Job 30
1 But now [they that are] younger than I have me in derision, whose fathers I would have disdained to have set with the dogs of my flock.
| «بەڵام ئێستا ئەوانەی لە من منداڵترن گاڵتەم پێ دەکەن، ئەوانەی بێزم نەدەهات باوکیان لەگەڵ سەگەکانی ناو ڕانەکەم دابنێم. |
2 Yea, whereto [might] the strength of their hands [profit] me, in whom old age was perished?
| دەبێت هێزی دەستیان چ سوودێکی بۆ من هەبێت؟ لەبەر ئەوەی سست بوون و لە کەڵک کەوتوون. |
3 For want and famine [they were] solitary; fleeing into the wilderness in former time desolate and waste.
| لە دەستکورتی و لە برسیێتیدا لەڕ بوون؛ بە شەو بەناو زەوی وشکدا دەگەڕان، کە وێران و کاول بوون. |
4 Who cut up mallows by the bushes, and juniper roots [for] their meat.
| ئەوانەی وشترالووک و گەڵایان لە دەوەنەکانەوە دەهێنا، ڕەگی دار گەز خۆراکیان بوو. |
5 They were driven forth from among [men], (they cried after them as [after] a thief; )
| لەنێو کۆمەڵەی خەڵک دەردەکران، هاواریان بەسەردا دەکردن وەک بەسەر دزدا هاوار بکەن. |
6 To dwell in the clifts of the valleys, [in] caves of the earth, and [in] the rocks.
| لەناو دۆڵە وشکەکان نیشتەجێ بوون، لە ئەشکەوت و لەناو تاشەبەردەکان. |
7 Among the bushes they brayed; under the nettles they were gathered together.
| لەنێو دەوەنەکان زەڕین و لەژێر گەزگەزەکان خۆیان مات کرد. |
8 [They were] children of fools, yea, children of base men: they were viler than the earth.
| نەوەی گێلی، هەروەها نەوەی ئەوانەی بێ ناو بوون، لە خاکەکە تێهەڵدراون. |
9 And now am I their song, yea, I am their byword.
| «بەڵام ئێستا ئەو گەنجانە بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن؛ پەندم بەسەردا دەڵێن. |
10 They abhor me, they flee far from me, and spare not to spit in my face.
| قێزم لێ دەکەنەوە، دوورەپەرێزیم لێ دەگرن؛ لە تفەکانیان ڕووی من ناپارێزن. |
11 Because he hath loosed my cord, and afflicted me, they have also let loose the bridle before me.
| خودا پەتی کەوانەکەی منی بەرداوە و منی چەماندووەتەوە، جڵەوی لغاوەکەم بەدەستیانەوەیە، |
12 Upon [my] right [hand] rise the youth; they push away my feet, and they raise up against me the ways of their destruction.
| لەلای ڕاستم گەنجە لاسارەکان هێرش دەکەنە سەرم، پاشقولم لێ دەگرن و سەنگەر لە دژی من لێ دەدەن. |
13 They mar my path, they set forward my calamity, they have no helper.
| ڕێگاکانم لێ تێکدەدەن، بۆ ژێرکەوتنم هاوکاری یەکتر دەکەن، کەس نییە پشتگیری من بکات. |
14 They came [upon me] as a wide breaking in [of waters: ] in the desolation they rolled themselves [upon me].
| ئەوان دێن هەروەک لە کەلێنێکی فراوانەوە بێن، لەژێر وێرانیەوە خلۆر دەبنەوە. |
15 Terrors are turned upon me: they pursue my soul as the wind: and my welfare passeth away as a cloud.
| نەهامەتی بەسەرمدا وەرگەڕا، هەروەکو با ڕێزی منی برد، ئاسوودەییم وەک هەور تێپەڕی. |
16 And now my soul is poured out upon me; the days of affliction have taken hold upon me.
| «بە هێواشی ژیانم بەرە و کۆتایی دەچێت، کەوتمە ڕۆژانی زەلیلییەوە. |
17 My bones are pierced in me in the night season: and my sinews take no rest.
| شەوگار ئێسکەکانم لەناومدا کلۆر دەکات، ئازارەکانم پشوو نادەن. |
18 By the great force [of my disease] is my garment changed: it bindeth me about as the collar of my coat.
| خودا بە زۆری هێزەکەی منی بە جلەکانم گرت و شێوەی گۆڕیم، وەک یەخەی کراسەکەم، منی پێچایەوە. |
19 He hath cast me into the mire, and I am become like dust and ashes.
| فڕێیدامە ناو قوڕەوە، ڕەنگی خۆڵ و خۆڵەمێشم لێ نیشت. |
20 I cry unto thee, and thou dost not hear me: I stand up, and thou regardest me [not].
| «ئەی خودا هاوارت بۆ دەهێنم و وەڵامم نادەیتەوە؛ ڕادەوەستم و ئاوڕم لێ نادەیتەوە. |
21 Thou art become cruel to me: with thy strong hand thou opposest thyself against me.
| لەگەڵ مندا توند دەجوڵێیتەوە، بە توانای دەستەکانت دژایەتیم دەکەیت. |
22 Thou liftest me up to the wind; thou causest me to ride [upon it], and dissolvest my substance.
| دەمڕفێنیت و دەمدەیتە دەست ڕەشەبا؛ فڕێمدەدەیتە ناو زریانەوە. |
23 For I know [that] thou wilt bring me [to] death, and [to] the house appointed for all living.
| دەزانم بۆ مردن دەمگەڕێنیتەوە، بۆ ماڵی چاوەڕوانکراوی هەموو زیندووێک. |
24 Howbeit he will not stretch out [his] hand to the grave, though they cry in his destruction.
| «بێگومان کەس دەستدرێژی ناکاتە سەر مرۆڤێکی تێکشکاو، کاتێک لە تەنگانەیدا هاوار دەکات. |
25 Did not I weep for him that was in trouble? was [not] my soul grieved for the poor?
| ئایا بۆ لێقەوماوان نەگریام؟ ئایا بۆ نەدار گیانم خەمبار نەبوو؟ |
26 When I looked for good, then evil came [unto me: ] and when I waited for light, there came darkness.
| لەگەڵ ئەوەشدا، کە ئاواتەخوازی چاکە بووم، خراپە هات؛ چاوەڕوانی ڕووناکی بووم، تاریکی هات. |
27 My bowels boiled, and rested not: the days of affliction prevented me.
| هەناوم گڕی گرتووە و ناوەستێت، ڕۆژانی زەلیلی بەرەوپیرم دێن. |
28 I went mourning without the sun: I stood up, [and] I cried in the congregation.
| ڕەش هەڵگەڕام بەڵام بەبێ خۆر؛ لەناو کۆمەڵ هەستام هاوارم کرد. |
29 I am a brother to dragons, and a companion to owls.
| بووم بە برای چەقەڵەکان و هاوڕێی کوندەپەپووەکان. |
30 My skin is black upon me, and my bones are burned with heat.
| پێستم ڕەش و هەڵوەری لەبەرم، لەشم لەبەر تایەکی توند دەسووتێت. |
31 My harp also is [turned] to mourning, and my organ into the voice of them that weep.
| قیسارەکەم بۆ لاوانەوەیە و شمشاڵەکەم بۆ دەنگی گریاوەکانە. |
