Job 19
1 Then Job answered and said,
Əyyub belə cavab verdi:
2 How long will ye vex my soul, and break me in pieces with words?
«Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
3 These ten times have ye reproached me: ye are not ashamed [that] ye make yourselves strange to me.
On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
4 And be it indeed [that] I have erred, mine error remaineth with myself.
Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
5 If indeed ye will magnify [yourselves] against me, and plead against me my reproach:
Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
6 Know now that God hath overthrown me, and hath compassed me with his net.
Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
7 Behold, I cry out of wrong, but I am not heard: I cry aloud, but [there is] no judgment.
Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
8 He hath fenced up my way that I cannot pass, and he hath set darkness in my paths.
Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
9 He hath stripped me of my glory, and taken the crown [from] my head.
Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
10 He hath destroyed me on every side, and I am gone: and mine hope hath he removed like a tree.
O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
11 He hath also kindled his wrath against me, and he counteth me unto him as [one of] his enemies.
Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
12 His troops come together, and raise up their way against me, and encamp round about my tabernacle.
Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
13 He hath put my brethren far from me, and mine acquaintance are verily estranged from me.
Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
14 My kinsfolk have failed, and my familiar friends have forgotten me.
Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
15 They that dwell in mine house, and my maids, count me for a stranger: I am an alien in their sight.
Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
16 I called my servant, and he gave [me] no answer; I intreated him with my mouth.
Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
17 My breath is strange to my wife, though I intreated for the children’s [sake] of mine own body.
Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
18 Yea, young children despised me; I arose, and they spake against me.
Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
19 All my inward friends abhorred me: and they whom I loved are turned against me.
Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
20 My bone cleaveth to my skin and to my flesh, and I am escaped with the skin of my teeth.
Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
21 Have pity upon me, have pity upon me, O ye my friends; for the hand of God hath touched me.
Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
22 Why do ye persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
23 Oh that my words were now written! oh that they were printed in a book!
Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
24 That they were graven with an iron pen and lead in the rock for ever!
Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
25 For I know [that] my redeemer liveth, and [that] he shall stand at the latter [day] upon the earth:
Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
26 And [though] after my skin [worms] destroy this [body], yet in my flesh shall I see God:
Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
27 Whom I shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another; [though] my reins be consumed within me.
Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
28 But ye should say, Why persecute we him, seeing the root of the matter is found in me?
Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
29 Be ye afraid of the sword: for wrath [bringeth] the punishments of the sword, that ye may know [there is] a judgment.
Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
