Jonah 3
1 And the word of the LORD came unto Jonah the second time, saying,
И сас о алав лэ РАЕСТАР каринг о Иона до дуйто:
2 Arise, go unto Nineveh, that great city, and preach unto it the preaching that I bid thee.
— Ущи, жа андо баро форо Ниневия тай роспхэн котэ о алав, саво Мэ дэм тути.
3 So Jonah arose, and went unto Nineveh, according to the word of the LORD. Now Nineveh was an exceeding great city of three days’ journey.
О Иона жыля па дром андэ Ниневия кадя, сар припхэндя лэсти о РАЙ. Э Ниневия сас баро форо кай о Дэл, соп тэ пэрэжал лэс анда екх риг андэ авэр, сас трэбуй пэ када трин дес.
4 And Jonah began to enter into the city a day’s journey, and he cried, and said, Yet forty days, and Nineveh shall be overthrown.
О Иона зажыля андо форо и ся о дес пхирэлас и роспхэнэлас лэ манушэнди: «Черэз э саранда деса о форо Ниневия авэла росшуто».
5 So the people of Nineveh believed God, and proclaimed a fast, and put on sackcloth, from the greatest of them even to the least of them.
Э мануша андэ Ниневия патяе лэ Дэвлэстерэ алавэнди. И саворэ вонэ, лэ цыкнэндар жы каринг э барэ, линэ нисо тэ на хан и тэ пэн, тай саворэ линэ пэр пэстэ лэ гонэстери йида.
6 For word came unto the king of Nineveh, and he arose from his throne, and he laid his robe from him, and covered [him] with sackcloth, and sat in ashes.
Кала дожыля о алав каринг о тхагар ла Ниневияко, вов ущиля па пэско троно, изля пар пэстэ э тхагарицко йида, ля пэр пэстэ лэ гонэстери йида тай бэшля по прахо.
7 And he caused [it] to be proclaimed and published through Nineveh by the decree of the king and his nobles, saying, Let neither man nor beast, herd nor flock, taste any thing: let them not feed, nor drink water:
Тунче о тхагар искрисардя лил и розбишалдя лэс па ся форо Ниневия. «Припхэнэн о тхагар и лэстерэ барэдэра: Мэк э мануша нисо на хан и на пэн. Кадя жэ и гуруня, бакрэ тай э бузнэ, тэ на пхирэн пай маля, тэ на хан и тэ на пэн.
8 But let man and beast be covered with sackcloth, and cry mightily unto God: yea, let them turn every one from his evil way, and from the violence that [is] in their hands.
Саворэ мануша тай сако хулаимос трэбуй тэ лэн пэр пэстэ лэ гонэстери йида. Мэк кажно анда ся зор мангэл лэ Дэвлэс. Мэк кажно обринпэ пэстерэ найлашэ дромэндар тай тэ на терэн холятерэ дила.
9 Who can tell [if] God will turn and repent, and turn away from his fierce anger, that we perish not?
Ко ганэн? Можэ, о Дэл улэла Пэсти холи, тай потынгоя амэн, тай на домэкэла тэ похасайвас.
10 And God saw their works, that they turned from their evil way; and God repented of the evil, that he had said that he would do unto them; and he did [it] not.
Сар о Дэл дикхля, кай вонэ парудилэ тай отжылэ пай пэсти бэзэхалэ дрома, тунче тынгосардя лэн и на бишалдя кодыя бида, сави пхэндя тэ бишалэл.
