Job 32
1 So these three men ceased to answer Job, because he [was] righteous in his own eyes.
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 Then was kindled the wrath of Elihu the son of Barachel the Buzite, of the kindred of Ram: against Job was his wrath kindled, because he justified himself rather than God.
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 Also against his three friends was his wrath kindled, because they had found no answer, and [yet] had condemned Job.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 Now Elihu had waited till Job had spoken, because they [were] elder than he.
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 When Elihu saw that [there was] no answer in the mouth of [these] three men, then his wrath was kindled.
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 And Elihu the son of Barachel the Buzite answered and said, I [am] young, and ye [are] very old; wherefore I was afraid, and durst not shew you mine opinion.
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 I said, Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 But [there is] a spirit in man: and the inspiration of the Almighty giveth them understanding.
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 Great men are not [always] wise: neither do the aged understand judgment.
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 Therefore I said, Hearken to me; I also will shew mine opinion.
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 Behold, I waited for your words; I gave ear to your reasons, whilst ye searched out what to say.
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 Yea, I attended unto you, and, behold, [there was] none of you that convinced Job, [or] that answered his words:
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 Lest ye should say, We have found out wisdom: God thrusteth him down, not man.
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 Now he hath not directed [his] words against me: neither will I answer him with your speeches.
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 They were amazed, they answered no more: they left off speaking.
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 When I had waited, (for they spake not, but stood still, [and] answered no more; )
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 [I said], I will answer also my part, I also will shew mine opinion.
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 For I am full of matter, the spirit within me constraineth me.
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 Behold, my belly [is] as wine [which] hath no vent; it is ready to burst like new bottles.
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 I will speak, that I may be refreshed: I will open my lips and answer.
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 Let me not, I pray you, accept any man’s person, neither let me give flattering titles unto man.
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 For I know not to give flattering titles; [in so doing] my maker would soon take me away.
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
