wyprowadził ich aż do Betanii, a podniósłszy ręce, błogosławił ich.
51 And it came to pass, while he blessed them, he was parted from them, and carried up into heaven.
A gdy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony w górę do nieba.
52 And they worshipped him, and returned to Jerusalem with great joy:
A oni oddali mu pokłon i wrócili do Jerozolimy z wielką radością.
53 And were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
I byli zawsze w świątyni, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.

< Luke 24 >