Isaiah 33
1 Woe to thee that spoilest, and thou [wast] not spoiled; and dealest treacherously, and they dealt not treacherously with thee! when thou shalt cease to spoil, thou shalt be spoiled; [and] when thou shalt make an end to deal treacherously, they shall deal treacherously with thee.
И өзүң булаң-талаң қилинмиған, башқиларни булаң-талаң қилғучи, Башқилар саңа асийлиқ қилмиған, Өзүң асийлиқ қилғучи, Сениң һалиңға вай! Сән булаң-талаңни болди қилишиң билән, Өзүң булаң-талаң қилинисән; Сән асийлиқни болди қилишиң билән, Өзүң асийлиққа учрайсән;
2 O LORD, be gracious unto us; we have waited for thee: be thou their arm every morning, our salvation also in the time of trouble.
И Пәрвәрдигар, бизгә меһри-шәпқәт көрсәткәйсән; Биз Сени үмүт билән күтүп кәлдуқ; Өтүнимизки, Сән һәр сәһәр [Исраилға] күчлүк биләк-қол, Қийинчилиқ пәйтлиридә ниҗатимиз болғайсән.
3 At the noise of the tumult the people fled; at the lifting up of thyself the nations were scattered.
Топ-топ адәмләрниң ғовға-чуқанлиридин хәлиқләр бәдәр қачиду; Сән [Худа] қәддиңни тик қилишиң билән әлләр питирап кетиду;
4 And your spoil shall be gathered [like] the gathering of the caterpiller: as the running to and fro of locusts shall he run upon them.
Чекәткә личинкилири от-көкләрни жиғип йәвалғандәк, Силәргә бекитип берилгән олҗа жиғивелиниду; Чекәткиләр уян-буян жүгүргәндәк адәмләр олҗа үстидә уян-буян жүгүрүшиду.
5 The LORD is exalted; for he dwelleth on high: he hath filled Zion with judgment and righteousness.
Пәрвәрдигар үстүн туриду, Бәрһәқ, Униң туралғуси жуқуридидур; У Зионға адаләт вә һәққанийлиқ толдурди;
6 And wisdom and knowledge shall be the stability of thy times, [and] strength of salvation: the fear of the LORD [is] his treasure.
У болса күнлириңларниң теч-аманлиғи, ниҗатлиқ, даналиқ вә билимниң байлиқлири болиду; Пәрвәрдигардин қорқуш Униң үчүн гөһәрдур.
7 Behold, their valiant ones shall cry without: the ambassadors of peace shall weep bitterly.
Мана, уларниң палванлири сиртта туруп налә-пәряд көтириду; Сүлһ-әһдә түзгән әлчиләр қаттиқ жиғлишиду;
8 The highways lie waste, the wayfaring man ceaseth: he hath broken the covenant, he hath despised the cities, he regardeth no man.
Йоллар адәмсиз қалди; Өткүнчи йолчилар йоқ болди; У әһдини бузуп ташлиди; Шәһәрләрни көзигә илмайду, Адәмләрни һеч әтиварлимайду.
9 The earth mourneth [and] languisheth: Lebanon is ashamed [and] hewn down: Sharon is like a wilderness; and Bashan and Carmel shake off [their fruits].
Зимин матәм тутиду, зәиплишиду; Ливан хиҗаләттин солишиду; Шарон чөл-баяванға айланди; Башан вә Кармәл болса қирип ташланди.
10 Now will I rise, saith the LORD; now will I be exalted; now will I lift up myself.
Мана һазир орнумдин туримән, — дәйду Пәрвәрдигар, — Һазир Өзүмни үстүн көрситимән, Һазир қәддимни көтиримән.
11 Ye shall conceive chaff, ye shall bring forth stubble: your breath, [as] fire, shall devour you.
— Силәрниң боюңларда қуруқ от-чөпла бар, Пахал туғисиләр; Өз нәпәслириңлар от болуп өзүңларни жутуветиду;
12 And the people shall be [as] the burnings of lime: [as] thorns cut up shall they be burned in the fire.
Әлләр болса һак көйдүрүлгәндәк көйдүрилиду; Орулған җиған-тикәнләрдәк отта көйдүрүветилиду.
13 Hear, ye [that are] far off, what I have done; and, ye [that are] near, acknowledge my might.
— И жирақтикиләр, Мениң қилғанлиримни аңлаңлар; Йеқиндикиләр, Мениң күч-қудритимни тонуп йетиңлар.
14 The sinners in Zion are afraid; fearfulness hath surprised the hypocrites. Who among us shall dwell with the devouring fire? who among us shall dwell with everlasting burnings?
Зиондики гунакарлар қорқиду; Вәһимә ипласларни бесивалиду. [Улар]: «Аримиздики ким мәңгүлүк жутқур От билән биллә туриду? Ким әбәдил-әбәт ялқунлар билән бир маканда болиду?» — дәйду.
15 He that walketh righteously, and speaketh uprightly; he that despiseth the gain of oppressions, that shaketh his hands from holding of bribes, that stoppeth his ears from hearing of blood, and shutteth his eyes from seeing evil;
— «Һәққанийлиқ йолида маңидиған, Дурус-лилла гәп қилидиған, Залимлиқтин кәлгән һарам пайдиға нәпрәтлинидиған, Париларни сунғучиларни қолини пулаңшитип рәт қилидиған, Қанниң гепи болсила қулиқини йопуруп аңлимайдиған, Пәслик-рәзилликкә қарашни рәт қилип, көзини қачуридиған;
16 He shall dwell on high: his place of defence [shall be] the munitions of rocks: bread shall be given him; his waters [shall be] sure.
У жуқурини макан қилиду; Қорам ташлар униң қорғини болуп, Жуқири униң башпанаһи болиду; Өз рисқи униңға берилиду, Униң сүйи капаләтлик болиду».
17 Thine eyes shall see the king in his beauty: they shall behold the land that is very far off.
— «Көзлириң Падишаһни гөзәллигидә көриду; Көзлириң узунға созулған зиминға нәзәр салиду.
18 Thine heart shall meditate terror. Where [is] the scribe? where [is] the receiver? where [is] he that counted the towers?
Көңлүң вәһимә тоғрисида чоңқур ойға патиду; Ройхәтчи бәг қени? Олҗини өлчәйдиған таразичи бәг қени? Истиһкам-мунарларни саниғучи бәг қени?
19 Thou shalt not see a fierce people, a people of a deeper speech than thou canst perceive; of a stammering tongue, [that thou canst] not understand.
Қайтидин әшәддий хәлиқни көрмәйсән, — Сән аңқиралмайдиған, боғузида сөзләйдиған, Дудуқлап гәп қилидиған, гепини чүшинәлмәйдиған бир хәлиқни иккинчи көрмәйсән.
20 Look upon Zion, the city of our solemnities: thine eyes shall see Jerusalem a quiet habitation, a tabernacle [that] shall not be taken down; not one of the stakes thereof shall ever be removed, neither shall any of the cords thereof be broken.
Ибадәт һейтлиримиз өткүзүлидиған шәһәр Зионға қара; Сениң көзүң Йерусалимниң теч-аман макан болғанлиғини, Қозуқлири һәргиз жулунмайдиған, Танилири һәргиз үзүлмәйдиған, Иккинчи йөткәлмәйдиған чедир болғанлиғини көриду;
21 But there the glorious LORD [will be] unto us a place of broad rivers [and] streams; wherein shall go no galley with oars, neither shall gallant ship pass thereby.
Шу йәрдә Пәрвәрдигарниң шан-шәриви бизгә көрүниду, — У Өзи дәриялар, кәң өстәңләр еқип туридиған бир җай болиду; Палақлар билән һайдалған һеч қандақ кемә у җайда қатнимайду, Вә яки һеч һәйвәтлик кемә у җайдин өтмәйду;
22 For the LORD [is] our judge, the LORD [is] our lawgiver, the LORD [is] our king; he will save us.
Чүнки Пәрвәрдигар бизниң ниҗаткар-һакимимиз, Пәрвәрдигар бизгә қанун Бәргүчидур, Пәрвәрдигар — бизниң Падишасимиз, У бизни қутқузиду!
23 Thy tacklings are loosed; they could not well strengthen their mast, they could not spread the sail: then is the prey of a great spoil divided; the lame take the prey.
Сениң тана-арғамчилириң бошиған болсиму, [Исраил] йәлкән хадисиниң турумини мустәһкәм қилалмисиму, Йәлкәнни йейип чиқиралмисиму, У чағда зор бир олҗа үләштүрүлиду; Һәтта ақсақ-токурларму олҗини алиду.
24 And the inhabitant shall not say, I am sick: the people that dwell therein [shall be] forgiven [their] iniquity.
Шу чағда шу йәрдә турғучи: «Мән кесәл» демәйду; Шу җайни макан қилған хәлиқниң гуналири кәчүрүм қилиниду.
