< Jeremiah 20 >
1 Now Pashur the son of Immer the priest, who [was] also chief governor in the house of the LORD, heard that Jeremiah prophesied these things.
Si Pashur ang anak nga lalaki ni Imer nga pari—nga maoy pangulo sa opisyal—nakadungog nga nanagna si Jeremias niining mga pulonga atubangan sa balay ni Yahweh.
2 Then Pashur smote Jeremiah the prophet, and put him in the stocks that [were] in the high gate of Benjamin, which [was] by the house of the LORD.
Busa gikulata ni Pashur si Jeremias nga propeta ug unya giposasan siya nga anaa sa Taas nga Ganghaan sa Benjamin didto sa balay ni Yahweh.
3 And it came to pass on the morrow, that Pashur brought forth Jeremiah out of the stocks. Then said Jeremiah unto him, The LORD hath not called thy name Pashur, but Magor-missabib.
Nahitabo sa pagkaugma nga gipagawas ni Pashur si Jeremias ug gitanggal ang iyang mga posas. Unya miingon si Jeremias kaniya, “Wala tawga ni Yahweh nga Pashur ang imong ngalan, apan ikaw si Magor Missabib.
4 For thus saith the LORD, Behold, I will make thee a terror to thyself, and to all thy friends: and they shall fall by the sword of their enemies, and thine eyes shall behold [it: ] and I will give all Judah into the hand of the king of Babylon, and he shall carry them captive into Babylon, and shall slay them with the sword.
Kay miingon si Yahweh niini, 'Tan-awa, himoon ko ikaw nga butang nga makahahadlok, ikaw ug ang tanan nimong mga hinigugma, kay mangalaglag sila pinaagi sa espada sa ilang mga kaaway ug makita mo kini. Ihatag ko ang tibuok Juda ngadto sa kamot sa hari sa Babilonia. Mahimo silang mga binihag didto sa Babilonia o sulongon sila pinaagi sa espada.
5 Moreover I will deliver all the strength of this city, and all the labours thereof, and all the precious things thereof, and all the treasures of the kings of Judah will I give into the hand of their enemies, which shall spoil them, and take them, and carry them to Babylon.
Ihatag ko kaniya ang tanan nga katigayonan niining siyudara ug ang tanan nga mga kaadunahan, ang tanang bililhong mga butang ug ang tanan nga mga bahandi sa mga hari sa Juda. Ibutang ko kini ngadto sa kamot sa imong mga kaaway, ug pagasakmiton nila kini. Kuhaon nila kini ug dad-on didto sa Babilonia.
6 And thou, Pashur, and all that dwell in thine house shall go into captivity: and thou shalt come to Babylon, and there thou shalt die, and shalt be buried there, thou, and all thy friends, to whom thou hast prophesied lies.
Apan ikaw, Pashur, ug ang tanan nga lumulupyo sa imong panimalay mahimong binihag. Moadto ka sa Babilonia ug mamatay didto. Ilubong ka didto ug ang imong mga hinigugma nga imong gipanagnaan ug malimbongon nga mga butang.”'
7 O LORD, thou hast deceived me, and I was deceived: thou art stronger than I, and hast prevailed: I am in derision daily, every one mocketh me.
Yahweh, gilimbongan mo ako, ug nalimbongan ako. Kusgan ka kaysa kanako, ug nabuntog mo ako. Nahimo akong kataw-anan sa tibuok adlaw; ang tanan nagbiaybiay kanako.
8 For since I spake, I cried out, I cried violence and spoil; because the word of the LORD was made a reproach unto me, and a derision, daily.
Kay sa dihang mosulti ako, motawag ako ug mosangyaw, 'Kaguliyang ug kasamok.' Unya nahimong pagbadlong ug pagbiaybiay alang kanako ang pulong ni Yahweh kada adlaw.
9 Then I said, I will not make mention of him, nor speak any more in his name. But [his word] was in mine heart as a burning fire shut up in my bones, and I was weary with forbearing, and I could not [stay].
Kung mosulti ako, 'Dili ko na hunahunaon pa si Yahweh. Dili na gayod ako mosulti mahitungod sa iyang ngalan.' Unya sama kini sa kalayo sa akong kasingkasing, nagkupot sa akong mga kabukogan. Busa nahasol ako sa pagpugong niini apan dili ko kini mahimo.
10 For I heard the defaming of many, fear on every side. Report, [say they], and we will report it. All my familiars watched for my halting, [saying], Peradventure he will be enticed, and we shall prevail against him, and we shall take our revenge on him.
Nadungog ko ang mga hungihong sa kalisang gikan sa daghang mga katawhan. 'Ibalita! Kinahanglan nga ibalita nato kini!' Kadtong suod kanako nagtan-aw kung malaglag ba ako. 'Basin pa diay ug malimbongan siya. Kung mao kana, mabuntog ta siya ug makapanimalos kita kaniya.'
11 But the LORD [is] with me as a mighty terrible one: therefore my persecutors shall stumble, and they shall not prevail: they shall be greatly ashamed; for they shall not prosper: [their] everlasting confusion shall never be forgotten.
Apan nag-uban kanako si Yahweh sama sa makagagahom nga manggugubat, busa magsusapinday gayod kadtong naggukod kanako. Dili nila ako mabuntog. Maulawan gayod sila pag-ayo, tungod kay wala man sila nagmalampuson. Walay kataposan ang ilang kaulaw, ug dili na kini malimtan.
12 But, O LORD of hosts, that triest the righteous, [and] seest the reins and the heart, let me see thy vengeance on them: for unto thee have I opened my cause.
Apan Ikaw, Yahweh nga labawng makagagahom, ikaw nga nagsusi sa matarong ug ang nakakita sa hunahuna ug sa kasingkasing. Pakit-a ako sa imong pagpanghimalos kanila sukad nga gipakita ko kanimo ang akong sumbong.
13 Sing unto the LORD, praise ye the LORD: for he hath delivered the soul of the poor from the hand of evildoers.
Awiti si Yahweh! Dayga si Yahweh! Kay giluwas niya ang kinabuhi niadtong gidaogdaog gikan sa kamot sa nagbuhat ug mga daotan.
14 Cursed [be] the day wherein I was born: let not the day wherein my mother bare me be blessed.
Matunglo unta ang adlaw nga ako nahimugso. Ayaw tugoti nga mahimong panalangin ang adlaw nga gihimugso ako sa akong inahan.
15 Cursed [be] the man who brought tidings to my father, saying, A man child is born unto thee; making him very glad.
Matunglo unta ang tawo nga nagsulti sa akong amahan, ang usa nga nag-ingon, 'Lalaki nga bata ang natawo diha kanimo,' nga maoy hinungdan sa hilabihan nga kalipay.
16 And let that man be as the cities which the LORD overthrew, and repented not: and let him hear the cry in the morning, and the shouting at noontide;
Himoa nga mahisama sa mga siyudad nga gilaglag ni Yahweh kanang tawhana ug wala maluoy si Yahweh kanila. Padungga siya sa tingog sa pagpakitabang sa pagkakaadlawon, ang singgit sa panaggubat panahon sa udtong tutok,
17 Because he slew me not from the womb; or that my mother might have been my grave, and her womb [to be] always great [with me].
tungod kay wala niya ako patya sa tagoangkan, nga naghimo sa akong inahan nga daw akong lubnganan, ang tagoangkan nga kanunayng mabdos hangtod sa kahangtoran.
18 Wherefore came I forth out of the womb to see labour and sorrow, that my days should be consumed with shame?
Nganong gipakatawo man ako gikan sa tagoangkan aron lamang makakita sa mga kagubot ug kasakit, aron nga mapuno sa kaulaw ang akong mga adlaw?”