< Habakkuk 1 >

1 The burden which Habakkuk the prophet did see.
Һабаккук пәйғәмбәр көргән, униңға жүкләнгән вәһий: —
2 O LORD, how long shall I cry, and thou wilt not hear! [even] cry out unto thee [of] violence, and thou wilt not save!
Аһ Пәрвәрдигар, қачанғичә мән Саңа нида қилимән, Сән аңлимайсән? Мән Саңа: «Зулум-зораванлиқ!» дәп налә-пәряд көтиримән, Бирақ Сән қутқузмайсән.
3 Why dost thou shew me iniquity, and cause [me] to behold grievance? for spoiling and violence [are] before me: and there are [that] raise up strife and contention.
Сән немишкә маңа қәбиһликни көргүзисән, Немишкә җапа-зулумға қарап турисән? Чүнки булаңчилиқ, зулум-зораванлиқ көз алдимдидур; Җәңги-җедәлләр бар, Дәвалар көпәймәктә.
4 Therefore the law is slacked, and judgment doth never go forth: for the wicked doth compass about the righteous; therefore wrong judgment proceedeth.
Шуңа қанун паләч болуп қалди, Адаләт мәйданға һеч чиқмайду; Чүнки рәзилләр һәққаний адәмни қистимақта; Шуңа һөкүмләр бурмилинип чиқирилиду.
5 Behold ye among the heathen, and regard, and wonder marvellously: for [I] will work a work in your days, [which] ye will not believe, though it be told [you].
Әлләр арисида болидиған бир ишни көрүп беқиңлар, убдан қараңлар, һәйрануһәс қелиңлар! Чүнки силәрниң дәвриңларда бир иш қилимәнки, Бириси силәргә баян қилған тәғдирдиму силәр ишәнмәйттиңлар.
6 For, lo, I raise up the Chaldeans, [that] bitter and hasty nation, which shall march through the breadth of the land, to possess the dwellingplaces [that are] not theirs.
Чүнки мана, Мән һелиқи мүҗәзи осал һәм алдирақсан әл калдийләрни орнидин турғузимән; Әсли өзигә тәвә әмәс маканларни егиләш үчүн, Улар йәр йүзиниң кәңри җайлирини бесип маңиду;
7 They [are] terrible and dreadful: their judgment and their dignity shall proceed of themselves.
Улар өзлириниң дегинини һесап қилиду һәм өзини халиғанчә жуқури тутиду;
8 Their horses also are swifter than the leopards, and are more fierce than the evening wolves: and their horsemen shall spread themselves, and their horsemen shall come from far; they shall fly as the eagle [that] hasteth to eat.
Уларниң атлири илпизлардин иштик, Кәчтә овға чиқидиған бөриләрдин әшәддийдур; Атлиқ ләшкәрләр атлирини мәғруранә чапчитиду; Атлиқ ләшкәрләр жирақтин келиду, Улар овға шуңғуған бүркүттәк учуп жүриду.
9 They shall come all for violence: their faces shall sup up [as] the east wind, and they shall gather the captivity as the sand.
Уларниң һәммиси зулум-зораванлиққа келиду; Уларниң топ-топ адәмлири йүзлирини алдиға бекитип, алға басиду, Әсирләрни қумдәк көп жиғиду.
10 And they shall scoff at the kings, and the princes shall be a scorn unto them: they shall deride every strong hold; for they shall heap dust, and take it.
Бәрһәқ, у падишаларни мазақ қилиду, Әмирләрниму нәзиригә алмайду; У һәммә истиһкамларни мәсқирә қилиду, Чүнки у топа-тупрақларни дога-дога қилип, уларни ишғал қилиду.
11 Then shall [his] mind change, and he shall pass over, and offend, [imputing] this his power unto his god.
Шундақ қилип у шамалдәк ғуюлдап өтиду, Һәддидин ешип гунакар болиду; Униң бу күч-қудрити өзигә илаһ болуп санилиду.
12 [Art] thou not from everlasting, O LORD my God, mine Holy One? we shall not die. O LORD, thou hast ordained them for judgment; and, O mighty God, thou hast established them for correction.
Сән Әзәлдин Бар Болғучи әмәсму, и Пәрвәрдигар Худайим, мениң Муқәддәс Болғучим? Биз өлмәймиз, и Пәрвәрдигар; Сән уни җазайиңни беҗа кәлтүрүш үчүн бекиткәнсән; Сән, и Қорам Таш Болғучи, уни [бизгә] ибрәт қилип түзитишкә бәлгүлигәнсән.
13 [Thou art] of purer eyes than to behold evil, and canst not look on iniquity: wherefore lookest thou upon them that deal treacherously, [and] holdest thy tongue when the wicked devoureth [the man that is] more righteous than he?
Сениң көзүң шунчә ғубарсиз едики, Рәзилликкә қарап турмайттиң; Әнди немишкә Сән мунапиқлиқ қилғанларға қарап турисән, Рәзилләр өзидин адил болған кишини жутувалғинида, немишкә сүкүт қилисән?
14 And makest men as the fishes of the sea, as the creeping things, [that have] no ruler over them?
Сән адәмләрни худди деңиздики белиқлардәк, Худди өзлири үстидә һеч йетәклигүчиси йоқ өмилигүчи һайванларға охшаш қилисән;
15 They take up all of them with the angle, they catch them in their net, and gather them in their drag: therefore they rejoice and are glad.
Шу [калдий киши] уларниң һәммисини чаңгикиға илиндуриду, Уларни өз тори билән тутувалиду, Уларни жиғма ториға жиғиду; Шуниң билән хошал болуп шатлиниду;
16 Therefore they sacrifice unto their net, and burn incense unto their drag; because by them their portion [is] fat, and their meat plenteous.
Вә ториға қурбанлиқ суниду, Жиғма ториға исриқ салиду, Чүнки шулар арқилиқ униң несивиси мол, Немәтлири ләззәтлик болди.
17 Shall they therefore empty their net, and not spare continually to slay the nations?
Әнди у шу тәриқидә торини тохтавсиз бошитивәрсә, Шу тәриқидә әлләрни һеч рәһим қилмай қиривәрсә боламду?

< Habakkuk 1 >