< Job 39 >

1 Knowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? [or] canst thou mark when the hinds do calve?
रानशेळी कधी व्यायतात ते तुला माहीत आहे का? हरीणी आपल्या बछड्याला जन्म देताना तू पाहिले आहेस का?
2 Canst thou number the months [that] they fulfil? or knowest thou the time when they bring forth?
पहाडी बकरी आणि हरीणी किती महिने आपल्या पिलांना पोटात वाढवतात ते तुला माहीत आहे का? त्यांची जन्माला यायची वेळ कोणती ते तुला माहीत आहे का?
3 They bow themselves, they bring forth their young ones, they cast out their sorrows.
ते प्राणी लोळतात प्रसूतिवेदना सहन करतात आणि त्यांची पिल्ले जन्माला येतात.
4 Their young ones are in good liking, they grow up with corn; they go forth, and return not unto them.
ती बछडी शेतात मोठी होतात. नंतर ती सोडून जातात आणि पुन्हा कधीही परतून येत नाहीत.
5 Who hath sent out the wild ass free? or who hath loosed the bands of the wild ass?
रानटी गाढवांना कोणी सोडून दिले? त्यांची दोरी सोडून त्यांना कोणी मोकळे केले?
6 Whose house I have made the wilderness, and the barren land his dwellings.
ज्याला मी वाळवंटात घर दिले, मी त्यांना राहण्यासाठी क्षारभूमी दिली.
7 He scorneth the multitude of the city, neither regardeth he the crying of the driver.
गजबजलेल्या शहरांना हसतात (त्याला शहरातला गजबजाट आवडत नाही) आणि त्यांना कुठलाही मनुष्य आव घालू शकत नाही.
8 The range of the mountains [is] his pasture, and he searcheth after every green thing.
ते डोंगरात राहतात तेच त्यांचे कुरण आहे. ते आपले अन्न तिथेच शोधतात.
9 Will the unicorn be willing to serve thee, or abide by thy crib?
रानटी बैल तुझी सेवा करायला तयार होईल का? तो रात्री तुझ्या खळ्यावर राहील का?
10 Canst thou bind the unicorn with his band in the furrow? or will he harrow the valleys after thee?
१०दोरीने तुला रानटी बैलाला ताब्यात करता येईल काय? आणि तू त्यास तुझे शेत नांगरायला लावू शकशील का?
11 Wilt thou trust him, because his strength [is] great? or wilt thou leave thy labour to him?
११तो खूप बलवान असतो त्याच्यावर तू भरवसा ठेवशील काय, तू तुझे काम त्यांच्यानवर सोपवशील का?
12 Wilt thou believe him, that he will bring home thy seed, and gather [it into] thy barn?
१२तो तुझे धान्य शेतातून गोळा करेल आणि खळ्यात नेईल असा भरवसा तुला वाटतो का?
13 [Gavest thou] the goodly wings unto the peacocks? or wings and feathers unto the ostrich?
१३“शहामृगी आपले पंख आनंदाने फडफडवते परंतु तिला उडता येत नाही तिचे पंख आणि पिसे माया करायच्या कामी पडतात काय?
14 Which leaveth her eggs in the earth, and warmeth them in dust,
१४ती आपली अंडी जमिनीत घालते आणि ती वाळूत उबदार होतात.
15 And forgetteth that the foot may crush them, or that the wild beast may break them.
१५आपल्या अंड्यांवरुन कोणी चालत जाईल किंवा रानटी प्राणी ती फोडतील हे ती विसरते.
16 She is hardened against her young ones, as though [they were] not hers: her labour is in vain without fear;
१६ती आपल्या पिलांना सोडून जाते ती जणू स्वत: ची नाहीतच असे ती वागते. तिची पिल्ले मरण पावली तरी तिला त्याची पर्वा नसते काम निष्कळ झाल्याचे सुखदु: ख तिला नसते.
17 Because God hath deprived her of wisdom, neither hath he imparted to her understanding.
१७कारण मी देवाने तिला शहाणे केले नाही. आणि मीच तिला समज दिली नाही.
18 What time she lifteth up herself on high, she scorneth the horse and his rider.
१८परंतु ती जेव्हा पळण्यासाठी उठते तेव्हा ती घोड्याला आणि घोडेस्वाराला हसते,
19 Hast thou given the horse strength? hast thou clothed his neck with thunder?
१९तू घोड्याला त्याची शक्ती दिलीस का? तू त्याच्या मानेवर त्याची आयाळ ठेवलीस का?
20 Canst thou make him afraid as a grasshopper? the glory of his nostrils [is] terrible.
२०तू त्यास टोळाप्रमाणे लांब उडी मारायला सांगितलेस का? तो जोरात फुरफुरतो आणि लोक त्यास घाबरतात.
21 He paweth in the valley, and rejoiceth in [his] strength: he goeth on to meet the armed men.
२१तो बलवान आहे म्हणून आनंदात असतो. तो आपल्या खुराने जमीन उकरतो आणि धावत युध्दभूमीवर जातो.
22 He mocketh at fear, and is not affrighted; neither turneth he back from the sword.
२२तो भीतीला हसतो, तो कशालाही भीत नाही तो युध्दातून कधीही पळ काढीत नाही.
23 The quiver rattleth against him, the glittering spear and the shield.
२३सैनिकाचा भाता त्याच्या बाजूला हलत असतो त्याचा स्वार जे भाले आणि इतर शस्त्रे बाळगतो ते उन्हात चमकतात.
24 He swalloweth the ground with fierceness and rage: neither believeth he that [it is] the sound of the trumpet.
२४तो फार अनावर होतो. तो जमिनीवर जोरात धावतो तो जेव्हा रणशिंग फुंकलेले ऐकतो तेव्हा तो एका स्थळी स्थिर राहू शकत नाही.
25 He saith among the trumpets, Ha, ha; and he smelleth the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.
२५रणशिंग ऐकू येते तेव्हा घोडा घाई करतो. त्यास दुरुनही लढाईचा वास येतो. सेनापतींनी दिलेल्या आज्ञा आणि युध्दातले इतर अनेक आवाज त्यास ऐकू येतात.
26 Doth the hawk fly by thy wisdom, [and] stretch her wings toward the south?
२६तू ज्ञानाने तू ससाण्याला पंख पसरुन दक्षिणेकडे उडायला शिकवलेस का?
27 Doth the eagle mount up at thy command, and make her nest on high?
२७आकाशात गरुडाला उंच उडायला शिकवणारा तूच का? तूच त्यास त्याचे घरटे उंच पहाडावर बांधायला सांगितलेस का?
28 She dwelleth and abideth on the rock, upon the crag of the rock, and the strong place.
२८तो उंच सुळक्यावर राहतो तीच त्याची तटबंदी आहे
29 From thence she seeketh the prey, [and] her eyes behold afar off.
२९त्याच्या तटबंदीवरुन आपले भक्ष्य शोधतो. गरुडाला एवढ्या उंचीवरुन आपले भक्ष्य दिसू शकते.
30 Her young ones also suck up blood: and where the slain [are], there [is] she.
३०जेथे लोक मरण पावलेले असतात तेथे त्यांची पिल्ले रक्त पितात.”

< Job 39 >