Isaiah 2
1 The word that Isaiah the son of Amoz saw concerning Judah and Jerusalem.
Булар Амозниң оғли Йәшая Йерусалим вә Йәһуда тоғрисида көргән каламдур: —
2 And it shall come to pass in the last days, [that] the mountain of the LORD’s house shall be established in the top of the mountains, and shall be exalted above the hills; and all nations shall flow unto it.
Ахир заманларда, Пәрвәрдигарниң өйи җайлашқан тағ тағларниң беши болуп бекитилиду, Һәммә дөң-егизлктин үстүн қилип көтирилиду; Барлиқ әлләр униңға қарап еқип келишиду.
3 And many people shall go and say, Come ye, and let us go up to the mountain of the LORD, to the house of the God of Jacob; and he will teach us of his ways, and we will walk in his paths: for out of Zion shall go forth the law, and the word of the LORD from Jerusalem.
Нурғун хәлиқ-милләтләр чиқип бир-биригә: — «Келиңлар, биз Пәрвәрдигарниң теғиға, Яқупниң Худасиниң өйигә чиққайли; У Өз йоллиридин бизгә үгитиду, Биз Униң тәриқилиридә маңимиз» — дейишиду. — Чүнки қанун-йолйоруқ Зиондин, Пәрвәрдигарниң сөз-калами Йерусалимдин чиқидиған болиду.
4 And he shall judge among the nations, and shall rebuke many people: and they shall beat their swords into plowshares, and their spears into pruninghooks: nation shall not lift up sword against nation, neither shall they learn war any more.
У әлләр арисида һөкүм чиқириду, Нурғун хәлиқләрниң һәқ-наһәқлиригә кесим қилиду; Буниң билән улар қиличлирини сапан чишлири, Нәйзилирини оғақ қилип соқушиду; Бир әл йәнә бир әлгә қилич көтәрмәйду, Улар һәм йәнә урушни үгәнмәйду.
5 O house of Jacob, come ye, and let us walk in the light of the LORD.
— «И Яқуп җәмәтидикиләр, Келиңлар, Пәрвәрдигарниң нурида маңайли!».
6 Therefore thou hast forsaken thy people the house of Jacob, because they be replenished from the east, and [are] soothsayers like the Philistines, and they please themselves in the children of strangers.
— Сән Өз хәлқиң болған Яқуп җәмәтини ташлап қойдуң; Чүнки улар шәриқтики хурапатлар билән толдурулди; Улар Филистийләрдәк пал салиду; Улар чәт әлликләр билән қол тутушиду;
7 Their land also is full of silver and gold, neither [is there any] end of their treasures; their land is also full of horses, neither [is there any] end of their chariots:
Зимини болса алтун-күмүчкә толуп кәтти; Байлиқлири түгимәс; Йәр-зимини атларғиму толуп кәтти, Җәң һарвулири һәм түгимәс;
8 Their land also is full of idols; they worship the work of their own hands, that which their own fingers have made:
Зимини бутлар биләнму лиқ болуп кәтти; Улар өз қоллири билән ясиғанлириға, Бармақлири билән шәкилләндүргәнлиригә сәҗдә қилишиду.
9 And the mean man boweth down, and the great man humbleth himself: therefore forgive them not.
Шуниң билән пухралар егилдүрүлиду, Мөтивәрләрму төвән қилиниду; Сән уларниң қәддини руслимайсән һәм һеч кәчүрүм қилмайсән.
10 Enter into the rock, and hide thee in the dust, for fear of the LORD, and for the glory of his majesty.
Әнди Пәрвәрдигарниң вәһшитидин, Һәйвисиниң шан-шәривидин өзүңни қачур, [Хада] ташлар ичигә киривал, Топа-чаңлар ичигә мөкүвал!
11 The lofty looks of man shall be humbled, and the haughtiness of men shall be bowed down, and the LORD alone shall be exalted in that day.
Чүнки адәмниң тәкәббур көзлири йәргә қаритилиду, Инсанларниң һакавурлуғи пәс қилиниду; Шу күнидә ялғуз Пәрвәрдигарла үстүн дәп мәдһийилиниду.
12 For the day of the LORD of hosts [shall be] upon every [one that is] proud and lofty, and upon every [one that is] lifted up; and he shall be brought low:
Чүнки самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң шундақ бир күни тәйяр туриду: — Шу күни һәр бир тәкәббур вә мәмәданларниң үстигә, Өзини жуқури саниғанларниң үстигә чүшиду (Шуниң билән уларниң һәммиси пәс қилиниду!),
13 And upon all the cedars of Lebanon, [that are] high and lifted up, and upon all the oaks of Bashan,
Шуниңдәк Ливанниң егиз, пәләккә йетидиған барлиқ кедир дәрәқлириниң үстигә, Башандики барлиқ дуб дәрәқлириниң үстигә,
14 And upon all the high mountains, and upon all the hills [that are] lifted up,
Егиз тағларниң һәммисигә, Жуқири көтирилгән барлиқ дөңләрниң үстигә,
15 And upon every high tower, and upon every fenced wall,
Һәр бир һәйвәтлик мунарниң үстигә, Һәр бир мустәһкәм сепилниң үстигә,
16 And upon all the ships of Tarshish, and upon all pleasant pictures.
Таршиштики һәр бир сода кемисиниң үстигә, Шундақла барлиқ гөзәл кемә гәвдисиниң үстигә шу күни чүшүшкә тәйяр туриду.
17 And the loftiness of man shall be bowed down, and the haughtiness of men shall be made low: and the LORD alone shall be exalted in that day.
Адәмләрниң көрәңлиги төвән қилинип чүшүрүлүп, Инсанларниң тәкәббурлиғи пәс қилиниду, Шу күнидә ялғуз Пәрвәрдигарла үстүн дәп мәдһийилиниду.
18 And the idols he shall utterly abolish.
Бутлар болса һәммиси көздин йоқилиду.
19 And they shall go into the holes of the rocks, and into the caves of the earth, for fear of the LORD, and for the glory of his majesty, when he ariseth to shake terribly the earth.
Пәрвәрдигар йәрни дәһшәтлик силкиндүрүшкә орнидин туридиған чағда, Улар өзлирини Униң вәһшитидин, Униң һәйвисиниң шан-шәривидин қачуруп, Хада таш ғарлириниң ичигә, Йәр йүзидики өңкүрләргә киривалиду;
20 In that day a man shall cast his idols of silver, and his idols of gold, which they made [each one] for himself to worship, to the moles and to the bats;
Шу күнидә кишиләр өзигә чоқунушқа ясиған күмүч бутлири вә алтун бутлирини қариғу чашқанларға вә шәпәрәңләргә ташлап бериду;
21 To go into the clefts of the rocks, and into the tops of the ragged rocks, for fear of the LORD, and for the glory of his majesty, when he ariseth to shake terribly the earth.
Пәрвәрдигар йәрни дәһшәтлик силкиндүрүшкә орнидин туридиған чағда, Улар өзлирини Униң вәһшитидин, Униң һәйвисиниң шан-шәривидин қачуруп, Хада таш чаклириниң ичигә, Ярларниң йериқлириға киривалиду;
22 Cease ye from man, whose breath [is] in his nostrils: for wherein is he to be accounted of?
Үмүтүңларни нәпәси димиғидила туридиған инсандин үзүңлар, Чүнки инсан зади немә еди?!
