Esther 4
1 When Mordecai perceived all that was done, Mordecai rent his clothes, and put on sackcloth with ashes, and went out into the midst of the city, and cried with a loud and a bitter cry;
Sa dihang nasayran ni Mordecai ang tanan nga nahimo, gigisi niya ang iyang bisti ug nagbisti ug sako ug nagbutang ug mga abo. Miadto siya taliwala sa siyudad, ug mituaw sa makusog ug nagdangoyngoy.
2 And came even before the king’s gate: for none [might] enter into the king’s gate clothed with sackcloth.
Mitungas siya hangtod lamang didto sa ganghaan sa hari, tungod kay walay bisan usa ang makasulod niini nga nagbisti ug sako.
3 And in every province, whithersoever the king’s commandment and his decree came, [there was] great mourning among the Jews, and fasting, and weeping, and wailing; and many lay in sackcloth and ashes.
Sa matag probinsya, kung asa man dapit naabot ang mando ug kasugoan sa hari, adunay dakong kasubo sa mga Judio, uban ang pagpuasa, panaghilak ug pagbangotan. Daghan kanila ang nagbisti ug sako ug naglingkod sa mga abo.
4 So Esther’s maids and her chamberlains came and told [it] her. Then was the queen exceedingly grieved; and she sent raiment to clothe Mordecai, and to take away his sackcloth from him: but he received [it] not.
Sa dihang miadto ug gisuginlan si Ester sa iyang mga dalaga ug sa iyang mga sulugoon, nagmasulob-on pag-ayo ang rayna. Nagpadala siya ug mga bisti aron sul-obon ni Mordecai (aron iyang huboon ang iyang bisti nga sako), apan wala niya kini dawata.
5 Then called Esther for Hatach, [one] of the king’s chamberlains, whom he had appointed to attend upon her, and gave him a commandment to Mordecai, to know what it [was], and why it [was].
Unya gipatawag ni Ester si Hatak, usa sa mga opisyal sa hari nga gitagana aron sa pag-alagad kaniya. Gisugo niya siya aron sa pag-adto kang Mordecai aron masayran kung unsa ang nahitabo ug kung unsa ang buot ipasabot niini.
6 So Hatach went forth to Mordecai unto the street of the city, which [was] before the king’s gate.
Busa miadto si Hatak kang Mordecai didto sa plasa sa siyudad atubangan sa ganghaan sa hari.
7 And Mordecai told him of all that had happened unto him, and of the sum of the money that Haman had promised to pay to the king’s treasuries for the Jews, to destroy them.
Gibalita ni Mordecai kaniya ang tanan nga nahitabo kaniya, ug ang kinatibuk-ang kantidad sa plata nga gisaad ni Haman nga ibutang ngadto sa panudlanan sa hari aron pagapatyon ang mga Judio.
8 Also he gave him the copy of the writing of the decree that was given at Shushan to destroy them, to shew [it] unto Esther, and to declare [it] unto her, and to charge her that she should go in unto the king, to make supplication unto him, and to make request before him for her people.
Gihatagan usab niya siya ug usa ka kopya sa kasugoan nga gimantala sa Susa alang sa kalaglagan sa mga Judio. Gibuhat niya kini aron mapakita ni Hatak ngadto kang Ester, ug kinahanglan nga ihatag niya kaniya ang katungdanan sa pag-adto sa hari aron sa pagpakiluoy alang sa iyang pabor, ug aron sa magpakitabang kaniya alang sa iyang katawhan.
9 And Hatach came and told Esther the words of Mordecai.
Busa miadto ug gisuginlan ni Hatak si Ester kung unsa ang gisulti ni Mordecai.
10 Again Esther spake unto Hatach, and gave him commandment unto Mordecai;
Unya nakigsulti si Ester kang Hatak ug giingnan niya nga mobalik ngadto kang Mordecai.
11 All the king’s servants, and the people of the king’s provinces, do know, that whosoever, whether man or woman, shall come unto the king into the inner court, who is not called, [there is] one law of his to put [him] to death, except such to whom the king shall hold out the golden sceptre, that he may live: but I have not been called to come in unto the king these thirty days.
Miingon siya, “nasayod ang tanang sulugoon sa hari ug ang katawhan sa mga probinsya sa hari nga si bisan kinsang lalaki o babaye nga moadto sa sulod nga hawanan nga wala gipatawag sa hari, adunay usa lamang ka balaod: nga kinahanglan siyang patyon—gawas lamang sa tawo nga tunolan sa hari sa bulawang setro aron nga mabuhi siya. Wala na ako gipatawag aron sa pag-adto sa hari sulod sa 30 na ka mga adlaw.”
12 And they told to Mordecai Esther’s words.
Busa gisugilon ni Hatak ang mga pulong ni Ester ngadto kang Mordecai.
13 Then Mordecai commanded to answer Esther, Think not with thyself that thou shalt escape in the king’s house, more than all the Jews.
Gipadala pagbalik ni Mordecai kini nga mensahe: “Ayaw hunahunaa nga anaa ka sa palasyo sa hari, makalingkawas ka labaw pa sa ubang mga Judio.
14 For if thou altogether holdest thy peace at this time, [then] shall there enlargement and deliverance arise to the Jews from another place; but thou and thy father’s house shall be destroyed: and who knoweth whether thou art come to the kingdom for [such] a time as this?
Kung magpakahilom ka niining taknaa, kahupayan ug kaluwasan ang mopatigbabaw alang sa mga Judio gikan sa laing dapit, apan ikaw ug ang panimalay sa imong amahan mangamatay. Kinsa man ang nasayod kung moabot ka niining harianon nga katungdanan alang sa panahon nga sama niini?”
15 Then Esther bade [them] return Mordecai [this answer],
Unya gipadala ni Ester kini nga mensahe ngadto kang Mordecai,
16 Go, gather together all the Jews that are present in Shushan, and fast ye for me, and neither eat nor drink three days, night or day: I also and my maidens will fast likewise; and so will I go in unto the king, which [is] not according to the law: and if I perish, I perish.
“Lakaw, tigoma ang tanang mga Judio nga nagpuyo sa Susa, ug pagpuasa alang kanako. Ayaw kamo pagkaon ni moinom sulod sa tulo ka adlaw, sa gabii o sa adlaw. Magapuasa usab ako ug ang akong kadalagahan sa samang paagi. Unya moadto ako sa hari, bisan tuod nga supak kini sa balaod, ug kung mamatay ako, mamatay gayod ako.”
17 So Mordecai went his way, and did according to all that Esther had commanded him.
Miadto si Mordecai ug gibuhat ang tanang gisulti ni Ester nga iyang buhaton.
