< Job 32 >

1 So these three men ceased to answer Job, because he [was] righteous in his own eyes.
A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
2 Then was kindled the wrath of Elihu the son of Barachel the Buzite, of the kindred of Ram: against Job was his wrath kindled, because he justified himself rather than God.
Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
3 Also against his three friends was his wrath kindled, because they had found no answer, and [yet] had condemned Job.
Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
4 Now Elihu had waited till Job had spoken, because they [were] elder than he.
Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
5 When Elihu saw that [there was] no answer in the mouth of [these] three men, then his wrath was kindled.
Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
6 And Elihu the son of Barachel the Buzite answered and said, I [am] young, and ye [are] very old; wherefore I was afraid, and durst not shew you mine opinion.
I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
7 I said, Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.
Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
8 But [there is] a spirit in man: and the inspiration of the Almighty giveth them understanding.
Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 Great men are not [always] wise: neither do the aged understand judgment.
Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
10 Therefore I said, Hearken to me; I also will shew mine opinion.
Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
11 Behold, I waited for your words; I gave ear to your reasons, whilst ye searched out what to say.
Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
12 Yea, I attended unto you, and, behold, [there was] none of you that convinced Job, [or] that answered his words:
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
13 Lest ye should say, We have found out wisdom: God thrusteth him down, not man.
Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
14 Now he hath not directed [his] words against me: neither will I answer him with your speeches.
Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
15 They were amazed, they answered no more: they left off speaking.
Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
16 When I had waited, (for they spake not, but stood still, [and] answered no more; )
Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
17 [I said], I will answer also my part, I also will shew mine opinion.
Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
18 For I am full of matter, the spirit within me constraineth me.
Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
19 Behold, my belly [is] as wine [which] hath no vent; it is ready to burst like new bottles.
Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
20 I will speak, that I may be refreshed: I will open my lips and answer.
Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
21 Let me not, I pray you, accept any man’s person, neither let me give flattering titles unto man.
Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
22 For I know not to give flattering titles; [in so doing] my maker would soon take me away.
Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.

< Job 32 >