Luke 16
1 And he said also unto his disciples, There was a certain rich man, which had a steward; and the same was accused unto him that he had wasted his goods.
ಅಪರಞ್ಚ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯೇಭ್ಯೋನ್ಯಾಮೇಕಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಾಮಾಸ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ಧನವತೋ ಮನುಷ್ಯಸ್ಯ ಗೃಹಕಾರ್ಯ್ಯಾಧೀಶೇ ಸಮ್ಪತ್ತೇರಪವ್ಯಯೇಽಪವಾದಿತೇ ಸತಿ
2 And he called him, and said unto him, How is it that I hear this of thee? give an account of thy stewardship; for thou mayest be no longer steward.
ತಸ್ಯ ಪ್ರಭುಸ್ತಮ್ ಆಹೂಯ ಜಗಾದ, ತ್ವಯಿ ಯಾಮಿಮಾಂ ಕಥಾಂ ಶೃಣೋಮಿ ಸಾ ಕೀದೃಶೀ? ತ್ವಂ ಗೃಹಕಾರ್ಯ್ಯಾಧೀಶಕರ್ಮ್ಮಣೋ ಗಣನಾಂ ದರ್ಶಯ ಗೃಹಕಾರ್ಯ್ಯಾಧೀಶಪದೇ ತ್ವಂ ನ ಸ್ಥಾಸ್ಯಸಿ|
3 Then the steward said within himself, What shall I do? for my lord taketh away from me the stewardship: I cannot dig; to beg I am ashamed.
ತದಾ ಸ ಗೃಹಕಾರ್ಯ್ಯಾಧೀಶೋ ಮನಸಾ ಚಿನ್ತಯಾಮಾಸ, ಪ್ರಭು ರ್ಯದಿ ಮಾಂ ಗೃಹಕಾರ್ಯ್ಯಾಧೀಶಪದಾದ್ ಭ್ರಂಶಯತಿ ತರ್ಹಿ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯೇಽಹಂ? ಮೃದಂ ಖನಿತುಂ ಮಮ ಶಕ್ತಿ ರ್ನಾಸ್ತಿ ಭಿಕ್ಷಿತುಞ್ಚ ಲಜ್ಜಿಷ್ಯೇಽಹಂ|
4 I am resolved what to do, that, when I am put out of the stewardship, they may receive me into their houses.
ಅತಏವ ಮಯಿ ಗೃಹಕಾರ್ಯ್ಯಾಧೀಶಪದಾತ್ ಚ್ಯುತೇ ಸತಿ ಯಥಾ ಲೋಕಾ ಮಹ್ಯಮ್ ಆಶ್ರಯಂ ದಾಸ್ಯನ್ತಿ ತದರ್ಥಂ ಯತ್ಕರ್ಮ್ಮ ಮಯಾ ಕರಣೀಯಂ ತನ್ ನಿರ್ಣೀಯತೇ|
5 So he called every one of his lord’s debtors [unto him], and said unto the first, How much owest thou unto my lord?
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ಸ್ವಪ್ರಭೋರೇಕೈಕಮ್ ಅಧಮರ್ಣಮ್ ಆಹೂಯ ಪ್ರಥಮಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ತ್ವತ್ತೋ ಮೇ ಪ್ರಭುಣಾ ಕತಿ ಪ್ರಾಪ್ಯಮ್?
6 And he said, An hundred measures of oil. And he said unto him, Take thy bill, and sit down quickly, and write fifty.
ತತಃ ಸ ಉವಾಚ, ಏಕಶತಾಢಕತೈಲಾನಿ; ತದಾ ಗೃಹಕಾರ್ಯ್ಯಾಧೀಶಃ ಪ್ರೋವಾಚ, ತವ ಪತ್ರಮಾನೀಯ ಶೀಘ್ರಮುಪವಿಶ್ಯ ತತ್ರ ಪಞ್ಚಾಶತಂ ಲಿಖ|
7 Then said he to another, And how much owest thou? And he said, An hundred measures of wheat. And he said unto him, Take thy bill, and write fourscore.
ಪಶ್ಚಾದನ್ಯಮೇಕಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ತ್ವತ್ತೋ ಮೇ ಪ್ರಭುಣಾ ಕತಿ ಪ್ರಾಪ್ಯಮ್? ತತಃ ಸೋವಾದೀದ್ ಏಕಶತಾಢಕಗೋಧೂಮಾಃ; ತದಾ ಸ ಕಥಯಾಮಾಸ, ತವ ಪತ್ರಮಾನೀಯ ಅಶೀತಿಂ ಲಿಖ|
8 And the lord commended the unjust steward, because he had done wisely: for the children of this world are in their generation wiser than the children of light. (aiōn g165)
ತೇನೈವ ಪ್ರಭುಸ್ತಮಯಥಾರ್ಥಕೃತಮ್ ಅಧೀಶಂ ತದ್ಬುದ್ಧಿನೈಪುಣ್ಯಾತ್ ಪ್ರಶಶಂಸ; ಇತ್ಥಂ ದೀಪ್ತಿರೂಪಸನ್ತಾನೇಭ್ಯ ಏತತ್ಸಂಸಾರಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾ ವರ್ತ್ತಮಾನಕಾಲೇಽಧಿಕಬುದ್ಧಿಮನ್ತೋ ಭವನ್ತಿ| (aiōn g165)
9 And I say unto you, Make to yourselves friends of the mammon of unrighteousness; that, when ye fail, they may receive you into everlasting habitations. (aiōnios g166)
ಅತೋ ವದಾಮಿ ಯೂಯಮಪ್ಯಯಥಾರ್ಥೇನ ಧನೇನ ಮಿತ್ರಾಣಿ ಲಭಧ್ವಂ ತತೋ ಯುಷ್ಮಾಸು ಪದಭ್ರಷ್ಟೇಷ್ವಪಿ ತಾನಿ ಚಿರಕಾಲಮ್ ಆಶ್ರಯಂ ದಾಸ್ಯನ್ತಿ| (aiōnios g166)
10 He that is faithful in that which is least is faithful also in much: and he that is unjust in the least is unjust also in much.
ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಕ್ಷುದ್ರೇ ಕಾರ್ಯ್ಯೇ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯೋ ಭವತಿ ಸ ಮಹತಿ ಕಾರ್ಯ್ಯೇಪಿ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯೋ ಭವತಿ, ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಕ್ಷುದ್ರೇ ಕಾರ್ಯ್ಯೇಽವಿಶ್ವಾಸ್ಯೋ ಭವತಿ ಸ ಮಹತಿ ಕಾರ್ಯ್ಯೇಪ್ಯವಿಶ್ವಾಸ್ಯೋ ಭವತಿ|
11 If therefore ye have not been faithful in the unrighteous mammon, who will commit to your trust the true [riches]?
ಅತಏವ ಅಯಥಾರ್ಥೇನ ಧನೇನ ಯದಿ ಯೂಯಮವಿಶ್ವಾಸ್ಯಾ ಜಾತಾಸ್ತರ್ಹಿ ಸತ್ಯಂ ಧನಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕರೇಷು ಕಃ ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ?
12 And if ye have not been faithful in that which is another man’s, who shall give you that which is your own?
ಯದಿ ಚ ಪರಧನೇನ ಯೂಯಮ್ ಅವಿಶ್ವಾಸ್ಯಾ ಭವಥ ತರ್ಹಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸ್ವಕೀಯಧನಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಕೋ ದಾಸ್ಯತಿ?
13 No servant can serve two masters: for either he will hate the one, and love the other; or else he will hold to the one, and despise the other. Ye cannot serve God and mammon.
ಕೋಪಿ ದಾಸ ಉಭೌ ಪ್ರಭೂ ಸೇವಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ, ಯತ ಏಕಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರೀಯಮಾಣೋಽನ್ಯಸ್ಮಿನ್ನಪ್ರೀಯತೇ ಯದ್ವಾ ಏಕಂ ಜನಂ ಸಮಾದೃತ್ಯ ತದನ್ಯಂ ತುಚ್ಛೀಕರೋತಿ ತದ್ವದ್ ಯೂಯಮಪಿ ಧನೇಶ್ವರೌ ಸೇವಿತುಂ ನ ಶಕ್ನುಥ|
14 And the Pharisees also, who were covetous, heard all these things: and they derided him.
ತದೈತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಕಥಾಃ ಶ್ರುತ್ವಾ ಲೋಭಿಫಿರೂಶಿನಸ್ತಮುಪಜಹಸುಃ|
15 And he said unto them, Ye are they which justify yourselves before men; but God knoweth your hearts: for that which is highly esteemed among men is abomination in the sight of God.
ತತಃ ಸ ಉವಾಚ, ಯೂಯಂ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ನಿಕಟೇ ಸ್ವಾನ್ ನಿರ್ದೋಷಾನ್ ದರ್ಶಯಥ ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅನ್ತಃಕರಣಾನೀಶ್ವರೋ ಜಾನಾತಿ, ಯತ್ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮ್ ಅತಿ ಪ್ರಶಂಸ್ಯಂ ತದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಘೃಣ್ಯಂ|
16 The law and the prophets [were] until John: since that time the kingdom of God is preached, and every man presseth into it.
ಯೋಹನ ಆಗಮನಪರ್ಯ್ಯನತಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪೇ ವ್ಯವಸ್ಥಾಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಂ ಲೇಖನಾನಿ ಚಾಸನ್ ತತಃ ಪ್ರಭೃತಿ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಃ ಪ್ರಚರತಿ, ಏಕೈಕೋ ಲೋಕಸ್ತನ್ಮಧ್ಯಂ ಯತ್ನೇನ ಪ್ರವಿಶತಿ ಚ|
17 And it is easier for heaven and earth to pass, than one tittle of the law to fail.
ವರಂ ನಭಸಃ ಪೃಥಿವ್ಯಾಶ್ಚ ಲೋಪೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಥಾಪಿ ವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾ ಏಕಬಿನ್ದೋರಪಿ ಲೋಪೋ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
18 Whosoever putteth away his wife, and marrieth another, committeth adultery: and whosoever marrieth her that is put away from [her] husband committeth adultery.
ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವೀಯಾಂ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಂ ವಿಹಾಯ ಸ್ತ್ರಿಯಮನ್ಯಾಂ ವಿವಹತಿ ಸ ಪರದಾರಾನ್ ಗಚ್ಛತಿ, ಯಶ್ಚ ತಾ ತ್ಯಕ್ತಾಂ ನಾರೀಂ ವಿವಹತಿ ಸೋಪಿ ಪರದಾರಾನ ಗಚ್ಛತಿ|
19 There was a certain rich man, which was clothed in purple and fine linen, and fared sumptuously every day:
ಏಕೋ ಧನೀ ಮನುಷ್ಯಃ ಶುಕ್ಲಾನಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣಿ ವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಪರ್ಯ್ಯದಧಾತ್ ಪ್ರತಿದಿನಂ ಪರಿತೋಷರೂಪೇಣಾಭುಂಕ್ತಾಪಿವಚ್ಚ|
20 And there was a certain beggar named Lazarus, which was laid at his gate, full of sores,
ಸರ್ವ್ವಾಙ್ಗೇ ಕ್ಷತಯುಕ್ತ ಇಲಿಯಾಸರನಾಮಾ ಕಶ್ಚಿದ್ ದರಿದ್ರಸ್ತಸ್ಯ ಧನವತೋ ಭೋಜನಪಾತ್ರಾತ್ ಪತಿತಮ್ ಉಚ್ಛಿಷ್ಟಂ ಭೋಕ್ತುಂ ವಾಞ್ಛನ್ ತಸ್ಯ ದ್ವಾರೇ ಪತಿತ್ವಾತಿಷ್ಠತ್;
21 And desiring to be fed with the crumbs which fell from the rich man’s table: moreover the dogs came and licked his sores.
ಅಥ ಶ್ವಾನ ಆಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ಕ್ಷತಾನ್ಯಲಿಹನ್|
22 And it came to pass, that the beggar died, and was carried by the angels into Abraham’s bosom: the rich man also died, and was buried;
ಕಿಯತ್ಕಾಲಾತ್ಪರಂ ಸ ದರಿದ್ರಃ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಜಹೌ; ತತಃ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಾಸ್ತಂ ನೀತ್ವಾ ಇಬ್ರಾಹೀಮಃ ಕ್ರೋಡ ಉಪವೇಶಯಾಮಾಸುಃ|
23 And in hell he lift up his eyes, being in torments, and seeth Abraham afar off, and Lazarus in his bosom. (Hadēs g86)
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ಧನವಾನಪಿ ಮಮಾರ, ತಂ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸುಶ್ಚ; ಕಿನ್ತು ಪರಲೋಕೇ ಸ ವೇದನಾಕುಲಃ ಸನ್ ಊರ್ದ್ಧ್ವಾಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಬಹುದೂರಾದ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮಂ ತತ್ಕ್ರೋಡ ಇಲಿಯಾಸರಞ್ಚ ವಿಲೋಕ್ಯ ರುವನ್ನುವಾಚ; (Hadēs g86)
24 And he cried and said, Father Abraham, have mercy on me, and send Lazarus, that he may dip the tip of his finger in water, and cool my tongue; for I am tormented in this flame.
ಹೇ ಪಿತರ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಅನುಗೃಹ್ಯ ಅಙ್ಗುಲ್ಯಗ್ರಭಾಗಂ ಜಲೇ ಮಜ್ಜಯಿತ್ವಾ ಮಮ ಜಿಹ್ವಾಂ ಶೀತಲಾಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಇಲಿಯಾಸರಂ ಪ್ರೇರಯ, ಯತೋ ವಹ್ನಿಶಿಖಾತೋಹಂ ವ್ಯಥಿತೋಸ್ಮಿ|
25 But Abraham said, Son, remember that thou in thy lifetime receivedst thy good things, and likewise Lazarus evil things: but now he is comforted, and thou art tormented.
ತದಾ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಪುತ್ರ ತ್ವಂ ಜೀವನ್ ಸಮ್ಪದಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್ ಇಲಿಯಾಸರಸ್ತು ವಿಪದಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್ ಏತತ್ ಸ್ಮರ, ಕಿನ್ತು ಸಮ್ಪ್ರತಿ ತಸ್ಯ ಸುಖಂ ತವ ಚ ದುಃಖಂ ಭವತಿ|
26 And beside all this, between us and you there is a great gulf fixed: so that they which would pass from hence to you cannot; neither can they pass to us, that [would come] from thence.
ಅಪರಮಪಿ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಞ್ಚ ಸ್ಥಾನಯೋ ರ್ಮಧ್ಯೇ ಮಹದ್ವಿಚ್ಛೇದೋಽಸ್ತಿ ತತ ಏತತ್ಸ್ಥಾನಸ್ಯ ಲೋಕಾಸ್ತತ್ ಸ್ಥಾನಂ ಯಾತುಂ ಯದ್ವಾ ತತ್ಸ್ಥಾನಸ್ಯ ಲೋಕಾ ಏತತ್ ಸ್ಥಾನಮಾಯಾತುಂ ನ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ|
27 Then he said, I pray thee therefore, father, that thou wouldest send him to my father’s house:
ತದಾ ಸ ಉಕ್ತವಾನ್, ಹೇ ಪಿತಸ್ತರ್ಹಿ ತ್ವಾಂ ನಿವೇದಯಾಮಿ ಮಮ ಪಿತು ರ್ಗೇಹೇ ಯೇ ಮಮ ಪಞ್ಚ ಭ್ರಾತರಃ ಸನ್ತಿ
28 For I have five brethren; that he may testify unto them, lest they also come into this place of torment.
ತೇ ಯಥೈತದ್ ಯಾತನಾಸ್ಥಾನಂ ನಾಯಾಸ್ಯನ್ತಿ ತಥಾ ಮನ್ತ್ರಣಾಂ ದಾತುಂ ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪಮ್ ಇಲಿಯಾಸರಂ ಪ್ರೇರಯ|
29 Abraham saith unto him, They have Moses and the prophets; let them hear them.
ತತ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಉವಾಚ, ಮೂಸಾಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಞ್ಚ ಪುಸ್ತಕಾನಿ ತೇಷಾಂ ನಿಕಟೇ ಸನ್ತಿ ತೇ ತದ್ವಚನಾನಿ ಮನ್ಯನ್ತಾಂ|
30 And he said, Nay, father Abraham: but if one went unto them from the dead, they will repent.
ತದಾ ಸ ನಿವೇದಯಾಮಾಸ, ಹೇ ಪಿತರ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ನ ತಥಾ, ಕಿನ್ತು ಯದಿ ಮೃತಲೋಕಾನಾಂ ಕಶ್ಚಿತ್ ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪಂ ಯಾತಿ ತರ್ಹಿ ತೇ ಮನಾಂಸಿ ವ್ಯಾಘೋಟಯಿಷ್ಯನ್ತಿ|
31 And he said unto him, If they hear not Moses and the prophets, neither will they be persuaded, though one rose from the dead.
ತತ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಜಗಾದ, ತೇ ಯದಿ ಮೂಸಾಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಞ್ಚ ವಚನಾನಿ ನ ಮನ್ಯನ್ತೇ ತರ್ಹಿ ಮೃತಲೋಕಾನಾಂ ಕಸ್ಮಿಂಶ್ಚಿದ್ ಉತ್ಥಿತೇಪಿ ತೇ ತಸ್ಯ ಮನ್ತ್ರಣಾಂ ನ ಮಂಸ್ಯನ್ತೇ|
