Job 20
1 Then answered Zophar the Naamathite, and said,
Unya mitubag si Zofar nga Naamatihanon ug miingon,
2 Therefore do my thoughts cause me to answer, and for [this] I make haste.
“Paspas ako makatubag tungod sa kabalaka nga anaa sa akong mga hunahuna.
3 I have heard the check of my reproach, and the spirit of my understanding causeth me to answer.
Naulawan ako tungod sa akong nadungog nga pagbadlong gikan kanimo, apan ang espiritu nga labaw pa sa akong panabot nagatubag kanako.
4 Knowest thou [not] this of old, since man was placed upon earth,
Wala ka ba nasayod niini nga kamatuoran nga gikan sa karaang kapanahonan, sa dihang gibutang sa Dios ang tawo sa kalibotan:
5 That the triumphing of the wicked [is] short, and the joy of the hypocrite [but] for a moment?
hamubo lamang ang kadaogan sa tawong daotan, ug hamubo lamang ang kalipay sa tawo nga walay dios?
6 Though his excellency mount up to the heavens, and his head reach unto the clouds;
Bisan tuod ang iyang katas-on mosangko hangtod sa kalangitan, ug ang iyang ulo mosangko sa kapanganoran,
7 [Yet] he shall perish for ever like his own dung: they which have seen him shall say, Where [is] he?
apan ang maong tawo mahanaw gayod sama sa iyang kaugalingong hugaw; kadtong nakakita kaniya moingon, 'Hain naman siya?'
8 He shall fly away as a dream, and shall not be found: yea, he shall be chased away as a vision of the night.
Mahanaw siya sama sa damgo ug dili na makaplagan; sa pagkatinuod, gukdon siya sama sa panan-awon sa kagabhion.
9 The eye also [which] saw him shall [see him] no more; neither shall his place any more behold him.
Dili na makakita kaniya pag-usab ang mata nga nakakita kaniya; ug ang iyang dapit dili na makakita kaniya.
10 His children shall seek to please the poor, and his hands shall restore their goods.
Mangayog pasaylo ang iyang mga anak ngadto sa mga tawong kabos; ibalik niyag hatag ang iyang bahandi pinaagi sa iyang kamot.
11 His bones are full [of the sin] of his youth, which shall lie down with him in the dust.
Puno ang iyang kabukogan sa kusog sa pagkabatan-on, apan mohigda kini uban kaniya sa abog.
12 Though wickedness be sweet in his mouth, [though] he hide it under his tongue;
Bisan tuod tam-is ang kadaotan sa iyang baba, bisan tuod ug gitago niya kini ilalom sa iyang dila,
13 [Though] he spare it, and forsake it not; but keep it still within his mouth:
bisan ug gipundo niya kini ug gitipigan sa iyang baba—
14 [Yet] his meat in his bowels is turned, [it is] the gall of asps within him.
ang pagkaon sa iyang tinai mahimong pait; mahimo kining lala sa bitin sa iyang kinasuloran.
15 He hath swallowed down riches, and he shall vomit them up again: God shall cast them out of his belly.
Tunlon niya ang bahandi, apan isuka gihapon niya kini pag-usab; pagawson kini sa Dios gikan sa iyang tiyan.
16 He shall suck the poison of asps: the viper’s tongue shall slay him.
Suyupon niya ang lala sa bitin; ang dila sa bitin maoy makapatay kaniya.
17 He shall not see the rivers, the floods, the brooks of honey and butter.
Dili na siya makapahimulos sa mga sapa, ang paghaganas sa dugos ug sa mantikilya.
18 That which he laboured for shall he restore, and shall not swallow [it] down: according to [his] substance [shall] the restitution [be], and he shall not rejoice [therein].
Ibalik niya ang bunga sa iyang paghago apan dili na siya makakaon niini; dili na siya makapahimulos sa bahandi nga halin sa iyang negosyo.
19 Because he hath oppressed [and] hath forsaken the poor; [because] he hath violently taken away an house which he builded not;
Tungod kay gidaogdaog ug gipasagdan niya ang mga tawong kabos; mapugsanon niya nga giilog ang mga balay nga dili siya ang nagtukod.
20 Surely he shall not feel quietness in his belly, he shall not save of that which he desired.
Tungod kay wala siya makasinati sa katagbawan, dili niya matipigan ang bisan unsang mga butang nga makapalipay kaniya.
21 There shall none of his meat be left; therefore shall no man look for his goods.
Walay laing nahibilin nga wala niya gilamoy; nagpasabot nga dili molungtad ang iyang pagkaadunahan.
22 In the fulness of his sufficiency he shall be in straits: every hand of the wicked shall come upon him.
Mahulog siya sa kagubot tungod sa kadagaya sa iyang bahandi; moduol kaniya ang mga kamot sa tanan nga anaa sa kawalad-on.
23 [When] he is about to fill his belly, [God] shall cast the fury of his wrath upon him, and shall rain [it] upon him while he is eating.
Sa dihang busgon na niya ang iyang tiyan, ilabay sa Dios ang kabangis sa iyang kasuko ngadto kaniya; paulanan siya niini sa Dios samtang gakaon siya.
24 He shall flee from the iron weapon, [and] the bow of steel shall strike him through.
Bisan tuod ug kanang tawhana mopalayo gikan nianang puthaw nga hinagiban, ang bronsi nga pana moigo kaniya.
25 It is drawn, and cometh out of the body; yea, the glittering sword cometh out of his gall: terrors [are] upon him.
Motaop ang pana sa iyang likod ug molapos sa pikas; sa pagkatinuod, moigo gayod sa iyang atay ang sinaw nga hait niini; ang pagkalisang moabot kaniya.
26 All darkness [shall be] hid in his secret places: a fire not blown shall consume him; it shall go ill with him that is left in his tabernacle.
Nakatagana ang hingpit nga kangitngit alang sa iyang mga bahandi; molamoy kaniya ang kalayo nga dili matayhop; lamoyon niini ang bisan unsa nga nahibilin sa iyang tolda.
27 The heaven shall reveal his iniquity; and the earth shall rise up against him.
Ibutyag sa kalangitan ang iyang kasal-anan, ug makigbatok kaniya ang yuta ingon nga saksi.
28 The increase of his house shall depart, [and his goods] shall flow away in the day of his wrath.
Mawagtang ang bahandi sa iyang balay; maanod ang iyang kabtangan sa adlaw sa kasuko sa Dios.
29 This [is] the portion of a wicked man from God, and the heritage appointed unto him by God.
Mao kini ang bahin sa tawong daotan gikan sa Dios, ang kabilin nga gitagana kaniya sa Dios.”
