< Job 19 >

1 Then Job answered and said,
ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:
2 How long will ye vex my soul, and break me in pieces with words?
«هەتا کەی گیانم ئازار دەدەن و بە قسە وردم دەکەن؟
3 These ten times have ye reproached me: ye are not ashamed [that] ye make yourselves strange to me.
ئەمە دەیەم جارە ڕیسوام دەکەن، بەبێ شەرمی هێرشتان کردە سەرم.
4 And be it indeed [that] I have erred, mine error remaineth with myself.
گریمان بە ڕاستی گومڕا بووم، گومڕاییەکەم بەسەر خۆم دەشکێتەوە.
5 If indeed ye will magnify [yourselves] against me, and plead against me my reproach:
ئەگەر بەڕاستی ئێوە خۆتان لە من بە گەورەتر دادەنێن و شەرمەزارییەکەی من لە دژی خۆم بەکاردەهێنن،
6 Know now that God hath overthrown me, and hath compassed me with his net.
ئەوا با لەلاتان زانراو بێت، خودا خۆی منی خوار کردووەتەوە و تۆڕەکەی بەدەورمدا ڕاکێشا.
7 Behold, I cry out of wrong, but I am not heard: I cry aloud, but [there is] no judgment.
«هەرچەندە لەبەر ستەم هاوار دەکەم، بەڵام وەڵامم نادرێتەوە، هاوار دەهێنم، بەڵام دادپەروەری نییە.
8 He hath fenced up my way that I cannot pass, and he hath set darkness in my paths.
ڕێی لێ گرتم و ناپەڕمەوە، تاریکی خستووەتە سەر ڕێڕەوم.
9 He hath stripped me of my glory, and taken the crown [from] my head.
شکۆمەندییەکەمی لێم داماڵی و تاجەکەی سەرمی لێکردەوە.
10 He hath destroyed me on every side, and I am gone: and mine hope hath he removed like a tree.
لە هەموو لایەکەوە منی ڕووخاند تاوەکو نەمێنم و هیوای منی وەک دار هەڵکەند.
11 He hath also kindled his wrath against me, and he counteth me unto him as [one of] his enemies.
تووڕەیی خۆی بەسەرمدا داگیرساند و بە دوژمنی خۆی دانام.
12 His troops come together, and raise up their way against me, and encamp round about my tabernacle.
پەلاماردەرەکانی پێکەوە هاتن و سەنگەریان لە دژی من لێدا و لە دەوری چادرەکەم خۆیان دامەزراند.
13 He hath put my brethren far from me, and mine acquaintance are verily estranged from me.
«کەسوکاری منی لێم دوورخستەوە و ناسیاوەکانم لێم بوون بە بێگانە.
14 My kinsfolk have failed, and my familiar friends have forgotten me.
خزمەکانم وازیان لێ هێنام و ئەوانەی منیان ناسی لەبیریان کردم.
15 They that dwell in mine house, and my maids, count me for a stranger: I am an alien in their sight.
میوان و کارەکەرەکانم وەک بیانی دایاننام، وەک نامۆیەک مامەڵەم لەگەڵ دەکەن.
16 I called my servant, and he gave [me] no answer; I intreated him with my mouth.
بانگی خزمەتکارەکەی خۆمم کرد بەڵام وەڵامی نەدایەوە، هەرچەندە بە دەمی خۆم لێی پاڕامەوە.
17 My breath is strange to my wife, though I intreated for the children’s [sake] of mine own body.
بۆنم ناخۆش بووە لەلای ژنەکەم و قێزەونم لەلای جگەرگۆشەکانم.
18 Yea, young children despised me; I arose, and they spake against me.
تەنانەت منداڵانیش سووکایەتییان پێکردم، کە هەستم، باسی من دەکەن.
19 All my inward friends abhorred me: and they whom I loved are turned against me.
هەموو دۆستەکانم ڕقیان لێم بووەوە و ئەوانەی خۆشم دەویستن لە دژم هەڵگەڕانەوە.
20 My bone cleaveth to my skin and to my flesh, and I am escaped with the skin of my teeth.
ئێسکم بە پێست و گۆشتمەوە نووساوە و بە خۆم و پووکمەوە دەرباز بووم.
21 Have pity upon me, have pity upon me, O ye my friends; for the hand of God hath touched me.
«بەزەییتان پێم بێتەوە، بەزەییتان پێم بێتەوە ئەی هاوڕێیان، چونکە دەستی خودا لێی داوم.
22 Why do ye persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
بۆچی ئێوەش وەک خودا ڕاوم دەنێن؟ لە گۆشتم تێر نابن؟
23 Oh that my words were now written! oh that they were printed in a book!
«خۆزگە وشەکانم دەنووسرانەوە، خۆزگە لەناو تۆمارێکدا وێنەیان دەکێشرا،
24 That they were graven with an iron pen and lead in the rock for ever!
خۆزگە بە پێنووسی ئاسن لەسەر قورقوشم دەنووسران یان بۆ هەتاهەتایە لەسەر بەرد هەڵدەکۆڵران.
25 For I know [that] my redeemer liveth, and [that] he shall stand at the latter [day] upon the earth:
بەڵام من زانیم ئەوەی کە دەمکڕێتەوە زیندووە و لە کۆتاییدا لەسەر زەوی ڕاست دەبێتەوە.
26 And [though] after my skin [worms] destroy this [body], yet in my flesh shall I see God:
پاش ئەوەی ئەم پێستەم لەناودەچێت، هەر لە جەستەی خۆم خودا دەبینم.
27 Whom I shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another; [though] my reins be consumed within me.
ئەوەی من بۆ خۆم دەیبینم و چاوەکانم تەماشا دەکەن، نەک یەکێکی دیکە، لە ناخمەوە تامەزرۆی ئەوەم!
28 But ye should say, Why persecute we him, seeing the root of the matter is found in me?
«ئەگەر ئێوە دەڵێن:”چەند ڕاوی دەنێین، چونکە ڕەگی کێشەکە لەلای ئەوە،“
29 Be ye afraid of the sword: for wrath [bringeth] the punishments of the sword, that ye may know [there is] a judgment.
لە خۆتان بترسن لە ڕووی شمشێر، چونکە تووڕەیی سزای شمشێر دەهێنێت، ئیتر دەزانن کە دادوەری هەیە.»

< Job 19 >