Job 15
1 Then answered Eliphaz the Temanite, and said,
Теманлиқ Елифаз буниңға җававән мундақ деди: —
2 Should a wise man utter vain knowledge, and fill his belly with the east wind?
Данишмән кишиниң қуруқ шамалдәк сәпсәтә билән җавап бериши тоғриму? [Данишмән] қосиғини иссиқ мәшриқ шамили билән тойғузса боламду?
3 Should he reason with unprofitable talk? or with speeches wherewith he can do no good?
Пайдисиз сөзләр билән, Тайини йоқ гәпләр билән муназирилишиши мувапиқму?
4 Yea, thou castest off fear, and restrainest prayer before God.
Бәрһәқ, сән иман-ихласни йоқ қиливәтмәкчисән, Худаниң алдида дуа-истиқамәткә тосалғу болисән.
5 For thy mouth uttereth thine iniquity, and thou choosest the tongue of the crafty.
Чүнки қәбиһлигиң ағзиңға сөз салиду, Сән мәккарларниң тилини таллап қоллинисән.
6 Thine own mouth condemneth thee, and not I: yea, thine own lips testify against thee.
Мән әмәс, бәлки өз ағзиң өзүңниң гунайиңни бекитиду, Өз ләвлириң саңа қарши гувалиқ бериду.
7 [Art] thou the first man [that] was born? or wast thou made before the hills?
Сән инсанлар ичидә тунҗа болуп туғулғанму? Сән тағ-даванлардин авал апиридә болғанму?
8 Hast thou heard the secret of God? and dost thou restrain wisdom to thyself?
Тәңриниң мәхпий кеңишини аңлап кәлгәнмусән? Даналиқ сән биләнла чәклинәмду?
9 What knowest thou, that we know not? [what] understandest thou, which [is] not in us?
Сән билгәнләрни бизниң билмәйдиғанлиримиз барму? Сән чүшәнгәнни бизниң чүшәнмәйдиғинимиз барму?
10 With us [are] both the grayheaded and very aged men, much elder than thy father.
Ақсақаллар һәм қерилар бизниң тәрипимиздә туриду, Улар сениң атаңдинму яшта чоңдур.
11 [Are] the consolations of God small with thee? is there any secret thing with thee?
Тәңриниң тәсәллилири, Йәни саңа мулайимлиқ билән ейтқан мошу сөз сән үчүн азлиқ қиламду?
12 Why doth thine heart carry thee away? and what do thy eyes wink at,
Немишкә көңүлниң кәйнигә кирип кетисән? Көзүңни немигә пақиритисән?
13 That thou turnest thy spirit against God, and lettest [such] words go out of thy mouth?
Шундақ қилип сән роһуңни Тәңригә қарши турғуздуң, Еғизиңдин шундақ сөзләрниң чиқишиға йол қоюватисән!
14 What [is] man, that he should be clean? and [he which is] born of a woman, that he should be righteous?
Инсан немә еди? Өз-өзини паклалиғидәк? Анидин туғулған адәм балиси немә еди? Һәққаний болалиғидәк?
15 Behold, he putteth no trust in his saints; yea, the heavens are not clean in his sight.
Қара, [Худа] Өз муқәддәслиригиму ишәнмигән йәрдә, Асманларму униң нәзиридә пак болмиған йәрдә,
16 How much more abominable and filthy [is] man, which drinketh iniquity like water?
Жиркинчлик болған, сесип кәткән, Қәбиһликни су ичкәндәк ичидиған инсан балиси зади қандақ болар?
17 I will shew thee, hear me; and that [which] I have seen I will declare;
Мән саңа көрситәй, маңа қулақ сал; Көзүм көргәнни баян қилмақчимән.
18 Which wise men have told from their fathers, and have not hid [it: ]
Данишмәнләр ата-бовилиридин буларни аңлиған, Йошурмай буларни баян қилған: —
19 Unto whom alone the earth was given, and no stranger passed among them.
(Пәқәт шуларғила, [йәни ата-бовилириғила] йәр-зимин тапшурулған еди, Уларниң арисидин ят адәм өтүшкә петиналмайтти)
20 The wicked man travaileth with pain all [his] days, and the number of years is hidden to the oppressor.
— Рәзил адәм барлиқ күнлиридә азаплиниду, Залим кишигә жиллар санақлиқла бекитилгәндур.
21 A dreadful sound [is] in his ears: in prosperity the destroyer shall come upon him.
Униң қулиқиға вәһимиләрниң авази кириду, Баяшатлиғида булаңчи униң устигә бесип чүшиду.
22 He believeth not that he shall return out of darkness, and he is waited for of the sword.
Қараңғулуқтин қутулушқа униң көзи йәтмәйду, У қилич билән чепилишқа сақланғандур.
23 He wandereth abroad for bread, [saying], Where [is it]? he knoweth that the day of darkness is ready at his hand.
У аш издәп: «Зади нәдин тепилар?» дәп йолда тенәп жүриду, У зулмәт күниниң униңға йеқинлашқанлиғини билиду.
24 Trouble and anguish shall make him afraid; they shall prevail against him, as a king ready to the battle.
Дәрд-әләм һәм азап униңға вәһимә қилиду, Һуҗумға тәйяр болған падишадәк униң үстидин ғәлибә қилиду.
25 For he stretcheth out his hand against God, and strengtheneth himself against the Almighty.
Чүнки у Тәңригә қарши қолини көтәргән, Һәммигә қадирға күч көрсәтмәкчи болған,
26 He runneth upon him, [even] on [his] neck, upon the thick bosses of his bucklers:
Шуңа у бойнини қаттиқ қилип, Көп қәвәтлик қалқанни көтирип униңға қарап етилиду.
27 Because he covereth his face with his fatness, and maketh collops of fat on [his] flanks.
Йүзини яғ басқан болсиму, Беқинлири сәмрәп кәткән болсиму,
28 And he dwelleth in desolate cities, [and] in houses which no man inhabiteth, which are ready to become heaps.
У харабә шәһәрләрдә, Адәм қонғуси кәлмәйдиған, Кесәк дүвилири болушқа бекитилгән өйләрдә яшайду;
29 He shall not be rich, neither shall his substance continue, neither shall he prolong the perfection thereof upon the earth.
У һеч бейимайду, Униң мал-мүлки болса үзүлүп қалиду, Униң тәәллуқатлири зимин үстидә кеңәймәйду.
30 He shall not depart out of darkness; the flame shall dry up his branches, and by the breath of his mouth shall he go away.
У қараңғулуқтин қечип қутулалмайду, Ялқун униң шахлирини көйдүрүп қурутиду, [Худаниң] бир нәпәси билән у [дуниядин] кетиду.
31 Let not him that is deceived trust in vanity: for vanity shall be his recompence.
У сахтилиққа таянмисун! У алдинип кәткән, шуңа сахтилиқниң өзи униң инъами болиду;
32 It shall be accomplished before his time, and his branch shall not be green.
Униң күни техи тошмай турупла, Униң шехи техи көкирип болмайла, бу ишлар әмәлгә ашурулиду.
33 He shall shake off his unripe grape as the vine, and shall cast off his flower as the olive.
Үзүм тели силкинип, тоң үзүмләр чүшүрүветилгәндәк, Зәйтун дәриғиниң чечиги ечилипла төкүлүп кәткәндәк болиду.
34 For the congregation of hypocrites [shall be] desolate, and fire shall consume the tabernacles of bribery.
Чүнки ипласларниң җәмәти туғмас болиду, От пара йегәнләрниң чедирлирини көйдүриветиду.
35 They conceive mischief, and bring forth vanity, and their belly prepareth deceit.
[Бирақ] улар [һәрдайим] яманлиқни ойлап, қәбиһлик туғдуриду, Көңлидә һаман һейлә-микир тәйярлайду.
